Niechciane, chore...Tusia zaginęła,po 2 tyg. odnalazłam!

uff, poproszę o nr konta.
Nie widzę obrazków

Aniu, wielki szacunek za to, co zrobiłaś i w jaki sposób.
Trzymamy kciuki za szybką i trafną diagnozę koteczki i jej dobrą aklimatyzację w najlepszym domku - Twoim.
Ag.
P.S. Po weekendzie wsparcie dla kotki pofrunie na konto!

Aniu wielki szacun dla Ciebie :201494

Ja też nie widzę zdjęć ale to nie jest najważniejsze, najważniejsze jest to że ją uratowałaś :1luvu:

Trzymam mocno kciuki za Xenię. :ok:

MaryLux pisze:uff, poproszę o nr konta.
Nie widzę obrazków

Dziękujemy :1luvu:

pw poszło.

saaga pisze:Aniu, wielki szacunek za to, co zrobiłaś i w jaki sposób.
Trzymamy kciuki za szybką i trafną diagnozę koteczki i jej dobrą aklimatyzację w najlepszym domku - Twoim.
Ag.
P.S. Po weekendzie wsparcie dla kotki pofrunie na konto!

Dziękujemy Agniesia. :1luvu:

Gosiagosia pisze:Aniu wielki szacun dla Ciebie
Ja też nie widzę zdjęć ale to nie jest najważniejsze, najważniejsze jest to że ją uratowałaś
Trzymam mocno kciuki za Xenię.

Nie wiem co jest z tymi zdjęciami, już wstawka nie działa a teraz i fotosik.

Co do koteczki to bedzie bardzo ciężka przeprawa. Kotka jest naprawdę mega agresywna gdy tylko próbuję cokolwiek zrobić u mniej w klatce. Wczoraj nawet mnie dziabnęła pazurem ze wściekłości, potem gdy wodę zmieniałam to strasznie kuliła główkę i całe ciałko przed moją ręką

a ja sama się bałam by mnie znowu nie trafiła.

Mokrego nic nie chce, dzisiaj rano kupiłam fileta z indyka w promocji i moje koty ''żarły aż im się uszy trzęsły'' a ona nie ruszyła.
Kotka jest spokojna u siebie w klatce, z hamaka mnie obserwuje, ale gdy się tylko zbliżam to warczy i chowa się w kąt za drapaczek.
Z kotami nawet noski noski przez klatkę były i tu nie ma problemu, a człowieki są nie do zniesienia.

Musiałam rano posprzątać z drapaczka bo zwymiotowała kłaczkami, na szczęście obyło się bez ran szarpanych ale stracha miałam choć trzeba było sprytu aby odwrócić jej uwagę od mojej ręki.
Na wtorek jesteśmy umówieni do lecznicy które to badanie sfinansuje ciocia Agatka czyli forumowa włóczka.
Dziękujemy Agatko :1luvu:

jak i wszystkim :1luvu:

którym los tej biduli nie jest obojętny. :1luvu:

Jednak zjadła mięsko (surowy filet z indyka) z podstawka

Anna61 pisze:Jednak zjadła mięsko (surowy filet z indyka) z podstawka

Uff cudownie. Może się przekona do czlowieka. Dziwne to bo przecież nie była długo w schronisku jak dobrze doczytalam. Kciuki nadal trzymane. :ok:

Gosiagosia pisze: Może się przekona do czlowieka. Dziwne to bo przecież nie była długo w schronisku jak dobrze doczytalam.

W schronisku długo nie była, ale pewnie corobic dała jej popalić, dlatego teraz jest nieufna.

Anno61 kotka potrzebuje czasu na oswojenie się z człowiekiem. Wiem, że Ty to wiesz, bo masz ogromne doświadczenie. Jednakże czasami chcielibyśmy, aby to oswajanie było szybsze. Nie da się. Mam u siebie już drugi miesiąc koteczkę z ulicy, dzik nad dzikami, pierwsze wizyta u weta to oględziny pod narkozą. Nie dała się dotknąć. Zastrzyk wet musiał podać przez otwory w transporterku. Gryzła, drapała i syczała. Dziś z moimi kotami bawi się w najlepsze, a my ludzie możemy być w jej obecności, ale głaskamy tylko z doskoku (i to też tylko jak się kotka na chwile zapomni). Do dziś potrafi pacnąć łapką z wyciągniętymi pazurami i ugryźć do krwi. Podziwiam, to co robisz i doskonale Cię rozumiem. Mamy w domu tylko koty "z odzysku", wyciągnięte z opuszczonej szopy, zbierane wprost spod kół samochodów i inne przypadki. Krocie wydane na wetów, nocne karmienia, tony kocyków kupowane w "ciuchlandach" itp. Anno61 czytam Twoje wątki, a ich treść dodaje mi sił. Raz nawet wydrukowałam Twój tekst o strasznym losie bezdomnych kotów żyjących w piwnicach. Pokazałam znajomym, niektórym otworzyły się oczy. Pozdrawiam Cię.

Boję się myśleć, co kotka przeszła. Potrzebuje czasu. Koleżanka miała kotkę odebraną zwyrodnialcom. Zamykali ją w transporterku i ten kopali. Do końca życia nie dała się włożyć do transporterka, w grę wchodziła tylko torba, ale taka specjalna, musiała mieć główkę na zewnątrz. To nie jest agresja, to strach, trauma i obrona przed czymś, co jej się źle kojarzy. "Agresywne" koty miałam :wink:

, wiem, co piszę.

Ja miałam kiedyś kotkę, którą jako trzymiesięcznego kociaka piwnicznego karmionego przeze mnie dałam znajomej starszej pani. Kotka się szybko zaadoptowała, mnie dalej znała, kiedy przychodziłam z wizytą. Ale raj się skończył, pani umarła i w trybie pilnym (domniemani spadkobiercy zlecili komornikowi i policji natychmiastowe opieczętowanie mieszkania, był tam tłum i zamęt) - musiałam kotkę zabrać do siebie. Dostała na początek samodzielny pokoik, żeby ochłonąć po przeżyciach. Tak nią to wszystko wstrząsnęło, że zdziczała. Chowała się przede mną, dzień spędzała w szafie (tam jadła) oraz na parapecie za firanką. Kiedy się zbytnio zbliżałam, ryczała jak potwór. Dopiero gdzieś po tygodniu trochę się ośmieliła i powolutku, przez zabawę, doszła do równowagi.

Niektórzy ludzie to potwory bez serca i rozumu :placz:

ja też mam zwierzęta po przejściach tylko Hugo był malutki i szybko zapomniał o bezdomnosci. Pusia nadal nieufna i niedotykalska ale zero agresji tzn straszy i syczy ale tak dla zasady. Nigdy nas nie zaatakowała a u weta to anioł.