Miau.PL

No i w końcu dowiedziałam się co dostaje kot, w kroplówce leży podłączony sol. ringeri 500 ml (op), metronidazol 100 ml - 1 op, synulox 100ml-02, ml, rapidexon -100 ml - 0,5 ml (pewnie po tym ostatnim apetytu trochę większego dostał).

właśnie dostałam wyniki z wczorajszych testów - test z lipazy w normie, stosunek albumin do globulin jest nisko 0,2 (zgodnie z wartościami teoretycznymi poniżej 0,4 FIP jest bardzo prawdopodobny)....ech tak więc wersja z zapaleniem trzustki jest już mało prawdopodobna....

Wczoraj pożegnałam Toma.... FIP to jednak okropna choroba. biegaj sobie spokojnie za TM i pozdrów Bursztynka ode mnie

współczuję [']

Tak bardzo mi przykro Ściskam mocno.

Dziękuję dziewczyny. Był wzięty ze schroniska, ryzyko zawsze jest, choć wydawało mi się, że przy 1,5 rocznym kocie mniejsze niż przy maluchu... Szkoda, że tak krótko z nami był...Najpierw mu Pan zmarł, a potem ten FIP...ech życie bywa niesprawiedliwe.

też współczuje:((( właśnie widać kot, który ma ponad rok też może mieć fip;/

Majaaa22 pisze:też współczuje:((( właśnie widać kot, który ma ponad rok też może mieć fip;/

Każdy może. Granica książkowa tzn określenie wieku optymalnego, zaciera się wyraźnie.
Przykro mi. Wiele przeżył. Choroba i śmierć pana, schron, dom...
[*]

Tomcio już zostanie na zawsze moim wyrzutem sumienia.. chciałam go uszczęśliwić, dać mu dom, a być może pod wpływem kolejnego stresu, wiadomo kolejna zmiana otoczenia, pojawiło się u niego choróbsko...wiem, że to takie gdybanie, ale jakoś te myśli tak mi się kołaczą po głowie...

mamago pisze:Tomcio już zostanie na zawsze moim wyrzutem sumienia.. chciałam go uszczęśliwić, dać mu dom, a być może pod wpływem kolejnego stresu, wiadomo kolejna zmiana otoczenia, pojawiło się u niego choróbsko...wiem, że to takie gdybanie, ale jakoś te myśli tak mi się kołaczą po głowie...

Dałaś mu dom, walczyłaś o niego, nie umierał samotny i nieszczęśliwy. Dla kota domowego schronisko to wielka trauma - wyjście z niego do jakiegokolwiek domu, a co dopiero tak kochającego jak Twój, jest szczęściem. Niestety przychodzi ono czasem za późno .

To moze ja przedstawie NASZA historie, ktora niestety jest bez happy endu..
Ludwiczka znalezlismy na drzewie przed blokiem, darl sie w nieboglosy, byl troche brudny i wstraszony wiec zabralismy go do siebie i tak juz zostało. Weglug weta mial okolo 4 miesiecy. Byl z niego niezly urwis. W połowie listopada zmienilo sie jego zachowanie, byl znacznie spokojniejszy ale jadl, zalatwial sie wiec myslelismy, ze poprostu dorasta W zeszły poniedzialek nie dawala mi spokoju poglebiajaca sie apatia wiec wybralismy sie do weta, ktory stwierdzil zapaleni dziasel. Ludwik dostal zastrzyki, tabletki do domu i paste do smarowania. Po zastrzykach byla widoczna poprawa wiec myslelismy, ze to byl problem, ze kota bolalo, jednak po 2 dniach zaczely sie wymioty. Pojechalismy natychmiast na kontrole. Kotek mial robione USG, rentgen, biochemie, test na bialaczke, caly czas mial goraczke. Okazalo sie, ze watroba jest '"uszkodzona"' i znaleziono plyny. Dzis zrobilismy punkcje i wszystkie badania wskazaly, ze to niestety FIP cos co napoczatku bylo tylko najgorszym scenariuszem okazalo sie prawda. 1.5 h temu Ludwiczek odszedl za teczowy most sama nie moge w to uwierzyc, jak szybko zniszczyla go ta choroba. Nikt z nas nie przypuszczal, ze moze mu cos dolegac, jednego dnia byl zdrowy, nastepnego ledwo zywy. Duzo sie wycierpial w ostatnich dniach i najgorsza byla ta rezygnacja w jego oczach..
Przepraszam za pisownie ale emocje sa jeszcze bardzo silne

Maglis, bardzo Ci współczuję

moja Lara też umarła na FIP, nie było ratunku, tylko niemoc i żal,

straszna niemoc bo kotek w ciagu tygodnia posypal sie... nigdy nie widzialam, zeby choroba tak szybko zabrala zwierzaka... Najgorsza byla ta jego rezygnacja w oczkach i cierpienie. Wiem, ze dobrze zrobilismy nie przedluzajac jego cierpienia ale pustka po przyjacielu jest ogromna