Miś i Ryś - koty z chorobą addisona, Miś po dentyście :)

Zdrowia dla wszystkich :201461

!

Za kciuki nieodmiennie wielkie :1luvu:

I proszę o więcej :201494

.

Niestety mamy zarazę w chałupie.
El Coto się trzyma ale to krucha równowaga. No ale wyszedł z kryzysu, czuje się trochę lepiej, nie jest już obolały, ma apetyt. Jest jednak spowolniały no i wyniki nerkowe miał jakie miał. Więc go wspieramy i mamy nadzieję.
Dziś wzięło Misia i chyba Rudego.
Oba mają wysunięte trzecie powieki, to taki charakterystyczny objaw tego dziadostwa. One nie są czerwone, opuchnięte, tylko wysunięte do połowy oka.
Oba mają rozwolnienie - nie straszne, nie wycieńczające, ale jest.
Na szczęście czują się póki co dobrze.
Czarna też dzisiaj z biegunką i słabsza

Ciepłe myśli i najmocniejsze kciuki!

O rany

Kciuki za całą załogę!
Mam nadzieję, że wetka już zdrowa

Trzymam mocno! :ok:

Wszystkie kciuki na pokład!

Szybkiego powrotu do zdrowia dla kotów i pozbycia się zarazy z domu na dobre :ok:

Trzymam mocno, mocno :ok:

To już prawie miesiąc. Żyjecie?

Macie wielką intuicję...
Żyjemy acz w niepełnym składzie

Nie miałam siły o tym wczoraj pisać.
Bo wczoraj musieliśmy pomóc przejść na drugą stronę El Cotowi

.
Na sam koniec okazał się niesamowitym twardzielem. Żył pomimo iż żyć już nie powinien, znikał, z dużego kocura pozostało 2.5 kilogramowe ciałko, a on żył, ostatniej nocy nadal sam przyszedł do nas spać na łóżko. Nie wiem jakim cudem na nie wszedł

Mimo tak wyniszczającej choroby nadal ze wszystkich sił starał się żyć normalnie. Witał mnie pod drzwiami gdy wracałam do domu, choć chodził już bardzo, bardzo powoli, starał się wypełniać swoje wszystkie rytuały łazienkowe, łącznie z chodzeniem po kancie umywalki i pralki :strach:

, prawie do samego końca przychodził jeść. Do samego końca domagał się głaskania i przytulania, przytulał się do kotów.
Niestety ciało się poddało

Jakby wyrównywało rachunki za prawie 20 lat w zdrowiu. Przez dwa tygodnie schudł 1.5 kilo mimo jedzenia.
Ostatnie trzy dni były już nie tylko drogą w dół ale ostrym zjazdem

El Coto przestał stopniowo jeść i pić. Jedna jedyna próba nakarmienia strzykawką skończyła się szybciej niż zaczęła. On tego nie chciał i bardzo wyraźnie to pokazał a my to uszanowaliśmy.
Póki mimo coraz gorszych wyników i chudnięcia okazywał chęć do życia, miał apetyt i chęć do bycia z nami, po prostu byliśmy z nim i robiliśmy co można by poprawiać jego komfort.
Mieliśmy nadzieję że zaśnie spokojnie i się nie obudzi tak jak nasza Żaba która też żyła wbrew wszelkiej logice, przyszła do nas rano, dała pomiziać, położyła się i zasnęła.
Ale nie było nam to dane. Za to coraz większe było ryzyko że umieranie El Cota będzie bolesne

Dlatego nasza wetka, którą on bardzo lubił, pomogła mu wyruszyć w dalszą drogę.

Obrazek

Zdjęcie z wczoraj.

Reszta kotów ok. Chyba daliśmy zarazie radę.
Niestety ElCotowi pouszkadzała tyle że nie dał się rady z tego podnieść finalnie

Współczuję :cry:

Bardzo mi przykro,20 lat to piekny wiek

Wyrazy współczucia

Jakie smutne święta... Trzymajcie się. Pocieszające, nie cierpiał tak, żeby stracić chęć do codziennych rytuałów.

Miś i Ryś - koty z chorobą addisona, Miś po dentyście :)

Kto przegląda forum