Amiś, Bąbelek i Aliś do adopcji.

[Stomachari]

OBECNIE DO ADOPCJI:



Amiś
Uroczy, młody kocurek. Wykastrowany. Urodził się w marcu 2016 r. Bardzo towarzyski, chętnie pakuje się człowiekowi na piersi i przytula, mruczy i ugniata. Energiczny i zabawowy. Ma dobre relacje z psem, jest przyjacielski wobec kotów, chociaż nie nadaje się do osobników nieśmiałych czy wycofanych. Najchętniej do adopcji z Bąbelkiem, z którym uprawia gonitwy i zapasy.
Testy FIV/FeLV paskowe wykazały, że nie jest chory.
Nie powinien być jedynakiem.
**
**



Bąbelek
Łobuzujący, młody kocurek. Wykastrowany. Urodził się w czerwcu 2016 r. Kręci się koło nóg, wszędzie zagląda i kradnie jedzenie z blatów. Najchętniej kładzie się w nogach, gdzie długo się układa i mości. Ma dobre relacje z psem, jest przyjacielski wobec kotów, ale absolutnie nie nadaje się do osobników nieśmiałych czy wycofanych. Najchętniej do adopcji z Amisiem, z którym uprawia gonitwy i zapasy.
Testy FIV/FeLV paskowe wykazały, że nie jest chory.
Nie powinien być jedynakiem.
**
**


Cudne kocurki czekają na domki!


A tu wątek na Kociarni, gdzie jest zdecydowanie więcej zdjęć: viewtopic.php?f=13&t=183852

[Stomachari]

Miejsce na wszelki wypadek.

[Stomachari]

Pierwszy post był wielokrotnie edytowany. Nie wiedziałam, jak się wątek potoczy. Był założony, ponieważ autor ogłoszenia na olx dotyczącego 2 kociaków chciał, żebym te koty wzięła. Próbowałam wytłumaczyć, że jestem gotowa pomóc tylko w prawdziwej potrzebie. Pan zdawał się być oporny na wyjaśnienia, wyszedł z założenia, że mam koty wziąć i kropka. Z jego zdań zbudowanych w bardzo "pokaleczony" sposób wywnioskowałam, iż w razie mojej odmowy kocięta wylądują na ulicy. Dlatego założyłam wątek: prosząc o pomoc w przetransportowaniu ich do mnie.

Jak wynika z dalszej lektury jolab przywiozła mi kotki (przez pana określone jako 2 samiczki - i jako "siostry" figurują na początku tej historii, okazały się być 2 samczykami - mianowanymi przeze mnie jako Aliś i Amiś). Później próbowałam je wydać. W którymś momencie za radą Patmol edytowałam pierwszy post, w którym pojawiły się zdjęcia i opis kota (Aliś został wydany, został Amiś). Edit: Aliś wrócił z adopcji w kwietniu 2019 r.
Kolejne posty ukazują całą historię. Meteorolog1 odniósł się oczywiście do pierwotnej formy pierwszego postu, który brzmiał mniej więcej tak:
"Pan oporny z ogłoszenia: http://olx.pl/oferta/oddam-2-koty-male- ... fwRi5.html
napisał mi: "to jak bierze pani te kotki jak narazie ale trza przyjechać po nich". Ponieważ wprost i kilka razy napisałam, że mogę jedynie tymczasować kociaki w prawdziwej potrzebie, to wnioskuję, że je wywali na dwór, jeśli ich nie wezmę."

[Meteorolog1]

Ważny temat i istotne spostrzeżenia.

[Meteorolog1]

I co?

[Stomachari]

Niestety jak dotąd nic

Może ktoś chętny na partycypowanie kosztów paliwa? EDIT: jolab napisała, że koszt paliwa to 220 zł (ja zawyżyłam spalanie, dlatego pierwotnie wyszło mi 400 zł), więc choć to może nie kosmiczna kwota, ale wziąwszy pod uwagę kociakowe potrzeby to i tak sumka, która "piechotą nie chodzi"...

P.S. Jest jedna osoba chętna do wsparcia finansowego, ale nie wiem, czy mogę podać tu nick Bardzo dziękuję za pomoc
EDIT 23.01.2017 r. Powinnam była podać nick. ultra75 wsparła mnie 50 zł w czerwcu 2016 r., dziękuję ultra Przepraszam, że wtedy nie podałam Twojego nicku, zbytnia troska o ochronę danych, wybacz.
Gdyby był jeszcze ktoś chętny, to proszę o kontakt, bo z pewnością pieniążki na paliwo i maluchy się przydadzą

[Stomachari]

jolab będzie jutro jechać z jednym zwierzem a potem w drodze powotnej z kociczkami do mnie, pan podał godziny, w jakich można odebrać maluchy. Jak na razie czekam, żeby zgrać to godzinowo. Ponieważ będzie to dotyczyło 2 kursów, koszty nieco się zmieniły. A dzięki pomocy jednej forumowiczki są obecnie do przełknięcia Jeszcze raz dziękuję

Oby tylko udało się zgrać wszystko w czasie, ehh...

[Stomachari]

Dzięki jolab małe są od nocy u mnie Dziękuję pięknie, jesteś wielka
Wyjechała z samego rana (zdaje się, że coś koło 8-ej), żeby przywieźć mi koteczki między 24 a 1 w nocy, a potem jeszcze podróż do domu. Podziwiam, naprawdę podziwiam.

Co do koteniek, to są śliczne, mają rysy orientalne (oczy blisko siebie, małe główki, spiczaste pyszczki, długie łapki) i zupełnie różne charaktery. Jedna jest miziasta, ciągle pcha się na kolana, druga woli się stale bawić. Zżyte ze sobą, śpią wtulone. Może odorobinkę nazbyt ruchliwe (moje kocię działało i działa na 2 trybach: spokojny przez większość czasu, oraz dziki żbik do wyładowania energii. Te są żywiołowe w trybie constans Średnia wychodzi taka sama, ale chciałabym mieć okazję na zareagowanie na wbite pazurki w moją nogę, gdy tymczasem łapka zaraz wbija się obok. Nie zdążę powiedzieć "au" żeby kotki skojarzyły fakty ). Oczywiście izolacja od rezydentek, chociaż cokolwiek kłopotliwa, bo jak tymczaski się nudzą, to czatują pod drzwiami łazienki i wtedy smyrk! i są w pokoju.

[kalewala]

Wreednie zapytam - kotka będzie wysterylizowana?
Czy za dwa miesiące pojawi się identyczne ogłoszeni

[Stomachari]

Dwukrotnie panu sugerowałam sterylkę i podkreśliłam, iż kolejnego miotu nie wezmę, ale tylko odburknął coś w stylu: "wiem, wiem". Chyba więcej nie mogę już zrobić...

[Stomachari]

Nowinka. Uwierzyłam panu na słowo kiedy poinformował, że to są dwie siostrzyczki, ale od początku coś mi nie pasowało w kocich podogoniach. Maluchy były jednak zbyt żywe, żeby je macać na siłę, dziś na chwilę się uspokoiły i się przyjrzałam. I coś mi się widzi, że to jednak dwaj braciszkowie
Dla mnie to lepiej, kastracja jest tańsza i można ją szybciej zrobić, bez czekania na pierwszą ruję
Niestety przed jakimikolwiek zabiegami konieczne będzie wybicie też pasożytów zewnętrznych - dziś coś małego łaziło po nodze malucha i uciekało mi sprzed oczu. Raczej nie pchła, bo chodziło a nie skakało, ale to może być zapowiedź większych trudności. Oby tylko nie było świerzba skórnego ani grzybicy...

[Stomachari]

Zainteresowanym tematem donoszę, że maluchy rozrabiają w łazience (wskakują do wiadra z mopem, wywalają je na bok a potem przetaczają po całym pomieszczeniu; wskakują do wanny, zrzucają kosmetyki, depczą i robią wszędzie ślady, więc wannę myję prawie codziennie; wyciągnęły węża od pralki ze ściany, dobrze że akurat nie trwało pranie; przesuwają sobie kuwetę pod same miski z jedzeniem i piciem), wiercą się przy wszelkich zabiegach, jakby nigdy nikt nic przy nich nie robił, a kuwetę sprzątać muszę średnio 2 razy dziennie (zwykle częściej) bo jak przegapię odpowiedni moment, to wolą nasikać na swoje posłanko, niż do brudnej kuwety. (Prawda, jakie to logiczne?)
Nie były szczepione ani odrobaczane, więc od przyszłego tygodnia zaczynam z tym drugim (przez pierwszy tydzień musiały dostawać antybiotyk na jelita), a chociaż nie mają kataru, to zdarza im się średnio raz na dzień taki atak kichania (trwający dobrą minutę), że kładą się na podłodze, a przy każdym kichnięciu aż im się paluszki rozczapierzają. Żyjątko nadal pełza w sierści, nie zdołałam go wyciągnąć, więc koty czeka jeszcze kąpiel w szamponie przeciw pasożytom (jeśli dostanę go w ludzkiej cenie. Jak nie, to Fiprex w sprayu, ale bracia wymywają się nawzajem, więc wolałabym szampon, który spłuczę). Ponadto są uparte i chociaż pewnie pojętne, to szybko zapominają, czego się nauczyły. Jedynie kuwety nie zapomniały, ale całą resztę chyba tak.

Po obserwacji mojej koty i tych dwóch braci, z których każdy ma nieco inny charakter wysnuwam swoją prywatną teorię:
im bardziej kot jest miziasty i rozmruczany na widok człowieka, z tym większym upodobaniem niszczy mu spodnie
Jest to zasada wręcz z dopiskiem: "wprost proporcjonalnie".
W drugą stronę też to działa:
im mniej kot niszczy spodnie, tym mniej tuli się do człowieka

Jeśli kiedyś jeszcze wezmę do siebie tymczaski, to obowiązkowo po tragicznie zmarłej kotce, jak będą miały nie więcej niż 6 tygodni. Może wtedy oduczę je niszczenia spodni

[Stomachari]

Czas na odrobaczenie był najwyższy. Rano któryś z braci zwrócił żywą glistę. Zastanawiałam się przez chwilę, czy to nie nitka dentystyczna, ale kiedy schyliłam się, żeby sprzątnąć, paskudztwo zaczęło się ruszać. I nagle przestałam mieć ochotę na śniadanie.
Wieczorem po podaniu śrdoka przeciwko robakom było jeszcze gorzej, ale oszczędzę opisu. Ilość kwasów żołądkowych wzrosła mi chyba dwukrotnie.
Nie brzydzę się ślimaków, pomrowców, ropuch czy żab, mogę je brać w rękę i przenosić z asfaltu, ale jakoś pasożyty wewnętrzne mają tę dziwną moc odbierania mi apetytu. Ochyda.

[kalewala]

Dwukrotnie panu sugerowałam sterylkę i podkreśliłam, iż kolejnego miotu nie wezmę, ale tylko odburknął coś w stylu: "wiem, wiem". Chyba więcej nie mogę już zrobić...

Możesz.
Pod pretekstem informacji o stanie / losie kociaków możesz dzwonić i "przy okazji" pytać, czy kotka wycięta.

A ogólnie - wiem, że to trudne, ale lepiej postawić ostry warunke - wycina kotkę, bierzesz kociaki. Niemal jednoczesnie obie operacje.
Albo dowozi całą rodzinkę do lecznicy, ty odbierasz kociaki, on - kotkę po sterylce.

Wiem, trudne, ale inaczej nie ma sensu, chyba że chcesz mieć telefony z całego Jarosławia - pani, weż kociaki, bo.....

Inaczej utwierdzasz gościa i okolicę w przekonaniu, że jakoś to będzie, i jednoszcześnie poświęcasz kolejne mioty - bo jak nie znajdzie "jelenia", to "zlikwiduje".

[Stomachari]

Z pewnością masz rację, ale ten pan sprawiał wrażenie naprawdę oganiczonego. To było gorsze niż: "Kalić mówić po polskiemu". Ja piszę o domu tymczasowym dla kotów, a on mnie pyta, dla kogo. Potem przy ustalaniu adresu 5 razy pytałam o nazwę ulicy, bo nie umiał powiedzieć w normalny sposób. Jakoś mam wątpliwości, czy zrozumiałby ultimatum... I odnoszę wrażenie, że jeśli zadzwonię powiedzieć, iż kociaki mają się tak a tak, to spyta mnie z pretensjami, czego od niego chcę.
Jeśli ktokolwiek z tamtych okolic "zaproponuje" mi kocięta, to niewątpliwie rozpocznę kampanię. Na ten moment nie czuję sił do dialogu (ale napisałam jeszcze jednego maila z konkretnymi danymi różnych akcji, które mogłoby pomóc w sterylce).