Ludwiś z nami , już nie beksi:) Trzymamy się:)

Kot stracił brata i to jest jego rodzaj żałoby. Niektóre koty są ze sobą bardzo związane. U Iwonami kotka po nagłej śmierci brata na miesiące straciła apetyt i humor.
Ja bym nie wytrzymała i wzięła tego brata. 3 czy 4 koty niewielka różnica. Sama mam 4, a było więcej.

**Adopcje: 15 >>**

A gdzie tu pewność, że miauczy z powodu brata? W nocy zostaje sam, bo wszyscy śpią, pewnie wtedy czuje się najbardziej obco w nowym miejscu. Żadna krzywda mu się nie dzieje. Potrzebuje czasu, żeby przywyknąć, a można go wspomóc czymś na uspokojenie.
Jak Asia zacznie panikować i się użalać nad kotem, to DS chętnie go zwróci, przekonany, że robi kotu dobrze. I razem z bratem zostaną u Asi na amen. Asia ma jeszcze drugi dwupak dorosłych kotów ogłaszany od dawna bez skutku.

tak,miziel52- to co radzisz to łatwa droga do zbieractwa w imię "dobra kota",a gdy opiekun sam straci zdrowie i siły -do kolejnego dramatu osieroconych (młodych) kotów.

Zgadzam się z wypowiedzią ewar i Arcany w całej rozciągłości.

dzięki dziewczyny za podpowiedzi. Piszę do domku uspakajające emaile a jak patrzę na chłopaka na filmiku to myślę że da radę tylko trzeba czasu. Zobaczymy. jęsli DS "pęknie" to trudno:(

**Adopcje: 15 >>**

A nie możesz mu zafundować obróżki lub feliwaya? DS by widział, że jakoś pomagasz, a może coś zadziała.
Tłumacz, że potrzebna cierpliwość, a kotu nie będzie lepiej, jak wróci na stale do DT. Nic nie ryzykują, bo zawsze możesz kota odebrać, ale niech mu dadzą więcej czasu.

Twoja w tym rola,by domek podtrzymać na duchu tak skutecznie,by nie pękł :ok:

. Nie odwrotnie. Niestety.
A Ciebie my możemy podtrzymywać :wink:

Pamiętaj tylko,że wiele DT z tego forum marzy o takim domku dla swoich tymczasowiczów. Z osiatkowaniem,z kotami ,z dobrym podejściem do kotów itd.
Nie zmarnuj Ludwisiowi jego szansy :ok:

Misia [*] u mnie 28.04.2017-14.06.2018

Najlepszego dla kota.

Trzeba z domkiem rozmawiać i przekonywać, że tak czasem bywa i muszą być cierpliwi.Teoretycznie nie powinnam oddawać Balbinki, ewentualnie z Benią, bo z taką miłością między kotami nie miałam jeszcze do czynienia.To jednak było nierealne.Zresztą idąc takim torem myślenia, że koty są do mnie przywiązane, że z jakimś rezydentem kochają się na zabój i że w nowym domu będą tęsknić to miałabym ponad setkę w domu.A ja mam pesel taki jaki mam, milionerką nie jestem, dom nie jest z gumy...itd.Jasne, że nie oddaję kotów byle gdzie, ale oddaję.Dla ich dobra.Ludwiś dogaduje się z kotami, nie chowa się nigdzie, naprawdę nie ma powodu do niepokoju.Znam trudniejsze sytuacje i wiem, że da się to ogarnąć.Trzeba to ludziom uświadomić, a nie płakać nad biednym kotem.

ewar

Ja ostatnio zgarnęłam z ulicy koteczkę,która w stresie przesiedziała za wersalką kilka dni.Na siłę,na rękach wynosiłam do kuwety i do jedzenia,bo sama nie wyszła.Bała się kotów,psa,zmiany. I co? Miałam ją z powrotem odstawić na działki,bo tam hasała szczęśliwa?
Mój tymczas Warbudek nie schodził z parapetu przez 2mce po zabraniu z dworu,płakał w głos i do okna.
Kolejna Misia siedziała prawie pół roku za mikrofalówką.
Gdybym pękła i zwróciła wolność tym wszystkim 3 kotom,które bardzo przeżywały zmianę w ich życiu, może już by ich nie było...
A tak wszystkie mają szansę na cudowne DS (Warbudek już taki ma).
I już są szczęśliwe.

Ludwiś też będzie,tylko jeszcze o tym nie jest do końca przekonany :ok:

**Adopcje: 11 >>**

Tylko raz miałam tak zaprzyjaźnioną parę, że nie miałambym odwagi ich rozdzielić. Po prostu nie i już. Znalazły domek razem i uważam ,że miałam olbrzymie szczęście.

Asiu, ty się zamartwiasz i drżysz. To normalne. Strach odbierać telefony. Strach otwierać maile. Ale mały dopiero tydzień jest i już sobie dobrze radzi. Popłakać czy podyskutować sobie musi. My w stresie też sobie mamroczemy pod nosem. Bo może on komentuje otoczenie jojcząc np matkokocia co oni na tej scianie powiesili... kociacholera bierze jak taki drapak sie widzi...
Ludziom kraje się serce i dośpiewują sobie zwrotki o nieszczęściu. Zwróć im uwagę na jego sposób poruszania się, uszki, sierść i na to ,że funkcjonuje bez większych problemó. Zaliczenie kuwety to zaliczenie domu! Zawsze daję przykład z przedszolną adaptacją dzieci. Większosć płacze kilka dni a nawet tygodni. Ale i tak je prowadzamy. Aż któregoś dnia...przestają.

Wyadoptowałam kiedyś kocurka, który w nowym domu przez tydzień miauczał i zawodził w nocy. Po tygodniu zamilkł.
Trzymam kciuki za adaptację Ludwisia :ok:

Patrzę dośc racjonalnie. Niestety DS jest zmęczony i chyba mi pęka. Nie zapadła jeszcze decyzja ale czuję że się wycofuje.

**Adopcje: 11 >>**

asia2 pisze:Patrzę dośc racjonalnie. Niestety DS jest zmęczony i chyba mi pęka. Nie zapadła jeszcze decyzja ale czuję że się wycofuje.

ehh ludzie to cudu oczekują już i teraz. Tłumaczysz, wyjaśniasz przed adopcją. Niby wiedzą, rozumieją, kiwają głowami... Co ma byc to bedzie i już.

**Adopcje: 15 >>**

Negocjuj jeszcze kilka dni, wytłumacz, że w ten sposób straci szansę na własny dom, bo trudno go za chwilę znów narażać na nowe próby. I tłumacz, że takie zachowanie często się zdarza, a nie trwa długo. Jeśli DS myśli trochę o kocie, a nie tylko o sobie, to powinien rozumieć.

Najważniejsze, że kot dogaduje się z rezydentami.O to jest najtrudniej, a czasem nie ma szans na poprawne relacje.Tak było z moim Maniusiem, musiał być jedynakiem i jest.Jaką ci ludzie mają gwarancję, że inny kot będzie miły, że będzie miziasty i nie będzie sikał poza kuwetę ze stresu? Ten płacz mu przejdzie, a poza tym jest idealnie.To trzeba jasno powiedzieć.

Ludwiś z nami , już nie beksi:) Trzymamy się:)

Kto przegląda forum