Miau.PL

Zrobiłaś wszystko co było można. Proszę nie obwiniaj się bo to nie ma sensu i Mama na pewno by sobie tego nie życzyła. Mój Tata padł na plaży i umarł w kolka sekund. A mi się wydało śmieszne, bo upadł w taki dziwny sposób i to był koniec jego życia. Mam to cały czas przed oczami choć minęło 28 lat. Nie było pożegnania, uścisku. Nie było NIC.

Bardzo mi przykro, współczuję.

Dziękuję. Ale proszę Was. Nie ustawajcie w modlitwie. Ja mogę tracić nadzieję ale proszę abyście nie tracili. Do odwołania. Bardzo proszę. Błagam.

Nie możesz tracić nadziei.

Myślimy cały czas... My mamy nadzieję, to i Ty musisz wierzyć w powodzenie. Wiara uskutecznia czyny

Tak. W koncu Mama żyje.
Tyle że chciałam mieć pewność, taką bazę na moją zachwiana nadzieje, ze jak mi się zachwieje to mam bazę, Was, którym się nadzieja nie chwieje..

Nie ustajemy

taizu pisze:Nie ustajemy

Zgadza się

Dziękuję.
Bardzo płakałam wieczorem i w nocy, tak jakby Mamy już nie było.
A przecież jest. Nie mogę stracić nadziei skoro ona jeszcze jest. Nie mogę na to pozwolić.
Dziękuję Wam bardzo i proszę ciągle o modlitwę kciuki i wszystko inne.
Bądźcie tu ze mną.

Myślę cały czas.

Mama bez zmian. Zrobili jej dzisiaj tracheotomie żeby respirator podłączyć a nie żeby był w buzi gdzie już miała ranki.
Dostaję różne opowieści o ludziach którzy się wybudzili po dłuższym czasie, a nie dawano im szans.
Nie wiem jak będzie, nikt nie wie. Ale dopóki Mama żyje to będę w to wierzyć. Albo jeszcze inaczej, będę brać to co życie daje na bieżąco
Mama zawsze powtarza, planowanie to marnowanie czasu. Właśnie wracam do Warszawy. Została siostra a ja do Mamy wrócę w poniedziałek. I to na tyle planów.

Oby było dobrze! Myślę cały czas.

Marzenko, spokojnie. Nie przeskoczysz niektórych spraw. Nie masz na to wpływu. Waznew, że Mama żyje!

Właśnie
I z tego się trzeba i warto cieszyć. Mamy nowy etap w życiu.
Dzisiaj spiewalysmy Mamie piosenki te które nam śpiewała w dzieciństwie i też taka z którą wchodziła rano do pokoju żeby nas obudzić. Opowiadamy jej ulubione programy itd itp.

Mamę przygotowują do ośrodka opieki paliatywnej.
Wczoraj zrobili tracheotomię, aby respirator nie był w buzi, a dzisiaj sondę prosto do żołądka.
Chyba jeśli się zdarzy cud to będzie to można odłączyć, prawda? nie jest to nieodwracalne?

Różnie sobie o tym myślimy, są różne mega emocje.
W nopcy, że Mama nie zasłuzyła na taki los, jaki ma teraz. Natomiast teraz rozmawiałam z siostrą i w sumie można do tego podejść tak że Mama dała nam prezent, czyli czas na oswojenie się z jej odejściem.
Mój Tataa był wciężkim mega stanie na oiomie w 2014 roku - nikt mu nie dawał szans. Wyszedł z tego, dla wszystkich to dotąd jest cud na cudy i zmarł nagle, też w nocy w łazience, Mama Go znalazła martwego.
Zawsze powtarzała, dlaczego on nie umarł wtedy, gdy każdy był na to prygotowany, gdy był tak ciężko choy tylko teraz, gdy się dobrze czuł i wszyscy są wszoku.. Stad pomysł, ze własnie po to Mama do nas wróciła, mimo że tak naprawdę 15 minut już nie żyła, była blada, ręce jej zaczęły sinieć..
I tak to..