Mała Czarna - jakoś sobie żyjemy :)

[ASK@]

Każdego kota też spacyfikuję. Ale... no właśnie, ale czy to czasem ma sens. Dwa razy naszą dziką dzicz, kotkę Biankę łapałam w domu na podbierak by jej życie ratować. Horror. Kot żyje. Było to w 2010 roku a ona nadal mnie nienawidzi. To jest kot co rzuci się do gardła czując zagrożenie. A jest u nas od małego.
Doskonale Ciebie rozumiem. Też wolę poświęcić czas na jazdę do weta i tam ogarnięcie nawet "zwykłej" kroplówki byleby kot wracał do domu. Na swoje. Spokojny ,że tam zostali ci źli. Ale Angel odchorowywał WSZYSTKO. Dla niego nie było nic fajnego w powrocie do domu po uporczywych zabiegach. Czy u weta czy na miejscu jego reakcja wycofania była równie wielka. Z czasem pogłębiając się.
Kciuki wielkie

[Necz]

Ech, to mi się trafił egzemplarz niekłopotliwy. Wprawdzie wszelkich zabiegów nie lubi i zwieje, jeśli tylko zwietrzy ku temu okazję, a czasem mnie osyczy w ramach protestu, ale generalnie da się spacyfikować i kujnąć czy to w ucho, czy w dupsko. Do mierzenia cukru czasem nawet sama się karnie stawia, bo wie, że zaraz potem dostanie żarełko.

[Blue]

No dobra, wynalazłam patent na zołzę w temacie badania glukometrem.
Póki co dwa razy dało radę, zobaczymy jak będzie dalej. Za drugim razem już mnie zbluzgała i paszczą kłapała, czyli norma, ale po kłujnięciu chętnie dała się przebłagać nagrodą za którą by w ogień skoczyła. Warunkiem jest to bym była z nią sama - co zwiększa ryzyko odgryzienia mi twarzy albo przegryzienia ścięgien - ale nadzieja na to bardzo poprawia jej ukrwienie na obwodzie .
Nie wiem na jak długo to przejdzie, ale jakiś tam sukces jest.
No ale kurde, po tym wszystkim co się działo przez te lata dać zejść kotu z hipoglikemią bo ustalamy dawkę insuliny na oślep to by głupio było...

1 pomiar 3 godziny po insulinie - 288
2 pomiar 1/5 godziny po insulinie - 335.

[SabaS]

Merytorycznie nie pomogę, ale kciuki za Czarną trzymam, i za Ciebie też Blue, cobyś bez rozlewu krwi Twojej cukier zołzie mogła pomierzyć

[Necz]

No, ja też potrzymam kciuki. Gdyby się jakoś udało ją oswoić z kłuciem w ucho, to pierwszy pomiar powinien być akurat przed podaniem insuliny, potem żarcie i zastrzyk. A pierwszy, który mówi cokolwiek o działaniu insuliny, minimum 2 godziny po. Chociaż ja bym przy tak mało współpracującym kocie odczekała i z 4-5 godzin, jak ewentualny spadek cukru będzie większy.

[jolabuk5]

No, ja też potrzymam kciuki. Gdyby się jakoś udało ją oswoić z kłuciem w ucho, to pierwszy pomiar powinien być akurat przed podaniem insuliny, potem żarcie i zastrzyk. A pierwszy, który mówi cokolwiek o działaniu insuliny, minimum 2 godziny po. Chociaż ja bym przy tak mało współpracującym kocie odczekała i z 4-5 godzin, jak ewentualny spadek cukru będzie większy.

Też tak sprawdzam u Usi, z tym że jak nie robię krzywej cukrowej, to tylko pomiar przed insuliną, rano i wieczorem.

[Blue]

Póki co jestem zdana na wyczajanie momentu gdy Czarna ma potencjalnie chęć na współpracę. To nie jest tak ze kiedy sobie zechcę to zrobię. Jeśli moj plan sie uda i przejdą kłucia na dluzszą metę, to będę dążyła do tego by je robić wtedy kiedy JA je uznam za stosowne. Na razie postawiłam na oswajanie jej z nimi. Nie robię znienacka żeby nie zaczęła sie mnie bać. Pokazuję najpierw jej ukochany przysmak, zeby sie nauczyła ze zaraz będzie kłucie ale chwilę po tym nagroda. Nie jest to metoda idealna ale poki co lepszej nie wymyslilam

[Necz]

Kojarzenie nagrody z kłuciem może się sprawdzić. Niektóre koty karnie stawiają się o odpowiedniej porze na miejscu pomiaru, bo wiedzą, że kłucie wiąże się z pełną michą. Na razie po prostu ją oswajaj z glukometrem. W jej przypadku wyjścia nie ma, ale też obserwuj. Gdyby cię nagle zaczęła dziwnie zachowywać, była nadmiernie pobudzona, albo ospała lub co gorsza dostała drgawek, albo generalnie jakbyś miała wrażenie, że coś jest nie tak, to kłuj.

[Blue]

No niestety, ta historia chyba tym razem nie będzie miała dobrego zakonczenia Czarna śluzówki ma różowe, wyniki krwi ok, glukoza niższa niż była a kotka się zapada, znika, mamy wrażenie że zabiera swój tobolek i postanawia odejść z tego łez padołu Ledwo chodzi co też ją dobija. Dziś nie ruszyła sniadania, musialam ja nakarmić strzykawką. I niestety znowu wygląda jakby mowiła: umieram z rozpaczy bo mój ukochany mnie porzucił! Tyle ze wtedy on wracal a ona rozkwitała i odżywała a tym razem co?
No nie wiem co

[gusiek1]

Czarna, nie pakuj jeszcze tobołka!

[Marzenia11]

Kciuki cały czas, Czarna, weź przestan się wygłupiać

[SabaS]

Kciuki za Czarną, może to tylko chwilowy bunt. Czekamy na lepsze wieści

[Feliska97]

Kciuki za Czarną. Widzę, że bardzo charakterna z niej kocica. Oby to nie był jeszcze ten czas...

[Marzenia11]

Co u Was?

[Blue]

To nasza bidulka
Jest okresowo bardzo słaba. Tak słaba że nie kontroluje pęcherza a robienie jej kroplówek jest dziecinnie proste . Po prostu leży i nie ma siły wstać.
Dzisiaj rano miała totalny kryzys, była totalnie wiotka, byłam praktycznie pewna że ona po prostu odchodzi sobie po cichutku.
Z jakiegoś powodu kroplówka działa cuda. Nie jakieś spektakularne - choć to kwestia dyskusyjna, ale z kota wiotkiego w kilka minut robi kota który jest w stanie powoli ale chodzić, zejść z kanapy ostrożnie i pójść do kuwety.
Na pewno nie hipoglikemia, bo jest wiotka nawet gdy cukier ma 200.
Dokładnie ten sam stan wiotkości miewała w chwilach skrajnej niedokrwistości i ta sama reakcja była na kroplówki wtedy, ale teraz nie ma niedokrwistości.
Nie ogarniam tej sytuacji.
Mam pewne podejrzenia, muszę jutro o nich z wetką pogadać.