Pan Bykowy - dokocenie.

[Stomachari]

Dobrze, że Pan Bykowy czuje się dobrze w domu Szkoda, że kocice niekoniecznie... W najgorszym razie można mu będzie poszukać domu, skoro nie dziczy.
Myślałam o Was w Święta.
Cokolwiek będzie się działo i jakąkolwiek decyzję podejmiecie, Wszystkiego Dobrego Wam życzę

[Fhranka]

Dobrze, że Pan Bykowy czuje się dobrze w domu Szkoda, że kocice niekoniecznie... W najgorszym razie można mu będzie poszukać domu, skoro nie dziczy.
Myślałam o Was w Święta.
Cokolwiek będzie się działo i jakąkolwiek decyzję podejmiecie, Wszystkiego Dobrego Wam życzę

Dziękuję Stomachari, bardzo mi się miło zrobiło gdy przeczytałam Twój post.
Dopuszczam oczywiście szukanie domu dla Bynia, ale póki co naprawdę nie chciałabym tego robić.
Przez chwilę było dobrze, Frania zaczęła normalnie korzystać z kuwety, robić siki dobrej wielkości.
Dziś Frania podeszła do osiatkowanych drzwi w pokoju Bynia, a on zaczął walić łapami w siatkę i skakać na nią. Frania zasyczała i uciekła.
Patrzyłam na to, ale nie reagowałam. Nie wiem czy dobrze, ale po poprzednich sytuacjach stwierdziłam, że póki są fizycznie odizolowani, wtrącać się nie powinnam.
Nie wiem dlaczego on ją zaatakował, może jest już zmęczony i rozdrażniony tym ich buczeniem i syczeniem. No i pewnie chciałaby już wyjść, bo nudzi mu się.
Misia przyniosła wczoraj do domu mysz, mysz jej uciekła i jest gdzieś u nas na górze. Normalnie bym się wkurzyła, ale od wczoraj dziewczynki cały czas tej myszy szukają, tropią. No urobione są po pluszowe łokcie. I w sumie dobrze się złożyło, bo znowu są bardziej aktywne i w coś zaangażowane, a nie tylko spanie i bojkanie się Bynia.

[maczkowa]

W sensie, że żywą myszę wypuściła na dom, żeby ją z kolezanką teraz scigać ?

Z jednej strony, bardzo mi myszki szkoda, ale z drugiej, bardzo fajnie, że mogą się na tym skupić, instynkt łowczy poćwiczyć

Moze takie akcje trochę je znieczulą na Bynia

[czitka]

Najmocniejsze kciuki za unormowanie kocio-kocich relacji w domu, oby się udało. Bynio to taki mój Pasio szczęśliwy, ugniatający, mruczący, On ma dom, ma wreszcie dom, swój dom!
Ja nie chcę być złym prorokiem, bo może być różnie. Tak po cichutku dla wszystkiego, szukaj dobrego, kochającego domu gdyby Twoje kotki jednak mocno się stresowały. U mnie zostały takie trzy Bynie, nierozłączne, wspaniałe, cudowne i kochane. Ale niestety dwie moje koteczki-rezydentki (18 i 15 lat) tak się boją Pasia a przede wszystkim Brata, że praktycznie siedzą spacyfikowane w jednym pokoju od dwóch lat już, nie wychodzą na ogród ze strachu, przemykają się na ugiętych łapkach do najdalszego pokoju. Straciły w sumie na stare lata radość swobody poruszania się po terenie, który zawsze był ich
Ja je przenoszę w koszyku z pokoju do pokoju...
Tak na bieżąco wszystko jest na moim wątku. Nie mogę ich nikomu oddać, bo są nierozłączni, a dodatkowo Paś ma cukrzycę. Ale moim dziewczynkom zabrałam spokojną starość .
No ale nie musi u Ciebie się tak stać. A nawet może być zupełnie odwrotnie, zapanuje przyjazna tolerancja, a kto wie, czy nie miłość. I za to oczywiście !
Ale trzeba pamiętać, że po pierwsze Rezydenci, ich spokój, ich szczęście, ich zdrowie.
A Bynio jest cudowny !

[Fhranka]

W sensie, że żywą myszę wypuściła na dom, żeby ją z kolezanką teraz scigać ?

Z jednej strony, bardzo mi myszki szkoda, ale z drugiej, bardzo fajnie, że mogą się na tym skupić, instynkt łowczy poćwiczyć

Moze takie akcje trochę je znieczulą na Bynia

Tak maczkowa, żywą. Moje dziewczyny mają swoje ogrody. Hania i Frania jeden, Misia drugi. O ile te pierwsze nic specjalnego jeszcze nie upolowały, to Misi się niestety zdarza. Zdaje siebie sprawę z tego, że jest to kontrowersyjne, ale ona tak się zawsze cieszy, że aż serce topnije.
Misia mieszka osobno, bo tu też się nie udało dokocenie. Rezyduje w suterenie, a mysz uciekła jej na parter, i tu właśnie szukają jej bure siostry.
No może i na święta Misia zmiękła i rzeczywiście podarowała w drodze wyjątku, Hance i France trochę radości.
Robię edycje, bo zapomniałam napisać, że mysz jest nadal nie odnaleziona, a dziewczyny posneły na warcie, jedna z nosem przy listwie podłogowej a druga pod kaloryferem. Moje serca dzielne!

[Fhranka]

Najmocniejsze kciuki za unormowanie kocio-kocich relacji w domu, oby się udało. Bynio to taki mój Pasio szczęśliwy, ugniatający, mruczący, On ma dom, ma wreszcie dom, swój dom!
Ja nie chcę być złym prorokiem, bo może być różnie. Tak po cichutku dla wszystkiego, szukaj dobrego, kochającego domu gdyby Twoje kotki jednak mocno się stresowały. U mnie zostały takie trzy Bynie, nierozłączne, wspaniałe, cudowne i kochane. Ale niestety dwie moje koteczki-rezydentki (18 i 15 lat) tak się boją Pasia a przede wszystkim Brata, że praktycznie siedzą spacyfikowane w jednym pokoju od dwóch lat już, nie wychodzą na ogród ze strachu, przemykają się na ugiętych łapkach do najdalszego pokoju. Straciły w sumie na stare lata radość swobody poruszania się po terenie, który zawsze był ich
Ja je przenoszę w koszyku z pokoju do pokoju...
Tak na bieżąco wszystko jest na moim wątku. Nie mogę ich nikomu oddać, bo są nierozłączni, a dodatkowo Paś ma cukrzycę. Ale moim dziewczynkom zabrałam spokojną starość .
No ale nie musi u Ciebie się tak stać. A nawet może być zupełnie odwrotnie, zapanuje przyjazna tolerancja, a kto wie, czy nie miłość. I za to oczywiście !
Ale trzeba pamiętać, że po pierwsze Rezydenci, ich spokój, ich szczęście, ich zdrowie.
A Bynio jest cudowny !

czitka, dziękuję za wpis.
Cały czas mam w tyle głowy takie historie jak ta, którą opisujesz. Nie chcę krzywdzić moich kotek, a dom i tak mamy już podzielony. Jest Misia, typowa jedynaczka, i są bure siostry. Bardziej już się tu nie podzielimy, by zapewnić każdemu dostęp do zasobów i do nas, bo to przecież też dla kotów jest ważne.
Spróbujemy jeszcze z Zylkene. No i z czasem. Wiem, że Bynio chce już wychodzić, że się nudzi, ale może jeszcze trochę wytrzyma, może czas zdziała wreszcie te przysłowiowe cuda.
No i u nas to kwestia tylko jednego kota, a jednemu łatwiej znaleźć dom niż trzem.
Straszna jest cena za pomaganie kotom. I nie pisze tego z wyrzutem czy żalem wobec nich. Raczej ze smutkiem, z poczuciem niemocy, gdy widzę co się u mnie dzieje, gdy czytam Twoją historię. Przygnębiający jest fakt, że tak właściwie, to koty płacą najbardziej.

[Fhranka]

Walą i walą petardami. Miś dziś na salonach, siedzi przerażona w bazie pod kanapą obudowaną poduszkami i kocami. Jak ona wcześniej żyła w te około sylwestrowe noce?
Byniu bojka się tylko trochę, na kolację wyszedł szybko i zjadł spokojnie.
Bure cieciory wychowane w wiecznym remoncie żadnych fajerwerków się nie boją i nadal szukają myszki
Tylko czekać kiedy i ja zobaczę białe myszki




Serdeczne życzenia dla wszystkich!

[MaryLux]

zaglądam

[Fhranka]

zaglądam

Dziękuję MaryLux, wszystkiego pięknego!

[MaryLux]

zaglądam

Dziękuję MaryLux, wszystkiego pięknego!

[maczkowa]

Bure cieciory wychowane w wiecznym remoncie żadnych fajerwerków się nie boją i nadal szukają myszki

to musiała być malusieńka myszka, jak się schowała pod tę listwę

dziewczynom powodzenia w szukaniu, Misi jak najmniej strachu, a Byniowi pełnej asymilacji w Nowym Roku!
No i Tobie, by te białe myszki się jednak nie ukazywały

[ewkkrem]

Ja też zaglądam, od początku tylko nic mądrego nie umiem napisać . U mnie dokocenie trwało długo i ... jeszcze trwa. O ile Amorka wpisała się wspaniale o tyle Mumiś ciągle nie czuje się "u siebie" (2,5roku). Nie wyobrażam sobie szukania domu dla Mumcia bo... musiałby z Amorką. On ją naprawdę kocha. (Amorka ma go w nosie ) Z kolei dla obydwu znów byłaby to kolejna rewolucja w ich życiu. Amorka dogadywała się z "moimi" pół roku, Może Bysiu też się dogada.

[inezka70]

Ja też zaglądam i podglądam Super masz te koty Życzę Ci, żeby dokocenie się udało i każde z kotków czuło się komfortowo

[jolabuk5]

Oby dokocenie się udało!!!

[Stomachari]

Szczęśliwego Nowego Roku i żeby wszystko się poukładało