Julka i Iwonami (od Ogryni) wspierają się po przejściach

[Marzenia11]

Moja Notka lat 10 śmiga za piórkiem aż nie wyrabia na zakrętach. Milena lat 13 uprawia biegi a właściwie loty pod sufitem. Tylko Dees biedna, ma chory kręgosłup i łapki.

[Meteorolog1]

[Arcana]

Julka jest śliczna i słodka. Wszystkiego dobrego dla Was, Iwonko

[Iwonami]

Dzień trzeci. Jaśnie panie leżą jeszcze w łóżku.Godzina 10:30. A co tam? My już do pracy chodzić nie musimy.
Juleńka zaczyna szukać bliskości ze mną, co mnie bardzo cieszy.
Kuwetkowo jest ok. Kulinarnie też ok. Najbardziej podoba mi się gdy panna Julia leży sobie na fotelu na futerku i mruczy, mruczy, mruczy bez wyraźnego powodu.
Dalej się uczę Juleńki, bo jest to kicia calkowicie inna od mojej czwórki dzikusków.

[Gosiagosia]

Witam się z moją gromadka.
Cieszę się że odnalazlyscie się na dobre.

[Prakseda]

Pierwsze dni i tyle czułości. To niesamowita kotka, bardzo ufna i miła. Świetny "material" na przyjaciółkę.
Zdrowia i optymizmu dla Was obu.

[Iwonami]

Pierwsze dni i tyle czułości. To niesamowita kotka, bardzo ufna i miła. Świetny "material" na przyjaciółkę.
Zdrowia i optymizmu dla Was obu.

Tak. Agnieszko. Ty wiesz o zdrowiu w kontekście mojej sytuacji najlepiej.
Niezorientowanym wyjaśnię, że Prakseda jest moją opoką, pomocą i wsparciem w najtrudniejszych kocich chwilach. Pomagała mi bardzo w chorobach, robiła zastrzyki, wspierała u lekarza. Nie wie jak bardzo jestem Jej wdzięczna.
Dlatego zdrowie jest najważniejsze, bo ja sobie słabo radzę w obsłudze medycznej kotów.

[Prakseda]

Mile co piszesz ale nie przesadzaj. Częściej Cię ochrzaniam i sprowadzam do brutalnej rzeczywistosci zycia. Zreszta nie o mnie tutaj.

Julka jest rzeczywiście inna niż Twoje poprzednie koty, takie stateczne. Ona będzie taką laleczką, psoteczką. Sama radość życia. To było Ci potrzebne.

[mir.ka]

Przysiądziemy cichutko, bo miałam okazję poznać Julcię osobiście i ciekawią mnie jej dalsze losy

[jolabuk5]

Moje koty młode nie są, a mają swoje ulubione zabawki i zabawy. Fajnie, że Julce trafił się taki super domek!

[Prakseda]

Przysiądziemy cichutko, bo miałam okazję poznać Julcię osobiście i ciekawią mnie jej dalsze losy

Mirko, jakże mądre i prawdziwe zdanie w Twym podpisie. Zawsze mam ochotę powiedziec coś w tym stylu osobom, które zarzekają się, że nigdy nie wezmą kolejnego zwierzaka, po stracie tego pierwszego. "Bo ja już nie chcę tego przeżywać"". A tymczasem tyle istot czeka na pomoc i dom.
Tym bardziej cenie Iwonę, że wzięła Julkę, mimo bólu po Tosi. Wiedziałam, że to zrobi i to szybko.

[kociabanda]

Dawno mnie nie było na forum. Ale teraz będę znowu zaglądać i przypominać sobie, jak to jest poznawać nowego futrzaczka. I pamiętam, że to zawsze jest fascynujące.

[mir.ka]

Przysiądziemy cichutko, bo miałam okazję poznać Julcię osobiście i ciekawią mnie jej dalsze losy

Mirko, jakże mądre i prawdziwe zdanie w Twym podpisie. Zawsze mam ochotę powiedziec coś w tym stylu osobom, które zarzekają się, że nigdy nie wezmą kolejnego zwierzaka, po stracie tego pierwszego. "Bo ja już nie chcę tego przeżywać"". A tymczasem tyle istot czeka na pomoc i dom.
Tym bardziej cenie Iwonę, że wzięła Julkę, mimo bólu po Tosi. Wiedziałam, że to zrobi i to szybko.

Przecież powinniśmy brać zwierzęta z całą świadomością ,ze one żyją krócej od nas, a kiedy odejdą nie zamykać się w sobie tylko dać dom następnemu. W ten sposób można sobie wzajemnie pomóc. Przynajmniej ja tak uważam

[Iwonami]

Skłamałabym, gdybym napisała, że nie płaczę codziennie po Tosi, po pozostałej trójce. Te koty ufały mi bezgranicznie. Długo pracowałam na to zaufanie. I bardzo cierpliwie.
Mogłam je dotknąć wszędzie, żaden mnie nigdy nie udrapał, nie ugryzł, nie ofukał. Dosłownie nigdy.

Jula mi jeszcze nie ufa. Wprawdzie sprawdza czy nie poszłam sobie i nie zostawiłam jej samej w domu. Leży w pokoju gdzie ja siedzę, widzę jak się coraz bardziej wyluzowuje.
Ale są i problemy. Prakseda, mamaGiny zwracają mi uwagę, że za głośno mówię, że za mocno głaszczę. Że powinnam być bardziej delikatna.
Staram się, ale chyba nie umiem. Lata życia z niedosłyszącymi staruszkami są nie bez znaczenia. Poza tym trudno zmienić się mając 72 lata. Poza tym chyba nie za bardzo mi się chce. Dotąd nie było z tym problemu.
Mam w związku z tym kłopot z topografią ciała Juleńki. Z moimi mogłam wszystko, z nią muszę uważać gdzie wolno, a gdzie nie.
Jest mi przykro. Może jednak nie nadaję się na opiekunkę Julki?

[meg11]

Iwonko wyluzuj, jula sama Ci pokaże gdzie lubi być głaskana moje kozowate generalnie nie znosi żeby po brzuszku ją smyrać, ale to też zależy czasami od jej humorku rzadko bo rzadko ale czasami daje się tam dotknąć.