Miau.PL

Kurcze, no mam taka nadzieje ze juz zostanie. Tym bardziej ze w przyszlym tygodniu bedzie mial niespodzianke u pana weterynarza
Szkoda tylko, ze teraz mam przewage kocurow. Musialabym dokoptowac jedna kotke , co by bylo 50:50 , ale obawiam sie ze maz by mnie przegnal

Dobrze, że nie czekasz z kastracją

Kocury też są fajne, mogą mieć przewagę. Ja całe życie miałam tylko kocice i tak byłoby nadal, gdybym, wybierając dwójkę z czterech, nie zakochała się w kocurku od pierwszej sekundy. Co do wybranej kotki byłam pewna po obejrzeniu zdjęć, ale kocurek zawojował nas "na żywca".

Może z czasem mąż sam zapragnie powiększyć stadko a może jakaś kocia bieda sama Was odnajdzie.

No widzisz, Ty zawsze milas kotki, a u nas w domu (jak jeszcze mieszkalam z rodzicami) byly kocury. Ja pamietam 3 koty, teraz Mama ma 4-ego. Wabi sie Rudy i jest wielki (8 kg)

Maz powiedzial: trzy koty i ani kawalka kota wiecej!
Ale z kolei gdy znalazlam Pume i przynioslam do makutkiego mieszkanka w bloku, nie zaprotestowal, mimo iz twierdzil ze nie lubi kotow. Teraz ja kocha .
Jak sie przeprowadzilismy i zaczelam wystawiac jedzenie dla wioskowych kotow tez nic nie powiedzial. Ani wtedy jak postanowilam udomowic Felka .
Jak zapowidzialam ze pojawi sie u nas maly kociak jako towarzystwo dla Pumy, mial troche watpliwosci, ale zgodzil sie. Teraz gdy dwa koty juz z nami mieszkaja, a trzeci niedlugo tez juz stad nie wyjdzie ( ), maz okreslil ze 3 koty i koniec. Mam nie robic z domu kociarni.
Moj maz jest i tak cierpliwy . Chociaz moze, jak sie przyzwyczai, to tez jakos przymknie oko na ewentualne dokocenie

Twój mąż to dobry człowiek. Kto lubi zwierzęta musi być dobry .Nie wierzę, że w razie potrzeby wyrzuci 4 kota Na razie masz co robić z trzema
Nawiasem mówiąc, facetom nie lubiącym zwierząt zawsze mówiłam: WON!

Dziekuje za komplement. Jak pokaze Mezowi to sie ucieszy
Ja w ogole nie lubie ludzi nielubiacych zwierzat. Zazwyczaj okazuje sie potem ze to zli ludzie, zdolni do roznych, okropnych rzeczy .
Felek sobie poszedl, ale jakby co bede informowac na biezaco

Wszyscy trzymajcie za mnie kciuki, dzisiaj akcja "lapaj Felka" . Jak dobrze pojdzie, to go przetrzymam do jutra (a on nie lubi tyle siedziec zamkniety) i zawioze na kastracje. Wtedy bedzie go mozna bez przeszkod w postaci smierdzacego znaczenia terenu udomowic calkowicie . Tak, wiem, ze moze mu sie zdazyc siknac i potem, ale to juz inna historia.
Zatem prosze zyczcie mi szczescia

Kciuki są . Niech akcja przebiega jak po maśle
Wytłumacz Felkowi, że te wszystkie szykany to dla jego dobra

Dziekuje . Wiesz, nie jestem pewna czy jakby Felek wiedzial ze chodzi o jego rodowe klejnoty, to by przyklasnal .
Tym niemniej czasem trzeba zrobic, co trzeba zrobic, nawet jak to nie bedzie mile, latwe, ani przyjemne dla zadnej ze stron. Ale moze wtedy Fel bedzie bardziej prodomowy

A dokocenie malym Alikiem przebiega raczej bez problemow. Kotki pierwszego dnia sie ofukaly i obwachaly, a potem zaczely sie omijac lukiem i tak caly dzien az rozdzielilam je na noc. Puma miala troche focha i byla zazdrosna, ale szybko jej przeszlo. Alik raczej byl ciekawy drugiego kota. Na drugi dzien rano koty znow sie obwachaly i szybko zaczely bawic, ganiac, gryzc sie itp. Wtedy juz bylo z gorki . Teraz wspolnie sie bawia, jedza obok siebie, spia razem na lozku. Nie przytulaja sie jeszcze, ale moze wejda na taki etap przyjazni

Niejeden pozazdrościłby tak łatwego dokocenia. Miałaś szczęście

Feluś nawet nie zauważy, że czegoś z tyłu brakuje i niedługo będziecie szczęśliwą trójkocią rodzinką

Napisze pozniej jak mi poszlo. Dzieki za wsparcie

Będę czekała na wieści

Fel zlapany! Ale mnie gad przetrzymal... Juz myslalam, ze sie nie pojawi. Teraz trzeba go przytrzymac do jutra do poludnia. Na razie je, ale za chwile zacznie sie miauczenie . Mam tez nadzieje, ze nie narobi mi poza kuweta.
Ale to sprawy drugorzedne. Najwazniejsze, ze tu jest .

Wszystko idzie zgodnie z planem Trochę nerwówki i będzie po wszystkim.
Feluś Was zna, więc przynajmniej pewnie się nie boi. Jak czytam o łapankach dzikich kotów na kastracje, to zawsze myślę, jak bardzo muszą być przerażone w zamknięciu . Wiem, że to dla ich dobra, ale zawsze przykro mi to czytać...

No fakt, tym bardziej ze one pewnie nie zaznaly wiele dobrego od ludzi i sie obawiaja co jeszcze moze je spotkac . Ja na ich miejscu bym byla przerazona smiertelnie . Ale lepiej ze sa wysterylizowane niz gdyby sie mialy namnazac i wtedy kolejne koty spotkalby ten sam los.
Mam jutro do zawiezienia do weta dwa koty, malego i duzego. Juz przygotowalam transporterki, Felek teraz dostal troche jedzenia na wabika, ale juz go nie bede karmic, zeby narkoza weszla.