Miau.PL

Na USG wyszy pocztki zbierania sie płynu, dzis musiałam Apelsinka uspic. Wczoraj jeszcze jadł, a dzis już wcale i patrzył na tamtą stronę. Nie mogłam pozwolic mu cierpieć.
Poległ nie tylko Apelek, dzień przed wyjazdem na Grunwald zdechł mi lapek i nikłe są szanse że da się to odkręcić. Chwilowo net tylko w pracy na kompie.
Reszta towarzystwa OK, Hesio i Fio mimo zimna w nocy nie pochorowały sę - w sumie generalnie sypiali ze mną pod wszystkim...

A miałam pytać czy znowu poległaś na Grunwaldzie..

Kotek...[*]

Apelsinek (*) dopiero co znalazłeś swój domek...
Alienor przykro mi

Alienor pisze:Wczoraj jeszcze jadł, a dzis już wcale i patrzył na tamtą stronę. Nie mogłam pozwolic mu cierpieć.

Współczuję straty. Biegaj szczęśliwy, Kocie, z Nefunią i innymi [*]

[*]
Przytulam

[*]

Apelsinku [*]

Alienor, współczuję

Ojejku, dopiero doczytałam. Tak mi przykro (*)
Podziwiam cię, Alienorku, bo ja bym się nie czuła na siłach brać świadomie chorego zwierzaka.

[*]

[*]

Pod Grunwaldem poległam. Fiona i Hesiek w zimne noce sprawdzali się jako osobiste podgrzewacze. Hesio został tez uznany (jak już odróżniono go od psa luzem puszczanego, co jakis czas latał i szczał po obozach) za super grzecznego i bez mała maskotkę obozu. A co do Fio to padło stwierdzenie, że może nie na "blachę" czyli identyfikator bojowy, ale na "plastika' czyli identyfikator cywilnego mieszkańca obozu zasługuje aż nadto.
Ciągle chodzi mi po głowie czy to dlatego, że go wzięłam Apelsin dostał FIPa, czy też może był zarażony już wczesniej i tak czy siak był skazany... ale generalnie ciężko mi. Żałuję każdego razu gdy mogłam się z nim bawić, a tego nie zrobiłam, ale jakby człowiek wiedział...

To cholernie boli, kiedy wydaje się że już będzie lepiej i wtedy dopada przeznaczenie
Tak było z Adolfem, który miał już mieć spokojny dom i który mnie kochał bezgranicznie. I z Brzydakiem, który umarł wtedy, kiedy miał już ciepło i pełną miskę.
Kilka lat temu bałam się, bo co roku trafiał do nas jakiś kot, któremu trzeba było szukać domu. A teraz koty odchodzą jeden po drugim, ledwo zdążymy się do niektórych z nich przywiązać - Makaron, Kropka, Adolf, Zwierzak, Brzydak, Puchacz. Horacy...
Aż się boję kolejnego roku.

Wspolczuje Zawsze szkoda tego, czasu, ktorego sie nie wykorzystalo Ale milosc, ktora sie dalo jest bezcenna. Przytulam.

MB&Ofelia pisze:Ojejku, dopiero doczytałam. Tak mi przykro (*)
Podziwiam cię, Alienorku, bo ja bym się nie czuła na siłach brać świadomie chorego zwierzaka.

Kot z białaczką może zejść w ciągu kilku dni lub żyć w dobrym zdrowiu latami - tu nie ma reguły. W sumie Anka z Łodzi jak brała Karmelka [*] ze zjechanymi nerkami, to miała się z nim żegnać z tego powodu i wkrótce a on pożył kilka latek a zabił go rak i to bynajmniej nie nerek. Nie przewidzisz co im pisane.

Pewnie za jakiś czas wezmę następnego/następne białaczkowce. Bo one w domu mogą pożyć, a w schronisku czy lecznicy mają znacznie mniejsze szanse.

Na razie po naleśnikach z serem i rodzynkami z biedry (ulubione kradzione Rukii [*]) mam następne papu - filety rybne w panierce - którego w przewidywalnym czasie nie kupię, bo je najbardziej lubił Apelsin [*] (po obraniu z panierki). Nawet oliwę po nich chętnie wylizywał...

Alienor dobrze myślisz. Też dlatego wzięłam Molly po Leoncinku.