Czy mogę zabrać 8tyg. kota?

[Bruna]

Szkoda, że tym wiejskim maluchom się nie udało. Kociczka jak dorośnie pewnie podzieli los kociej mamy.

[mgj]

dziękuję za wszystkie odpowiedzi
wyjechałam na święta z dala od internetu ale już jestem z powrotem i odpisuję.

Jeśli chodzi o żwirek to widziałam dużo dobrych opinii o Benku: cena mi odpowiada i ten wybiorę. Raczej wezmę neutralny zapachowo, ponieważ czytałam, że jest ryzyko, że kotu nie będzie się podobał żwirek zapachowy.
Karma: wstępnie zdecydowałam się na suche (Porta 21, Sanabelle, Taste of the wild) + czasem surowe mięso.

A teraz pora na moje wylanie frustracji:

otóż problem z tym konkretnym kotem rozwiąże się najprawdopodobniej sam. Moja mama zna bardzo dobrze rodzinę u której jest kotek i jest w dalszym ciągu ogromną przeciwniczką kota w domu. Jej głównym argumentem jest nie bo nie, więc raczej ciężko mi polemizować, zwłaszcza że unika jakiejkolwiek racjonalnej dyskusji.
Nie chcę, żeby robiła tej rodzinie problemy i wyrzuty, nie chcę, żeby to w jakikolwiek sposób wpłynęło na ich relację jeśli ich kotek znalazłby się u mnie.
Dlatego jeśli się nic nie zmieni w podejściu mamy, poczekam na jeden z jej dłuższych wyjazdów i adoptuję dorosłego kota z fundacji.
Nie będzie z nim mieszkać, nie będzie na niego łożyć, nie będzie się nim opiekować.
Ona po prostu bardzo nie lubi zwierząt. A już na pewno nie lubi ich w domu, co jednak nie znaczy, że musi mi narzucać swoje przekonania.

Liczę, że jak zobaczy, że kot w domu to nie jest jakiś koniec świata tylko normalna sprawa, w dodatku nie stwarzająca problemów i bardzo miła to się przekona.
Bardzo na to liczę.

Tak przedstawiają się moje opcje.
Zobaczymy co się wydarzy.
Wszelkie myśli i refleksje na wszelkie poruszone tu tematy bardzo mile widziane.

Przepraszam, ale
Szkoda...
Widuję ( od czasu do czasu jeżdżę do znajomych na wieś) wiejskie koty. I zawsze będę twierdzic, że nawet w najgorszym schronisku koty mają lepszy żywot niż podwórkowe koty na wsi. Zresztą z tego powodu ograniczam wyjazdy do znajomych, bo wiem, że to odchoruję.

[margarethagar]

nie mówię, że się nie udało. Nie wiem co będzie. Tak jak pisałam na początku: choć temu jednemu chciałabym zapewnić lepszy los.
Ale znam charakter rodzicielki i wiem, że muszę być przygotowana na wszystko z jej strony.
Kotek skończył dopiero 4 tyg. także w dalszym ciągu zostało sporo czasu.

[Bruna]

Problemy zazwyczaj same się nie rozwiązują, a przepraszam za pytanie: czy Ty jesteś pełnoletnia? coś mi nie gra w Twoich wypowiedziach.

[margarethagar]

Bruna tak, jestem już pełnoletnia od dłuższego czasu i muszę prosić mamę o zgodę na zwierzątko wiem jak to brzmi.
Jest właścicielem mieszkania, opłaca czynsz (a ja resztę), więc muszę liczyć się z jej zdaniem.
Nie chcę się rozwodzić nad tą kwestią. Taka jest moja sytuacja i tyle.
Teraz muszę znaleźć najlepsze dla wszystkich rozwiązanie.

[Bruna]

Ok. Nie denerwuj się. Moja mama cały czas chciała mi po swojemu urządzać życie. Nie dałam się, ale ja byłam w zupełnie innej sytuacji. Przede wszystkim mieszkałyśmy osobno i w żaden sposób nie byłam od niej zależna. Rzeczywiście w tej sytuacji musisz poważnie przemyśleć przygarnięcie zwierzaka. Taki kotek (młody czy dorosły) to radość, ale też czasami choroby i kłopoty. Fajnie jak ma się wtedy wokół siebie ludzi życzliwych i pomocnych. Pozdrawiam

[margarethagar]

Nie denerwuję się Przepraszam, jeśli tak to odebrałaś.
My też mieszkamy osobno, ale niestety w dalszym ciągu zależność pozostaje.

[Koniczynka47]

Bruna tak, jestem już pełnoletnia od dłuższego czasu i muszę prosić mamę o zgodę na zwierzątko wiem jak to brzmi.
Jest właścicielem mieszkania, opłaca czynsz (a ja resztę), więc muszę liczyć się z jej zdaniem.
Nie chcę się rozwodzić nad tą kwestią. Taka jest moja sytuacja i tyle.
Teraz muszę znaleźć najlepsze dla wszystkich rozwiązanie.

Wybacz szczerość, ale w Twojej sytuacji branie kota to trochę kiepski pomysł.
Może więc mama ma rację odradzając Ci to. Być może obawia się, że w razie kłopotów (głównie weterynaryjnych) koszty spadną na nią.
Usamodzielnij się w pełni i dopiero wtedy bierz kota.

[margarethagar]

Bruna tak, jestem już pełnoletnia od dłuższego czasu i muszę prosić mamę o zgodę na zwierzątko wiem jak to brzmi.
Jest właścicielem mieszkania, opłaca czynsz (a ja resztę), więc muszę liczyć się z jej zdaniem.
Nie chcę się rozwodzić nad tą kwestią. Taka jest moja sytuacja i tyle.
Teraz muszę znaleźć najlepsze dla wszystkich rozwiązanie.

Wybacz szczerość, ale w Twojej sytuacji branie kota to trochę kiepski pomysł.
Może więc mama ma rację odradzając Ci to. Być może obawia się, że w razie kłopotów (głównie weterynaryjnych) koszty spadną na nią.
Usamodzielnij się w pełni i dopiero wtedy bierz kota.

Może masz rację. Przemyślę to pod tym kątem.

[Martinnn]

W sumie kota brałabyś Ty, nie zależnie od kogo. Więc mama mogłaby mieć pretensje do Ciebie, że wzięłaś a nie do kogoś, że oddał. Ale wiem o co Ci chodzi. Jeśli nie brałabyś od tych ludzi to zaczyna się sezon więc kotów będzie wysyp. Co do karmy to lepszą opcją jest karmienie mokrą a sucha tylko jako dodatek lub okazjonalnie.
Z takich niedrogich a już w miarę to najtańsza bezzborzówka Animonda Carny ok 10zł/kg i troszkę lepsza Mac's ok 13zł/kg później już droższe ok 18-20zł/kg z suchych dobra a nie jakoś bardzo droga to Purizon. W codziennym użytku przydałaby się jeszcze pasta odkłaczająca. Miesięcznie musisz liczyć te 80-100 na kota. Choć można wydać znacznie więcej.
Ale jak już mama pozna kota to powinna się do niego przekonać na prawdę kociaki przełamują nie takich twardzieli.

[margarethagar]

Z tą pasta odklaczajaca to myślałam że przy kocie krótkowlosym regularnie szczotkowanym jest zbędna? Wlasnie niektórzy zalecają a inni piszą że nie trzeba, więc jeszcze nie zdecydowalam.
Jeśli o karmę mokra to rozejrze się w ofercie.
Ta animonda carny ma w składzie dużo podrobow czy to zdrowe dla kota?

[Wasylisa]

Margarethagar, nie uważam, żeby branie przez ciebie kota było kiepskim pomysłem. Widać, że jesteś dorosłą i odpowiedzialną osoba, a że masz mamę mogącą robić przykrości innym ludziom, to nie twoja wina. Koniczynka pisze "twoja mama obawia się, że spadną na nią koszty weterynaryjne" - ale chyba planując kota wzięłaś pod uwagę koszty ewentualnego leczenia? Zwłaszcza, że mama raczej nie wysuwa racjonalnych argumentów, z tego co piszesz.

O ile tylko nie boisz się, że pod twoją nieobecność mama wystawi kota na ulicę ("bo to moje mieszkanie i wszystko mi wolno"), to kota bierz. Pomysł wzięcia dorosłego zwierzaka z fundacji jest sensowny - wolontariuszom mama głowy zawracać nie będzie. Na wszelki wypadek radzę pokazać umowę adopcyjną i postraszyć odpowiedzialnością karną w razie, gdyby kotu coś się stało. Czy jesteś zameldowana w mieszkaniu, w którym mieszkasz?

Pomysł wzięcia dorosłego kota jest też o tyle fajny, że im jest trudniej znaleźć dom niż kociętom.

[Patmol]

W sytuacji gdy mieszkanie jest mamy, mama płaci czynsz i mama kategorycznie nie zgadza się na zwierzaka - to ja bym kota nie brała. To jak brać kota do wynajmowanego mieszkania, wbrew woli wynajmującego.

[Wasylisa]

Zgodzimy się chyba, że córka w mieszkaniu matki jest jednak na innych prawach niż w wynajętym mieszkaniu, o którym już przed wynajmem wiadomo, czy wolno w nim trzymać zwierzęta.

Wszystko rozchodzi się o to, czy autorka wątku jest zameldowana w tym mieszkaniu. Jak sama napisała - mama nie będzie z tym kotem mieszkać ani na niego łożyć. Dorosła i utrzymująca się samodzielnie osoba, zameldowana w danym miejscu, może sobie w tym miejscu trzymać choćby i dziesięć kotów, jeśli sama o nie dba. Mama, z którą mamy do czynienia w tym wątku, najwyraźniej należy do osób kierujących się humorami, a nie racją. Autorka wątku zapewne dobrze ją zna i jej humory, i wie co robi, chcąc wziąć mamusię na przeczekanie.

[Patmol]

Zgodzimy się chyba, że córka w mieszkaniu matki jest jednak na innych prawach niż w wynajętym mieszkaniu, o którym już przed wynajmem wiadomo, czy wolno w nim trzymać zwierzęta.

tak
taki wynajmujący ma mocniejszą pozycję, bo płaci za mieszkanie i juz wcześniej przy podpisywaniu umowy najmu umówił się, że może mieć zwierzaka.