Zuzia - kotka nieduża.... Zuziu, powodzenia w nowym domku :)

[Blue]

Tu mam na tyle komfortową sytuację że nowa opiekunka Zuzi ma dużą wiedzę, wyczucie i wewnętrzny spokój oraz cierpliwość.
Tak naprawdę przy tej adopcji to ja się dużo uczę obserwując jej działania. Jest jeszcze Pan, bardzo sympatyczny, ale kontakt mam z Panią więc o niej głównie piszę
Jeśli tylko te koty mają się dogadać, to się dogadają - ludzkie wsparcie maja bardzo duże. No zobaczymy.
Jeszcze nie pozwalam sobie na pełny luz, bo póki się nie dotrą to niepokój jest, mi zależy żeby cała trójka kotów żyła ze sobą fajnie, nie muszą się wszystkie wielbić, ale żeby było im fajnie żyjąc razem. Podobny cel mają ich opiekunowie.
I powolutku do niego dążą

[mziel52]

Dotarcia kotów nie osiąga się w miesiąc. Musi potrwać. Najważniejsze, żeby nie popsuć początku i nie utrwalać negatywnych zachowań. Jej Pani czuwa nad tym. Kiedy Zuzia poczuje się pewniej z rezydentami, wykryje niepełnosprawność kolegi i się dostosuje. Będzie dobrze!
Gdzie się takie domki znajduje? Chyba Zuzi specjalnie był taki przeznaczony, jako rekompensata za wcześniejszego pecha. Ciekawe, jak ona odczuwa to, co się jej teraz przydarzyło. Cudowny powrót do jakiegoś dawnego życia, które kiedyś utraciła? Bo że jest domowa, to nikt nie wątpi.

[Nul]

Zuzia piękna, a te zdjęcia to rzeczywiście bardzo fajnie zrobione
Mam nadzieję, że się kotki dogadają jakoś szybko, ku radości wszystkich zainteresowanych

[Blue]

Sytuacja międzykocia powolutku klaruje się w bardzo dobrym kierunku
Zuzia i kocurek potrafią już spać koło siebie, obdarzają czułościami, w chwili gdy Zuzia się nakręca lub ekscytuje są jeszcze rozdzielane ale nie jest źle
Na razie obie strony mają czas integracji i czas gdy są odizolowane - ale wzajemne kontakty sa coraz lepsze.
Ostatnio chłopak powiedział Zuzi "STOP" i ta to ładnie uszanowała, choć ze zdziwienia ledwo się pozbierała, podejrzewam że on też

Zuzia prawdopodobnie mieszkała z ludźmi do czasu porzucenia. Nie była dzika ale mocno nieufna, czujna. Nie miała wtedy roku nawet. Trudno mi ocenić jakie były jej wcześniejsze kontakty z ludźmi, wiem tylko że ją nam podrzucili pod koniec pierwszej ciąży, ale to nie wyklucza sytuacji że mieszkała z nimi w domu.
Potem pokochała swoją opiekunkę i trwało to kilka lat, ale cały czas mieszkała na dworze.
Jest dla mnie fascynujące obserwowanie jak pięknie odnalazła się w kołderce i domowych pieleszach
Nigdy nie załatwiła się poza kuwetą (tym bardziej że miała zmieniany żwirek kilka razy w tym czasie, w nowym domu ma silikonowy który tez przyjęła z uśmiechem na pyszczku), odnalazła się w mieszkaniu z ośmioma kotami, momentalnie odnalazła się po przeprowadzce do nowego domu, cala w emocjach była ale przełamała się, wlazła na kolana nowej pani i pozwoliła się pocieszyć.
Ma niesamowite zdolności do przystosowywania się.
Poza regeneracyjnymi
Coś nad dziewczyną czuwa

Mam wieści że właśnie dobiła 4 kilogramów masy ciała
2 miesiące temu, w chwili znalezienia, ważyła 2.800.

[Sierra]

Mam wieści że właśnie dobiła 4 kilogramów masy ciała
2 miesiące temu, w chwili znalezienia, ważyła 2.800.

Żebyście tylko nie przesadzili teraz w 2 stronę z wagą

[jolabuk5]

Świetne wieści o integracji, oby zapanowała zgoda i przyjaźń

[haaszek]

Poranne wzruszenie, dzieki Blue
A ja się właśnie zasadzam na jej kopię, w zaawansowanej ciąży...

[mziel52]

Wygląda, że Zuzia pod dachem ludzkim w pełni się odstresowała i z ulgą weszła w poprzednią rolę domowej koteczki. Choć mam wrażenie, że ona także w domu się urodziła i nie z rodziców dzikusów. Niezależnie od wszystkiego, ma idealny charakter, pozwalający jej harmonijnie funkcjonować w ludzkim i kocim stadku. Takie koty po prostu umieją być szczęśliwe.

[tabo10]

(..)
Jest dla mnie fascynujące obserwowanie jak pięknie odnalazła się w kołderce i domowych pieleszach
(...)

Kocham te momenty z bezdomniakami najbardziej-jak już kokoszą się w łóżku na kołderce Do dziś mam przed oczami traumatyczne obrazy jak MM mókł zziębnięty pod krzakiem i miałczał żałośnie żebrząc do ludzi sanatoryjnych o jedzenie i jego z dziś jak gruby jak beczka rozwala się na kołderce ze zmrużonymi z rozkoszy oczami rozpływając pod głaskami jego ukochanej Pańci w DS. I obraz Mrusia,ktorego musialam odpędzać tupaniem pod owym sanatorium i jak biegł głodny za mną po cmentarzu,a dziś dobija 7kg i śpi z Panem w łóżku.Takie traumatyczne obrazy zostaną ze mną jeszcze długo pewnie,więc jak dostaję zdjęcia wyadoptowanych kotów w łóżu, niejednokrotnie płaczę ze szczęścia...

Przekaż proszę Pani Zuzi,że ma świetne oko i robi piękne kocie foto ujęcia -zbliżenie łapy,piękno kolorów Zuzi

[mziel52]

Przekaż proszę Pani Zuzi,że ma świetne oko i robi piękne kocie foto ujęcia -zbliżenie łapy,piękno kolorów Zuzi

Tu widać nie tylko oko fotografa, ale właśnie doświadczoną kociarę, która wie, że musi się znaleźć na poziomie kota, by ten się nie denerwował.

[alinkaka]

Aż lżej się robi na sercu i w duszy jak czyta się takie dobre wieści. I oby udało się jeszcze kociakom w pełni dogadać to będzie już szczyt szczęścia