oswajanie kociaków

[elle_pl]

Bardzo proszę o jakąś poradę, bo już tracę nadzieję, że podołam w mojej sytuacji - od prawie tygodnia mam u siebie 3 kociaki około 3-4 miesięczne. Są to uratowane z magazynu, dość dzikie kocurki. Jednemu mogę dać dom, reszta niestety będzie musiała być oddana do adopcji. Ale najpierw chcę je jakoś przekonać do człowieka - każdy z nich jest inny, jeden chyba powoli się przełamuje, jeden jest bardzo nieśmiały, a trzeci to straszny nerwus - fuczy na mnie jak tylko się zbliżę. Kociaki zamieszkały w szufladzie w łazience, zaczynają już wychodzić powoli, bawić się wędką, ale nie ma opcji na ich dotknięcie, od razu uciekają w popłochu. Podchodzę do tego strasznie emocjonalnie, czuję że gdzieś zawodzę, ale z drugiej strony zastanawiam się, czy nie wymagam od nich zbyt szybko efektu - nie minął jeszcze pełny tydzień odkąd są u mnie. Czy to w ogóle dobrze, że są razem? Czy to może opóźniać moment ich "przełamania się", czy też może jest szansa, że będą się od siebie uczuć zaufania do mnie? Czy należy je szybko rozdzielić, czy dać im czas by pobyły jeszcze razem i przekonały się trochę do człowieka i dopiero potem oddać je do adopcji? Koty czują się ze sobą swobodnie, bawią się ze sobą bardzo beztrosko, nie przeszkadza im moja obecność o ile zachowuję odpowiednią odległość. Zaczęłam już nawet spać w pokoju obok łazienki aby mogły w nocy wyjść i mnie ewentualnie obwąchać, czują się chyba pewniej przez to... I teraz podstawowe pytanie - siłą miziać czy czekać aż same wykażą zainteresowanie? I kiedy oddać je do adopcji - teraz na dziko, czy jak nauczą się, że ludzka dłoń to samo dobro?
Będę ogromnie wdzięczna za jakiekolwiek rady, słowa otuchy też nie zaszkodzą, bo chodzę cały czas z oczami na wodzie -

[mziel52]

Siłą nic z kociakami nie zdziałasz. Wszystko - zabawą i dobrą michą. Koty boją się człowieka stojącego. Podczas zabawy siadaj na podłodze, niech latają za zabawką po Twoich nogach. Głaszcz najpierw wędką po plecach, niech oswoją obcy dotyk. Potem przyjdzie pora na głaskanie ręką. Jak już zasmakują w tym, dadzą się dotykać w innych sytuacjach. Ja w ten sposób oswajałam kociaki na podwórzu.Same mi się pchały na kolana, a nawet niektóre nosiłam na ramieniu.

[Yocia]

Jaką kociaki mają przestrzeń do oswajania - biegają luzem po mieszkaniu czy są w tej łazience? Jaką mają możliwość chowania się za meble/sprzęty?
Tydzień to krótko jeszcze, zwłaszcza, że to już podroślaki troszkę a nie kilkutygodniowe maluchy.

[Ewa.KM]

Musisz się liczyć z tym, że nigdy nie będą takie miziaste jak te urodzone w domu i mające kontakt z czlowiekiem od urodzenia. nawet jak zaakceptuja Twoje towarzystwo to do obcych będą ciagle nieufne. Szukaj im domu w dwupaku, będą się wspierać.

[elle_pl]

Na początku były w samej łazience, gdzie ulokowały się szufladzie z której na początku nie wychodziły, a teraz chodzą tam tylko na spanie. Wczoraj - jak już od kilku dni bawiły się w łazience swobodnie - uchyliłam drzwi do pokoju, aby mogły mnie oglądać, poznawać miejsce. Zaczęłam też spać w tym pokoju, by w nocy może mnie jakoś obwąchały. W pokoju nie ma szaf za które mogłyby wejść na amen. W razie jakiegokolwiek stresu lecą do łazienki i tam siadają. Na początku nie chciały wychodzić, ale teraz powoli się skradają i bawią w moim pobliżu. Czasami uciekają jak się ruszę, a czasami zastygają i czekają aż je minę. Jeden już czasami daje się głaskać, ale to tylko jak mu się to podoba i podejdę do niego dość ostrożnie. Wszystkie jedzą z ręki - ofuczą mnie, ale jedzonko biorą. Bawią się też wędką.
Oswajanie metodą na siłę mnie wręcz paraliżuje, nie ukrywam, że liczę na to, że może jakoś uda się je okiełznać bez siły - pierwszego dnia nie ruszały się z szuflady, syczały, warczały - dzisiaj swobodnie wychodzą, jedzą, szaleją na drapaku - tylko mnie traktują na dystans. Czy to dobrze rokuje?
A co do adopcji - zanim je jeszcze odłowiłam starałam się znaleźć kogoś kto zechce się nimi zająć razem - niestety jednym jest zainteresowana koleżanka, drugiego przygarnę ja (mam już dwa dorosłe koty i psa - rodzina mnie zamorduje jeżeli zostaną ze mną AŻ dwa) a trzeci musi jeszcze poszukać domku. Mam nadzieję, że nie będzie z tym problemu, bo są to piękne rudaski, które podobno nie mają problemu ze znalezieniem domu....

[Ewa.KM]

to fakt, przy rudaskach mozesz dyktowac warunki, nawet kolezance

[elle_pl]

to fakt, przy rudaskach mozesz dyktowac warunki, nawet kolezance

Koleżanka też zakocona, zapsiona - powiedziała kategorycznie nie

Słuchajcie Kochani - ogólnie rzecz biorąc widzę postępy - równo tydzień temu siedziały zabunkrowane bez możliwości nawet spojrzenia w ich stronę - dzisiaj bawią się blisko mnie gdy macham ich przed noskami wędką, już nie czmychają za każdym razem gdy się pojawiam, jedzą często z ręki, razem szaleją jakby nie było nikogo więcej. Dzisiaj nawet odważyły się zjeść przy mnie z miseczek gdy siedziałam obok. Czy przyjąć, że metoda małych kroków w ich przypadku jest właściwa? I nic nie zmieniać? Dać po prostu czas? Rodzina ma już dość mojego biadolenia, wszyscy dookoła mówią, że za szybko oczekuję efektów, że potrzebują trochę czasu i przede wszystkim luzu... Jaka jest Wasza opinia?

[mziel52]

Dać czas, ale systematycznie się z nimi bawić. Bo u takich z byle powodu bywa regres.

[Ewa.KM]

dokładnie i póki co nie rozdzielać i zapraszac gości do domu i kolezanke

[elle_pl]

Dzięki za porady dzieciaki dzisiaj w nocy odważyły się spać na drapaku, jeden podchodzi do ręki czasami więc widzę progres! Rzeczywiście spokojem i opanowaniem w ich przypadku raczej więcej zdziałam - oby tylko reszta uczyła się od tego odważnego

[elle_pl]

Mam jeszcze jedno pytanie - czy kociaki mogą mieć różne "style chodzenia"? Wszystkie z moich trzech szaleńców skaczą, bawią się, kotłują, ale jeden z nich jak idzie powoli to śmiesznie rozstawia tylną łapkę - jest to prawie niezauważalne, ale oczywiście ja już muszę czegoś szukać - jak to ja dodam, że jak idzie szybciej, jak biegnie, wskakuje na kanapę - to w niczym nie odbiega to od sposobu poruszania się pozostałej dwójki. Czy koty mogą mieć tak jak ludzie różny styl chodzenia - jedni z nas stawiają nogi do środka, inni idą prościutko, a jeszcze inni jak kowboj

[mziel52]

Raczej te style się aż tak nie różnią. Obserwuj. Mógł w zabawie ją nadwyrężyć, a czasem kulawizna jest symptomem kociego kataru.

[elle_pl]

To nawet nie kulawizna - tylko chwilami wygląda tak jakby się skradał... Za tydzień mamy wizytę kolejną u weta więc podpytam - ale skoro zachowaniem nie odbiega od reszty - to chyba po prostu "ten typ tak ma".
Dzisiaj jeden z nich pierwszy raz zamruczał - reszta kotów aż się zbiegła sprawdzić co się dzieje

[mziel52]

Czy wszystkie to kocurki, czy jest jakaś koteczka?

[elle_pl]

same chłopaki