Miau.PL

aga66 pisze:Aniu, mam nadzieję, że ktoś go pokocha bo to taki fajny psiuniek. Tyle tej biedy wokoło, że ciężko o domki

Zgadza się Agniesia, tylko ja mam inną sytuację.

Wiem Aniu

aga66 pisze:Wiem Aniu

Po prostu jest mi zbyt ciężko z takim dużym pieskiem.

Podnoszę.

Stomachari pisze:Podnoszę.

Dziękuję

Tak Cyganiątko nasze biega
https://www.facebook.com/anna.pik.16/po ... &ref=notif

Cyganek dostał nowe życie. Jak się ładnie bawi

Mam wrażenie, że Cyganek strasznie nisko na tylnych łapach chodzi. Że ma skłonność do kładzenia prawie całej stopy aż po piętę, zamiast chodzić na palcach.
Może po prostu uczy się chodzić po operacji, w końcu to duża zmiana w jego życiu Sygnalizuję na wszelki wypadek.

aga66 pisze:Cyganek dostał nowe życie. Jak się ładnie bawi

Tak Agnieszka, nowe życie na 4 łapach a bawić się uwielbia a już szczególnie moimi różowymi kapciami do wychodzenia na dwór.

Stomachari pisze:Mam wrażenie, że Cyganek strasznie nisko na tylnych łapach chodzi. Że ma skłonność do kładzenia prawie całej stopy aż po piętę, zamiast chodzić na palcach.
Może po prostu uczy się chodzić po operacji, w końcu to duża zmiana w jego życiu Sygnalizuję na wszelki wypadek.

Uczy się tej nogi używać, dopiero miesiąc od operacji ale dobrze, że już używa tej nóżki, bo i się nią drapie po szyi i odgrzebuje ziemię do tyłu jakby ta czynność była najnormalniejsza w świecie.

Cyganek też dostał wpłatę 50 złotych od pani która adoptowała ode mnie kotka
https://zrzutka.pl/457zwk

Podnoszę.

Udostepniłam filmik z zaznaczeniem, ze piesek szuka domu.

Stomachari pisze:Podnoszę.

Dziękuję Stomachari za wytrwałość.

zuza pisze:Udostepniłam filmik z zaznaczeniem, ze piesek szuka domu.

Dziękuję zuza.

Wiecie co, dzisiaj doszłoby o mały włos u mnie do tragedii.
Mąż chcąc rano o 6 godzinie wypuścić Cygana na dwór zawadził a właściwie Cygan przeciskając się do drzwi, trącił męża i ten zachwiał się (już i tak ledwo się porusza) i poleciał przodem na dół po schodach zatrzymując się głową o szklane drzwi.
Ja nieprzytomna zerwałam się z wyrka prawie ze stanem przedzawałowym poleciałam do korytarza i zamarłam.
Po wymianie zdań czy może się ruszyć zaczął się podnosić z ogromnym bólem na twarzy. Ja niestety z powodu swojej niepełnosprawności nie mogłam mu pomóc abym sama nie została na wózku, bo szarpać prawie z 80 kg. mężem to zagrożenie też dla mojego wątłego już zdrowia.
Wzięłam telefon i chciałam dzwonić po pogotowie ale mąż powiedział abym zaczekała. Na kolanach wczołgał się do mieszkania a ja go obejrzałam. Mąż jak to mąż, szpitali się boi i na twarz padnie a tam nie pójdzie jak nie potrzeba, bo już się tam należał sporo gdy były rzuty choroby (stopień znaczny SM). Teraz leży obolały a ja go obserwuję czy to tylko potłuczenie.
Dobrze, że ta szyba w drzwiach się utrzymałam bo strach nawet pomyśleć co mogłoby się stać.
Normalnie płakać mi się chce z bezsilności.....

Aż nie wiem, co napisać...

Dobrze, że się szyba nie zbiła...

Stomachari pisze::strach:
Aż nie wiem, co napisać...

Dobrze, że się szyba nie zbiła...

No właśnie.

O rany, szczescie w nieszczesciu. Zdrowia dla Was obojga!