Kary fizyczne?

[Oberhexe]

Cóż, Jankes notorycznie robi kupę poza kuwetą. I nie ma sposobu, żeby go od tego odzwyczaic, bo jaśnie pan czasem pójdzie do kuwety, czasem nie, niezaleznie od ilości żwirku, drzwiczek, krytej kuwety... A jak już pójdzie, to nigdy nie zakopie. I ja wiem, że to wypływa z tego, że on próbuje dominować nad Hackerem. To widać i po innych jego zachowaniach. Nie przyszło mi do głowy karać go, nurzając mu tyłek/nos w kupie i bijąc. On po prostu próbuje ustawić się na pozycji dominującej i NIC tego nie zmieni. Nam pozostaje takie kombinowanie z kuwetami, żeby jak najczęściej lądował właśnie w kuwecie.

[Mysia]

Dlaczego pytam? Bo jestem ciekawa Waszych "metod wychowawczych" .
/ciach/
Zaczęła się z tego robić dyskusja na temat kar fizycznych, ale postanowiłam wrócić tu i zadać Wam właśnie takie pytanie.

Takich metod, o ktorych wspominalas nikt tutaj nie zaproponuje, wiec nie ma obawy, ze mazemy swoje koty w kupie .

No, nie ukrywam, że odetchnęłam z ulgą

[eela]

Moja kota raczej słabo reaguje na "nie wolno" wiec jak mi na prawde zależy żeby pozwoliła pięknemu urodzinowemu bukietowi przeżyć chociaż 2 dni albo coś w tym guście to tłumaczę jej że nie wolno pukając ją palcem wskazujacym w łepek, ucho albo nos. Jak za mocno mnie gryzie podczas zabawy to też lekko odgryzam sie jej w kark. Jak włazi gdzie jej absolutnie nie wolno to wyjmuję ją stamtąd/ albo spycham z mniejszą niż zwykle delikatnością i odpowiednim komentarzem.
Skuteczność ww. metod oceniam na jakieś 50%
Spryskiwacza nie stosuję, nie klaskam, nie krzyczę (nie lubie hałasu a kotu najwyraźniej wcale on nie przeszkadza ).

[eela]

Cóż, Jankes notorycznie robi kupę poza kuwetą. I nie ma sposobu, żeby go od tego odzwyczaic, bo jaśnie pan czasem pójdzie do kuwety, czasem nie, niezaleznie od ilości żwirku, drzwiczek, krytej kuwety... A jak już pójdzie, to nigdy nie zakopie.

Moja kotka z nie do końca wyjaśnionych przyczyn czesto robi kupe w wannie (przed sterylką również posikiwała do wanny) - zawsze w idealnie tym samym miejscu - i zawsze stara sie zakopać ile sił w łapkach Jak złapię ją przykucnięta to przenosze szybko do kuwety (działa na krótką metę) ale poza tym nie starm sie jej perswadować.

[Archiesa]

Piro z racji rozbrykania mlodzienczego jest zywym srebrem, wiec ciezko jest mi czasami z nia sobie poradzic. Poki co jedynym skutecznym dzialaniem jest dmuchniecie jej w paszczke. Doskonale wie, ze musi przestac.
Ostatnio dziewczyny zainteresowaly sie co znajduje sie za drzwiami wyjsciowymi. Gdy tylko przekraczaja prog, od razu stukam kluczami w drzwi, co je niesamowicie wyprostowuje do pionu.
Raz jedyny, pamietam, Piro dostala w pupe "Klapsa oj, jak strasznie boliiiii, a taki lekki byl" bo po raz setny wbiala mi sie w lydke pazurkami, a stalam wtedy przy blacie i przygotowywalam jedzenie. Zero skutecznosci! Teraz probuje psiknac ja woda, gdy sie przygotowuje do skoku. Jednak mala bestia wyczuwa, ze za chwilke (oczywiscie, gdy bedzie skakac) moze zostac zaatakowana woda, wiec tylko sie przyczaja. Maly szpieg z Krainy Deszczowcow!

Niedawno zrobilam niesamowity wyklad rodzicom na temat wychowywania bezstresowego milusinskich (czytaj: ich szczeniaczka). Do czego to doszlo? Wychowuje swoich rodzicieli!

[eela]

bo po raz setny wbiala mi sie w lydke pazurkami, a stalam wtedy przy blacie i przygotowywalam jedzenie. Zero skutecznosci!

to właściwie jedyne pole gdzie ja osiągnęłam sukces wychowawczy - wołałam auu z wielkim rozżaleniem w głosie i chwytałam kota za przednie łapki, lekko ściskałam i mruczałam coś o schowaniu pazurów. Po kilku razach przestała na zawsze. Chociaz moze najbardziej poskutkowało to, że żeby złapać ja za łapki odkładam spowrotem na blat ten kawałek wołowiny, który już zaraz miał zawisnąć nad kocim pyszczkiem

[Anja]

Najlepsze sukcesy wychowawcze ma Hruptak sie drze o zarcie po raz setny, a ja sie dre ze ja zabije za te wrzaski. Mala stosuje wobec mnie mobbing i czuje sie bezsilna, pomozcie

[Nomka]

Ja mam 2 sposoby: pierwszy na wszystko, drugi na szafę.
Na wszystko działa mlaśnięcie - takie jakbym juz chciała coś powiedzieć, niezadowolone mlaśnięcie - odrazu obydwa koty schodzą ze stołu. Z szafa jest gorzej. Można się zamlaskać za krzyczeć na śmierć - Oskar, nie wolno, zostaw, idź sobie.... Więc rzucam... Nie w kota oczywiście ale obok i czymś miękkim, co mam pod ręką - najczęściej paczką chusteczek, bo leży taka dyżurna na stole. Działa natychmiastowo. Wystarczy, że podniosę do góry i już jest spokój.
A najgorszy sposób w jaki przywołuję moje koty do prządku to złapanie za kark. Gdy Oskar tłucze Nomkę i przesadza, a jestem obok to łąpię go za skórę na karku i lekko potrząsam, odciągając, albo jak Nomka się wkurza przy czesaniu, to wystarczy, że ją na chwilę złapię za skórę i tylko złapię, to od razu jest spokój.
Nie sądzę, że to dla nich jakaś krzywda, a daje im (mam nadzieję) jakieś pojęcie o hierarchii w naszym, jakby nie było, stadzie.

[Kaska]

Przy wychowywaniu kotow trzeba zejsc do ich sposobu komunikacji
Nie zauwazylam, zeby kocica dyscyplinowala kociaka laniem, czy tez tarzala go w odchodach
Takie postepowanie jest swietnym sposobem by kot skojarzyl, ze zalatwianie sie jest czynnoscia nieprzyjemna

Dziewczyny dyscyplinuje tylko klaskaniem i wymowkami - doskonale dziala wypowiedziane odpowiednim tonem - "Balbina/Bazylia widze Cie "
Jak Bazylka byla mala i atakowala uparcie to pacalam ja lekko miedzy uszy palcem - tak jak kocica duscyplinuje mlode. Czasem konieczne bylo osyczenie. Do gryzienia nie musialam sie posunac - ale jestem na to gotowa

Jako istoty rozumne musimy wyrzec sie instynktow naczelnych i przejsc na poziom porozumiewania sie kotowatych


Mam nadzieje, ze dziecko uda mi sie wychowywac tez bez kar cielesnych powinno sie latwiej z nami komunikowac jednak

[Majorka]

Kotów nie powinno się bić, gdyż jego niezwykle czułe receptory bardzo długo "pamiętają ból". Można psiknąć wodą, klasnąć w ręce, stuknąć kapciem (o podłogę), powtarzać wyraźnie i dobitnie "nie wolno" (ja mówię "nu, nu"). Kiedy kot jest nieposłuszny i rozrabia (w naszym pojęciu), może warto się zastanowić, dlaczego to robi - może chce po prostu zwrócić naszą uwagę? Miś Major często tak się zachowuje - biorę go wtedy na ręce i głaszczę - uspokaja się i mruczy.

[Olat]

Standardowo
Nigdy zaden z moich dwóch futer nie poczuł klapsa. Tzn. owszem, Niunię klepię po "szyneczkach" i to nawet dość mocno Zazwyczaj na zakończenie wyczesywania, albo jak wywala sie do miziaków na podłodze. Ona to uwielbia i ma sie zamiar (masochostka mała) zamruczeć z rozkoszy
A tak poważnie- w kategorii "kar"
- krótkie "ejjjj", jesli ktorys robi cos niewłaściwiego. dziala. wlasciwie prawie zawsze.
- klasnięcie, rzucenie czyms obok kota (kapeć, chusteczki, skarpetka )
- fuczenie, syczenie, zdecydowane przytrzymanie za kark (to w sytuacji, gdy "kłócimy sie", kto tu rządzi )

I to tyle Spryskiwacz sie nie sprawdza- obydwa lubią wodę i wcale im prysznic nie przeszkadzał. Krzyczec- z natury nie krzyczę. Gdy raz mi się zdarzyło- koty kompletnie nie skojarzyły tego nowego dzwięku z moim niezadowoleniem i karą. Raz odgryzłam się fizycznie Niuni- dziabnęłam ją w ucho, gdy w kocięctwie miała fazę na gryzienie. Pomogło.

A tak w ogóle- to dochodzę do wniosku, ze bezstresowe wychowanie kotów u mnie dało bardzo dobre rezultaty. Po okresie nieobliczalnych szaleństw kocięcych- moje futra są spokojne, ufne, doskonale znają zasady współistnienia i sie do nich stosują (tak jak i my- one nas tez sobie niezle wychowały).

[Majorka]

Psikanie wodą stosowałam rzadko, teraz wystarczy, że potrząsnę butelką z wodą I nie krzyczę; kiedyś krzyknęłam na Misia, Norcia akurat leżała na mnie - spojrzała na mnie z takim bólem i udręczeniem (musiały ją zaboleć uszy) - że obiecałam sobie solennie: "żadnych wrzasków".

[lady_in_blue]

U mnie klaskanie odpada. Klaśnięcie w okolicach kuchni i jeszcze na dodatek wieczorem skutkuje dzikim gonem kotów do kuchni i oznacza jedno - wołowinke...

[Majorka]

Anno, rozumiem, że przed krojeniem czule wołowinkę poklepujesz?

[mała_gosia]

Anna -hahah, to u nas "stukania" tak działa. znaczy mięso pokrojone pańcia stuka hehehe.

Ja jeszcze roztaczam przed kotami okrutne wizje tego co któremu wyrwę i w jakiej kolejności, ale to na koty nie działa -to terapia dla mnie hehhehe

Kara w wychowaniu wszelkiego zwierza jest dennym sposobem a fizyczna już wogóle. Porządane zachowanie uzyskamy tylko do czasu gdy groźba kary wisi nad owym zwierzem (wliczam w to potomstwo własne). Lepiej żeby zwierz zaczał wierzyć, ze sam porzada zachowania które aprobujemy. to wymaga troszkę ekwilibrystyki, ale jest bardzo skuteczne