Nie tylko zabezpieczenie okien !

[color1]

Chciałem - ku przestrodze, podzielić się pewną historią, która miała miejsce kilka dni temu w bloku w którym mieszkam.
Do mieszkania znajomych, którzy mieszkają na 8 pietrze, gdy mąż znajomej wychodził do pracy, znienacka wbiegł kot, zdezorientowany zaczął biegać po mieszkaniu, skakać po łóżkach (są tam małe dzieci) więc znajomi wystraszeni, próbowali kota przepędzić jakoś z mieszkania. Kot wybiegł na ich balkon, z balkonu przeskoczył na balkon kolejnego sąsiada a stamtąd na parapet jednego z okien. Więc ten ich sąsiad próbował jakoś się zbliżyć do kota i go stamtąd zdjąć, niestety zestresowany kot spadł... oczywiście śmiertelnie. Początkowo wszyscy myśleli, że to jeden z osiedlowych dzikunów (co mi się od razu wydało podejrzane, bo takie koty raczej nie łażą bo bloku) ale okazało się, że to sąsiadka z 3 piętra wypuściła (a może jej uciekł?) swojego kota na klatkę schodową, ten powędrował na samą górę i wbiegł do cudzego mieszkania, myśląc że to jego (ten sam pion). Oczywiście sąsiadka potem z mordą, że "załatwili" jej kota (była interwencja eko patrolu)
Reasumując, prócz zabezpieczenia okien należy też bardzo uważać na drzwi wejściowe - nawet w zamkniętym budynku wielorodzinnym takie rzeczy jak widać mogą się zdarzyć.
A dlaczego to piszę ? Bo sam co jakiś czas dla urozmaicenia wypuszczam koty na klatkę (bo się domagają) i ganiam je po kilku pietrach (późno w nocy), nawet mi do głowy nie przyszło, że w trakcie takich zabaw kot mógłby wpaść do czyjegoś mieszkania gdyby nagle uchyliły się drzwi, i historia mogłaby się powtórzyć...

edit: p/s żeby nie było, w mojej klatce akurat są tylko 2 mieszkania na piętrze, wychodzę ma te nocne eskapady (a właściwie już wychodziłem) razem z kotami.

[rudalia]

Nigdy nie mogłam zrozumieć wypuszczania zwierząt i dzieci na klatkę schodową. W poprzednim bloku w którym mieszkałam sąsiedzi wypuszczali tak swoje dzieci żeby się pobawiły, więc dzieciak albo piszczał mi pod drzwiami, albo odbijał o nie piłkę, itp. Ale taki szkodnik możliwe, że zawaha się przed wbiegnięciem do czyjegoś mieszkania czy wybiegnięciem na zewnątrz jeśli ktoś otworzy drzwi wejściowe do budynku, u zwierzęcia to już nie takie pewne. Obstawiałabym raczej, że zobaczywszy jakieś wyjście pójdzie i tyle je widziano. Albo sytuacja może zakończyć się tak jak w tej historii. Szkoda kota

[pwpw]

U mnie na szczęście mniej tragicznie się skończyło, bo kotek tylko się przegłodził, ale żyje. Parter domu nieużytkowany jeszcze był, za to chodziła tam rodzina. Kot wpadł, nie wiem kiedy, ale po zachowaniu innych myślę ze z 2-3 doby był. Pewnego dnia na obrazach położonych na kanapie (na szczęście wszystko w folii) pojawiły się siuśki i to dużo. Podejrzenia padło wiec na psa i odpowiednia wysokość z podłogi i ilość też duża, a ewidentnie znaczenie. Tylko nikt z rodziny nie chciał się przyznać, że pies tam był, że mu wpadł. Pies też poszedł w zaparte. Ale oficjalnie dostał zakaz wstępu tam. Byłam tam po kilka/kilkanaście razy dziennie, rodzina tez czasem coś tam robiła z godzinę dwie. Nikt nic nie zauważył. Szczęściem jakaś woda tam była i jedzenie w formie jakieś resztek kanapek, psiej karmy, ale duże chrupy, wiec może coś jadł, nie wiem. Przeżył, bo to moje przydomowe, widziałam go później, do dziś. Gorzej ze naprawdę chodziliśmy tam, przebywaliśmy, bo prace wykończeniowe i nic, zero, kompletnie nic podejrzanego. Podejrzanym, a właściwe pewnym oskarżonym, w duchu, był pies. Jedyna oznaką było stado przydomowe, jedzące mi pod domem, płochliwe, prawie nic nie jadło, nie pojawiało się. A że wszytko szarobure, to nawet nie wiedziałam, ze jednego brakuje. Nie wiem jakby to się skończyło, gdyby ojciec nie zapragną przesunąć kanapy. Oczywiście spod niej wyrwało wściekle przerażone szare coś.. Zostało przegnane do wyjścia i .. następnego dnia całe stado w komplecie, stąd wiem, mimo, że nie wszystkie rozróżniam, czekało na jedzonko. Ale to nauczka, ze jak się sprawdza dom, piwnice, garaż, bo komuś zaginał łazik, to przerażony kot może w ogóle nie dać znaku życia. Siedzieć skulony za szafą, pod kanapą, gdziekolwiek i zareagować dopiero, gdy ktoś te rzeczy przesuwa. Tam przez całe dnie ktoś się kręcił, nawet pies był, żeby pokazać mu "jego" dzieło i nazwać lejusem przebrzydłym. Pies luzem.
EDIT: I o ile później próbowałam sobie przypomnieć, drzwi też otwarte czasem, może nie godzinami, ale bez obecności otwarte były. Widocznie za krótko, by kot poczuł się bezpieczny i sam wyszedł.
Szkoda kotka [*].

[Rakea]

ech, za czyny opiekunow placa przewaznie zwierzaki, rzadko sami opiekunowie.
smutna historia, szkoda kota [*]

[dorcia44]

co ten kot przeżył ,za czym zginął tak tragiczną śmiercią..

[Bestol]

Ta historia opowiada o sytuacji, której i u siebie bardzo się obawiam. Mam zabezpieczony balkon i okna. Mieszkam w bloku na 2 pietrze. Jestem osobą samotną. Zawsze wchodząc do mieszkania i wychodząc z niego robię to ostrożnie, aby mój futrzaczek nie wyskoczył mi na klatkę schodową między nogami (nie przejawia na razie zainteresowania tym, co za drzwiami się dzieje). Jednak od czasu do czasu wyjeżdżam (rzadko i na krótko). Wówczas powierzając klucze do mieszkania znajomej lub mojej mamie (w celu karmienia i doglądania kotka) przeżywam katusze - bardzo się boję, że kotto może po prostu wyskoczyć na klatkę schodową, a drzwi wejściowych już nie jestem w stanie zabezpieczyć. Doprowadza to do takich idiotycznych sytuacji, że będąc na wyjeździe o niczym innym nie myślę i 10 razy dziennie wydzwaniam do "tymczasowego opiekuna" prosząc, aby pamiętał o pilnowaniu drzwi wejściowych do mieszkania (nie zdarza mi się wyjeżdżać na dłużej niż weekend i szczerze bardzo rzadko). Mój kociak jest absolutnie niewychodzący, wzięty był z DT również niewychodzącego. Nawet wolę nie myśleć, co by się stało, jakby czmychnął przez otwarte drzwi mieszkania

[Koniczynka47]

Nigdy nie mogłam zrozumieć wypuszczania zwierząt i dzieci na klatkę schodową.

Ja też nie.