Czesiaczkowy team

[ewar]

Byłoby dobrze.

[marta-po]

Z niczym się nie wyrabiam, a tu zadzwoniła pani z gminy, ze środowiska. Pognałam do niej porobić zdjęcia do ogłoszeń. Ja im tak pomagam, a dzięki temu czasem już i szczepienia bezdomniaczków biorę na ich koszt. No, ale nie o tym. W jednej wsi samochód zabił suczkę. Okazało się, że miała 4 szczeniaki w opuszczonej stodole. Ktoś usłyszał przeraźliwy płacz, gdy już zawodziły głodne za matka, która nie wróciła. Są tak cudne, że pokażę. I do wzięcia . . .

[Lidka]

Cudne szczeniorki. Oby się im udały domy.
A one już same jedzą?

[Agneska]

Wyglądają jakby co najmniej dwóch tatuśków się przyłożyło do produkcji.

[marta-po]

Ja bym nawet czterech tatusiów obstawiała . . . Jedyne co mają identyczne to kształt uszek. Pewnie w mamę.
Były tak okrutnie wygłodniałe, że od razu jeść się nauczyły. Nieudolnie ale łapczywie. Biały piesio o mało nie zszedł pierwszej nocy, bo robale go zaczęły dusić po odrobaczeniu, jak pyskiem wyłaziły.

Santpaulia ponownie i po wielokroć dziękuję za dzisiejszą porcję zdobycznej karmy dla kociastych. Ledwo żem udźwignęła i dotargała, tyle tego było. Dzięki

[marta-po]

Chciałam wczoraj pomóc kotu potrąconemu przez samochód. Nie udało się. Kolega rano w pracy powiedział, że w pobliżu widział kota czołgającego się z pasa ruchu w kierunku pobocza. Ciągnął tylne łapy. Zabrałam kolegę, żeby pokazał mi gdzie to było. Leżał kocina w rowie. Nie ruszał się. Wysiadłam z samochodu, żeby się upewnić. Podniósł głowę biedak. Syknął na mnie, próbował uciekać czołgając się. Okropny widok. Miałam transporter, udało mi się go zapakować do środka. Zwolniłam się z pracy i pognałam z nim do mojego weta. Jest chirurgiem. Niestety stwierdził nie tylko złamany kręgosłup, ale też uszkodzony rdzeń. Podał mu dużo środka, żeby kocurek łagodnie w tym bólu zasnął.
Piękny, wielki łaciatku, biegaj na czterech łapkach za tęczowym mostem.

[Alienor]

Łaciatku [*]
Marta, współczuję, że musiałaś go uśpić. Ale tylko tak można mu było pomóc w tej sytuacji. I fakt, że obie to wiemy jakoś nie pomaga za bardzo

[marta-po]

Wiem tylko, że gdybym go z tego rowu nie za zabrała, gdybym nie wiedziała, że on tam jest, to leżałby tam może długie godziny nie mogąc się ruszyć. Gnałam z nim do weta, bo zawsze ma się nadzieję. Ale wiedziałam, że jeśli nie uda się go uratować, to chociaż odejdzie humanitarnie. To był ludzki, wiejski kocurek. Nie zostawiłam go u weta do utylizacji, chociaż za darmo zaproponował. Wolałam go zabrać i pochować przy drzewach. Niech ma swoje miejsce. Widok jak się tam sparaliżowany czołgał był okropny. Czas obraz zaciera, ale na razie mocno mi to stoi przed oczami.

[marta-po]

Wczoraj sterylizowane były dwie takie siostry:



Dały mi popalić dziś przy zastrzykach.
A dziś zrobiona została kotka z większego stada. Jak się okazuje w ostatnim momencie. Miała już dość mocno posunięte ropomacicze:

[Lidka]

Ja mam takiego kocurka po wypadku.
Kiedy, gdzie, jak - nie wiem. Wiem tylko, że przyczołgał się okropnie wychudzony do piwnicy gdzie dokarmiałam.
Dziś chodzi, byle jak, ale chodzi. Ma problemy z łapkami ale ćwiczymy i naświetlamy jak sobie da. Ma też problem z kupą, bo mimo, że jest na intestinalu to wciąż lekkie rozwolnienie ma a przy mało sprawnych łapach często ma kuper utytłany, bo przysiada wychodząc z kuwety. Ale dajemy radę. Jemu się udało.

Śpij Łaciatku[']

[marta-po]

Podjęłabym się wyzwania jakim jest kot ze złamanym kręgosłupem. W myślach już układałam sobie jak to zorganizować. Jednak wet nie pozostawił złudzeń - uszkodzony rdzeń kręgowy. A kręgosłup był w masakrycznym stanie. W oddzielnych częściach jeśli można to tak obrazowo ująć. Powiedział, że będzie to ogromne cierpienie dla kota. Ja zawsze walczę do końca. Ale jak coś jest bez szans, to trzeba to przyjąć do świadomości zdroworozsądkowo. Miałam nadzieję, że się uda. Jechałam z nim ponad 30 km do weta dlatego, że miałam nadzieję. Niestety. To były dla mnie okropne chwile.
Zdrówka Lidziu, dla Twojego kocurka.

[Lidka]

JA broń Boże nie chciałam Ci zarzucać cokolwiek.
Nasz wet dopiero po długim okresie przyznał się, że po czasie zaczął się zastanawiać czy nas w problemy nie wpędził.
Bo też tak jak Ty jak jedziemy to po to, żeby ratować.
Ale czasem faktycznie lepiej pomóc godnie odejść. Choć to trauma niebywała.
Po dwóch takich decyzjach w tym miesiącu jestem wykończona:(

Naszemu Milusiowi byłoby łatwiej chodzić gdyby udało się mu schudnąć ale to bardzo trudne. Ma jakieś problemy z tym swoim układem pokarmowym.

A jak szczeniaczki?

[Baltimoore]

[*]
Ale dobrze, że nie został w tym rowie sam
Ludzie jeżdżą jak d...e, jakby trochę wolniej i uważniej, nie byłoby tych wszystkich zwierzęcych tragedii.

[marta-po]

Lidziu, wierzę że musi wam być ciężko. Ale chociaż to, że następuje wolniutko poprawa, z pewnością daje satysfakcję i utwierdza, że w jego przypadku była to słuszna decyzja.

Szczeniorki są tak śliczne, że pewnie szybko się rozejdą. Nie kontaktowałam się od kilku dni z panią z wydz. środowiska, ale już po godzinie jak zrobiłąm ogłoszenia było ponad 100 wejść i kilku obserwujących.

A takim piratom drogowym życzę mocno uszkodzonych zderzaków. Do wypadku może dojść nawet przy wolnej jeździe, ale nic nie usprawiedliwia tego, że potrącone zwierzę zostawiają nie udzielając pomocy.

[ASK@]

biedny Łatuś
[*]