Niemiły temat - śmierć

[kicikici3]

Ja sobie radzę bardzo źle , wręcz fatalnie . Utrata w niedużym odstępie czasu 2 kotów w 2018 roku , w tym mojego najstarszego ukochanego Filemona , który był pierwszym moim kotem w dorosłym życiu , odcisnęła trwałe piętno na mojej psychice . Przeszłam załamanie nerwowe i do dziś gdy o nim pomyślę to czuję ból.
Zaszła we mnie jakaś zmiana , trwała .Już nie jestem tą samą osobą, Nie ufam innym, nie ufam wetom i sobie też nie ufam w kwestii tego co wiem , albo czego wiedzy byłam pewna . Teraz mam wiele wątpliwości, czasem irracjonalnych .Czemu daje wyraz na forum czasami.

Nie mamy działki, a że nie wyobrażałam sobie aby zostawić ciała moich kotów u wetów , by je zutylizowali jak jakieś śmieci, to zarówno Perełka [*] jak i Filemon[*] zostali skremowani w Animal Park w Mikołowie . Byłam przy tym obecna .Urnę z ich prochami mamy w mieszkaniu .

[kwiryna]

Ja z tym problemem zmierzyła m się dopiero raz. Moja pierwsza kotka pochowana jest w ogrodzie u Teściowej. Nie jest to rozwiązanie idealne, ja nie mogę tam sobie nic posadzić ani w żaden sposób czcić tego miejsca. Ale zawsze to lepiej niż zostawić do weta. Zastanawiałam się nad pochowaniem jej na dzikim terenie, nad Wisłą.
Ha. U nas to wet przyjechał do Mani, kosztowało to swoje, ale chciałam by miała najlepszy możliwy komfort. Bardzo ją kochałam i powiem uczciwie, że fiołka miałam na jej punkcie.
Co będzie dalej? Nie wiem, nie chcę o tym myśleć, póki nie muszę.

[Alienor]

Jeszcze zależy na co odeszły - białaczkowych, FIPowych czy z pp nie zakopałabym gdzieś, gdzie może wejść inny kot. Mimo że w dwóch pierwszych przypadkach możliwość zarażenia się jest minimalna.

[zuza]

Jestem bardzo czuła dla zwierzaków, które są i które odchodzą. Potem... juz nie.
Oddaje do spalenia.
Pierwsze dwa zwierzaki pochowalam. Przy Czarnej okazalo sie, ze nie mam sily kopac. Zreszta, nie wierze, zeby im to robilo roznice. Cmentarze ludzkie tez mi do niczego nie sa potrzebne zreszta. Moze to wplyw taty, ktory zawsze powatrzal, ze stawianie nagrobkow to bzdura, bo duzo warto robic dla zywych, nie martwych...

Mysle o nich z czuloscia oczywiscie, wspominam, cioerpie, ze nie udalo sie dluzej. Ale zajmuje sie kolejnymi. Dla nich ten czas zaloby po poprzedniku jest czasem straconym...

[zuza]

Lecznica, w ktorej zostawiam koty ma podpisana umowe z jakimis polami pamieci, podobno rozsypuja prochy w specjalnym miejscu. Poniewaz nie ma to dla mnie znaczenia, nie interesowalam sie tym blizej, ale moze inne lecznice tez tak maja.

[Kotina]

Jestem bardzo czuła dla zwierzaków, które są i które odchodzą. Potem... juz nie.
Oddaje do spalenia.
Pierwsze dwa zwierzaki pochowalam. Przy Czarnej okazalo sie, ze nie mam sily kopac. Zreszta, nie wierze, zeby im to robilo roznice. Cmentarze ludzkie tez mi do niczego nie sa potrzebne zreszta. Moze to wplyw taty, ktory zawsze powatrzal, ze stawianie nagrobkow to bzdura, bo duzo warto robic dla zywych, nie martwych...

Mysle o nich z czuloscia oczywiscie, wspominam, cioerpie, ze nie udalo sie dluzej. Ale zajmuje sie kolejnymi. Dla nich ten czas zaloby po poprzedniku jest czasem straconym...

Zgadzam się z Toba, Zuza, całkowicie
a w sprawie cmentarzy mam podobne poglądy do Twojego taty ...

[ropucha]

Ja myślę, że nagrobki stawia się właśnie dla żywych, a nie dla martwych. Martwym nie robi to już pewnie żadnej różnicy.

A może w takim przypadku, gdy nie ma możliwości pochowania kota, zapytać na forum? "Czy ktoś z Was użyczyłby miejsca dla pochówku mojego kota, o którego losach nieraz czytaliście tu przy porannej kawie, za którego zdrowie trzymaliście kciuki? I czy ten ktoś zechciałby zawrzeć znajomość z właścicielką owego kota i pogodzić się z tym, że czasem będzie ona chciała odwiedzić ten grób?"

[mir.ka]

Ja sobie radzę bardzo źle , wręcz fatalnie . Utrata w niedużym odstępie czasu 2 kotów w 2018 roku , w tym mojego najstarszego ukochanego Filemona , który był pierwszym moim kotem w dorosłym życiu , odcisnęła trwałe piętno na mojej psychice . Przeszłam załamanie nerwowe i do dziś gdy o nim pomyślę to czuję ból.
Zaszła we mnie jakaś zmiana , trwała .Już nie jestem tą samą osobą, Nie ufam innym, nie ufam wetom i sobie też nie ufam w kwestii tego co wiem , albo czego wiedzy byłam pewna . Teraz mam wiele wątpliwości, czasem irracjonalnych .Czemu daje wyraz na forum czasami.

Nie mamy działki, a że nie wyobrażałam sobie aby zostawić ciała moich kotów u wetów , by je zutylizowali jak jakieś śmieci, to zarówno Perełka [*] jak i Filemon[*] zostali skremowani w Animal Park w Mikołowie . Byłam przy tym obecna .Urnę z ich prochami mamy w mieszkaniu .

a ile kosztowała cała usługa? kiedys zagladałam na ich stronę bo do MIkołowa nie mam tak daleko

[kicikici3]

Ja sobie radzę bardzo źle , wręcz fatalnie . Utrata w niedużym odstępie czasu 2 kotów w 2018 roku , w tym mojego najstarszego ukochanego Filemona , który był pierwszym moim kotem w dorosłym życiu , odcisnęła trwałe piętno na mojej psychice . Przeszłam załamanie nerwowe i do dziś gdy o nim pomyślę to czuję ból.
Zaszła we mnie jakaś zmiana , trwała .Już nie jestem tą samą osobą, Nie ufam innym, nie ufam wetom i sobie też nie ufam w kwestii tego co wiem , albo czego wiedzy byłam pewna . Teraz mam wiele wątpliwości, czasem irracjonalnych .Czemu daje wyraz na forum czasami.

Nie mamy działki, a że nie wyobrażałam sobie aby zostawić ciała moich kotów u wetów , by je zutylizowali jak jakieś śmieci, to zarówno Perełka [*] jak i Filemon[*] zostali skremowani w Animal Park w Mikołowie . Byłam przy tym obecna .Urnę z ich prochami mamy w mieszkaniu .

a ile kosztowała cała usługa? kiedys zagladałam na ich stronę bo do MIkołowa nie mam tak daleko

Za każdym razem, miałam indywidualną kremację i kosztowało to niecałe 700 zł . Gdy kupiłam urnę na prochy (a mają piękne urny , naprawdę piękne) to pamiętam że była zniżka, ale nie pamiętam już jaka. Na pewno więcej niż 100 zł.

[MaryLux]

Moje wszystkie koty zostały skremowane. Poza Pigułką wszystkie odchodziły w domu, tu, gdzie żyły. Pan, który im podawał ostatni zastrzyk, zabierał je ze sobą.

[zuza]

Przyznam, ze biorac pod uwage ile zwierzat potrzebuje pieniedzy, by przezyc, mnie byloby mi glupio wydawac kilkaset zlotych na zwierzatko, ktoremu juz nic nie trzeba, bo za zycia dalam mu co moglam... Oczywiscie to decyzja kazdego. Piszemy co my o tym myslimy.

[SabaS]

zuza mam identyczne podejście do tych spraw. Nie żałowałam pieniędzy na kota, gdy przez wiele miesięcy jeździłam z nim do weta co 1,5-2 tygodnie. Nie zostawiłam go do końca, gdy musiałam podjąć tę najtrudniejszą decyzję o eutanazji. Ale wolę wydać pieniądze, na te zwierzaki co potrzebują realnej pomocy tu i teraz.
A te futrzaki, które są za TM zawsze z nami będą, dopóki żywe są o nich wspomnienia

[jolabuk5]

Pamiętam, że dopóki żył Tata, to zakopywał zwierzęce ciałka w ogrodowtej części domowego podwórka. Od kiedy jestem sama, też z konieczności zostawiam ciałko u weta.

[ewkkrem]

No właśnie, rozsądek mówi jedno a serce krzyczy veto! .
Nie jestem specjalnie sentymentalna i nie czuję potrzeby odwiedzania miejsc pochówku ale ... tak zostawić u weta

"Niektórych wyborów dokonujesz sercem, innych głową, ale kiedy się wahasz zawsze wybieraj głowę – to ci uratuje życie."
Laurell K. Hamilton
"Pocałunek ciemności"

Poza tym wszystkim, nie lubię być naciągana. Ceny koszmarne - dwa razy drożej, niż za spopielenie człowieka! Podobnie jest z karmami, żwirkami i zabawkami dla zwierząt.

Sposobu, jak to się odbywa, lepiej nie widzieć. Gdybyśmy widzieli, jak produkuje się większość naszej, ludzkiej żywności to niewiele rzeczy zostałoby nam do jedzenia .

[kicikici3]

Uważam , że wyliczanie komuś, na co wydaje swoje pieniądze , bo można by wydać na inne koty (gdzie większość forumowiczów , robi to przez całe życie i wydaje znacznie więcej pieniędzy na te inne zwierzęta, niż swoje własne ) jest delikatnie mówiąc, nie na miejscu . I nie świadczy dobrze o takiej osobie.

Nie rozumiem też , nazywaniem głupotą , czyjejś wewnętrznej potrzeby , aby materię zamienić w proch ..Zachować resztki tej materii i mieć ją obok siebie , w miejscu gdzie doświadczało się szczęścia ale i nieszczęścia z ukochanym zwierzęcym przyjacielem .
Gdzie tak schowany kawałek miłości, pozwala otulić żałobę gdy dusza łka..

Całe szczęście iż w tym nieszczęściu, nie jestem odosobniona i bardzo jestem wdzięczna za miejsca takie jak Animal Park , gdzie można pożegnać się raz jeszcze z ukochaną istotą, raz jeszcze spojrzeć na fizyczność , która skrywała kocie jestestwo a następnie odprowadzić do miejsca gdzie ciało zamieni się w proch i nawet samemu to ciało tam umieścić . To przynosi pewien rodzaj spokoju , który ciężko wytłumaczyć osobom o innych poglądach na te kwestie .
Nawet nie ma sensu, nie zrozumiecie .