Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Kocie pogawędki

Moderatorzy: Estraven, Moderatorzy

Post » Wto paź 02, 2018 14:14 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

poszli i jeszcze nie wrócili :wink:

tabo10

 
Posty: 8086
Od: Nie lip 31, 2011 14:24

Post » Śro paź 03, 2018 17:56 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Oj, przepraszam, nie zauważyłam że w wątku Misiowym coś się dzieje :oops:

Spacery zawieszone.
Chociaż same wyjścia były coraz bardzo udane to Misio w domu gdy tylko mnie widział to zwiewał, cały czas był czujny, bał się samego wychodzenia i to przekładało się na jego stały niepokój w domu.
Suma summarum - zdecydowaliśmy że to mu w ogólnym podsumowaniu na zdrowie nie wychodzi.

Jednak odstawienie encortolonu i wprowadzenie preparatu witaminowego dało dużo na plus, stan sierści się nie pogarsza (a szło to błyskawicznie) a w miejscach wyłysień odrasta powolutku futro, widać już ewidentny odrost.

Blue

 
Posty: 23418
Od: Pt lut 08, 2002 19:26

Post » Czw paź 04, 2018 8:49 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Biedny Miś. Bał się,że go na manowce wyprowadzisz :wink:

Jak jest lepiej,to niech trwa :ok:

tabo10

 
Posty: 8086
Od: Nie lip 31, 2011 14:24

Post » Czw paź 04, 2018 11:05 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Fajnie, że chociaż problem z siereia rozwiązany.
Czyli coś w spacerach Misiowi nie odpowiadało.

gusiek1

 
Posty: 1650
Od: Nie sie 28, 2016 14:24
Lokalizacja: Warszawa

Post » Wto lis 20, 2018 14:19 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Witajcie, Mój Marlonik tez ma prawdopodobnie Addisona

Postanowiłam się założyć nowy wątek aby podkreślić objawy neurologiczne on miał bardzo bolowe ;( Poniżej wklejam to co opisałam w wątku Marlonik - zaburzenia neurologiczne, tiki,przykurcze,drżenie nie wiem czy wątek dostanie moderację

Pozdrawiam Ania i Marlonik

Podobna Historia do Misia
Historia Marlona – Nagle pogorszenie stanu zdrowia, zaburzenia neurologiczne, tiki, niedowłady, paraliż – w naszym przypadku prawdopodobna choroba Addisona.
Postanowiłam opisać tutaj historię choroby mojego kotka, ponieważ sama swojego czasu szukałam w sieci ratunku dla niego, zjeździłam kilku weterynarzy i trudno było ustalić, co kotkowi jest, jaka dopadła go choroba.
U kota występowały objawy: osłabienie, paraliż, przykurcze, tiki, trzepał główką, garbił przy chodzeniu, występowały drgania mięśni i skóry, przestał się myć - nie był w stanie sięgnąć i podnieść łapki tylnej do podrapania, trzepał łapkami przednimi, łapki przednie wykoślawione, skrzyżowane, bolesność kręgosłupa, bolesne przykurcze przy których piszczał, dzwiny chód, rozkraczone łapki, garb, zanikający nieregularny rym serca, wzmożone pragnienie, częste przeciąganie się – to na sterydzie, bo prawie nie chodził.
Marlon urodził się mniej więcej w lipcu 2016 r. został zaadoptowany ze schroniska, jest kotkiem w typie kota tajskiego. Do marca 2018 r. rozwój kotka przebiegał prawidłowo nie wykazywał objawów chorobowych. Może był jedynie drobniejszy i mało wyrośnięty, ale był bardzo ruchliwym i aktywnym kotem. Pewnego marcowego dnia 2018 roku dnia praktycznie z dnia na dzień kot stracił aktywność, miał rozszerzone źrenice, przestał jeść.
Nie zastanawiając się udałam się do mojego weta. Pani doktor zajęła się troskliwie kotkiem podała coś – już teraz nie pamiętam i wysłuchała uwaga…nierównomierną akcję serca.. powiedziała, że jak coś będzie się działo z kotem to mam jechać pilnie do lecznicy na Bemowo bo tam mają odpowiedni sprzęt jeśli kot ma coś z serduchem.
I tak 29.03.2018 r. kot zaczyna mieć poważne zaburzenia neurologiczne, nie je ma paraliż na łapach tylnych, przednie otrzepuje i dziwne zgina, wygląda bardzo bólowo. Wiec jedziemy w trybie pilnym na Bemowo zgodnie z sugestia Pani doktor.
Na Bemowie stwierdzili zalegające masy kałowe .. jest podejrzenie również połknięcia ciała obcego, zrobiono RTG i badania krwi w tym jonogram w badaniach wyszły zaburzenia jonowe oraz odwodnienie. niedobór sodu i nadniar potasu wartości były na granicach norm.
Lekarz podejrzewa chorobę autogresyną lub zarobaczenie. Kot dostaje nawonienie oraz baryt i zlecenie na usg jamy brzusznej. W skróconej kontroli neurologicznej nie kot nie wykazuje większych odchyleń, lekki oczopląs. Kot regularnie uczęszcza w lecznicy na nawodnienie i dostaje odpowiednie leki przeciw zapalne i później sterydowe. Po nawodnieniach stan kota ulega poprawie. 23.03.2018 ma robione USG, które wychodzi w zasadzie prawidłowo jedynie powiększony pojedynczy węzeł chłonny w połowie aorty brzusznej w chłonny lędźwiowy aorty śr. 5,9 mm, hipoechoenny, zaokrąglony, reaktywny, (ww. wezły zbierają chłonkę z mm. lędźwiowych i sciany brzucha, otrzewnej wątroby, nerek nadnerczy) w lecznicy kot dostaje codziennie nawodnienie i po za tym kot ma zalecenia na karmę gastro dostał też lek sterydowy. 26.03.2018 r. kot ma ponowne osłabienie. Dostaje objawowo Dexaven. Prosiłam też o sprawdzenie rytmu serca zgodnie z sugestią mojej Pani doktor. Ale tutaj serce miało prawidłowy rytm.
Dnia następnego kot wyraźnie lepiej się czuje. I tu teraz uwaga bardzo mądry lekarz na, który dopiero co 2 raz widzi kota ( lekarze tam się zmieniają jeśli ktoś konkretnie się nie zgłosi do kogo iść) podaje podejrzenie diagnozy jak się później okaże słusznej) w rozpoznaniu zapisuje.. Proszę o wykonanie testów na fiv i Felv oraz badanie krwi i diagnostykę w kierunku chorób zakaźnych lub Addisona.
Następnie w kwietniu 2018 r. ponieważ byliśmy zmęczeni dojazdami i mieszkamy daleko od Bemowa zaczęliśmy uczęszczać w pobliżu miejsca zamieszkania. Kot był leczony tam na uraz kręgosłupa i gastrycznie nie wiem co miał podawane jakie leki jakieś zastrzyki, miał też robione lewatywy bo zdarzał się problem czasem z wypróżnieniami tan robił raz na tydzień. Lekarz śmiał się z prawdopodobnej diagnozy Addisona i głupio żartował. Pewnego dnia kotek dostał ataku (nagrałam to na komórkę) wystąpiły mocne przykurcze i tiki nerwowe, po za tym kot przykurczał przednie łapy i wył z bólu. Natychmiast udałam to tej lecznicy po W-wa do „znanego specjalisty” weterynarii. By ł tam młody Pan doktor, który troskliwie badał kotka. W czasie tego badania wszedł „specjalista WET i za razem właściciel lecznicy i znowu śmiał się ze on też się trzęsie i nie brał, poważnie objawów. Na to wszystko popłakałam się i powiedziałam, że myślę ze to coś poważnego. Doktor poczerwieniał i napisał mi tel. Do kliniki neurologicznej i odprawił z kwitkiem bez zaplanowanej kroplówki. Opłaty za wizytę nie policzył. Jednak wyszłam z niesmakiem więcej tam nie wróciłam.
Załamana pojechałam do mojej Pani Doktor na Ochotę (która na początku wysłuchała serduszko) pokazałam wyniki wypisu z Bemowa zrobiłyśmy badania rozszerzone badania krwi. Rozważane było kilka chorób:
Wyniki kotka Marlona z 14.04.2018 r.
Wapń 9,9 mg/dl 8,0 11,1 ~
Fosfor 5,9 mg/dl 3,0 6,8 ~
Magnez 3,7 mg/dl 2,1 3,2 H
Cholesterol całkowity 203,0 mg/dl 77,4 201,2 H
LDH 284,0 U/l 161 1051 ~
Kinaza kreatynowa 160,0 U/l 49 688 ~
Triglicerydy 72,0 mg/dl 17,7 159,4 ~
Sód Mało mat. mmol/l 143,6 - 156,5
Potas 5,67 mmol/l 4,1 - 5,6 H - Tu tylko granica normy niewielka
Chlorki 107,0 mmol/l 101,5 118,4 ~
Globuliny 36,0 g/l 27 45 ~
T4 31,3 ng/ml 10 - 30 H
Toxoplazma IgG ilościowo > 250,0 IU/ml < 5.0
Toxoplazma IgM jakościowo 0,071 ujemny
Morfologia
Leukocyty 5,10 G/l 6,0 18,0 L
Erytrocyty 8,77 T/l 6,5 10,0 ~
Hemoglobina 8,69 mmol/l 6,21 9,31 ~
Hematokryt 0,41 l/l 0,30 0,45 ~
MCV 47 fl 39 55 ~
MCH 0,99 fmol 0,81 1,05 ~
MCHC 21,05 mmol/l 18,6 22,3 ~
RDW 17 % 14 31 ~
Płytki krwi 256 G/l 200 600 ~
MPV 16 fl 14 18 ~
Rozmaz manualny wg Schillinga:
Kwasochłonne 4 % 2 12 ~
Segmentowane 71 % 35 75 ~
Limfocyty 25 % 20 55 ~
Obraz krwinek czerwonych:
Bez zmian
Oznaczenia biochemiczne:
AspAT 8,0 U/l 6 44 ~
AlAT 39,0 U/l 20 107 ~
ALP 19,0 U/l 10 107 ~
Glukoza 135,0 mg/dl 100 130 H
Kreatynina 1,9 mg/dl 1,0 2,0 ~
Mocznik 75,0 mg/dl 25 70 H
Białko całkowite 79,0 g/l 60 80 ~
Bilirubina całkowita 0,5 mg/dl 0,5 1,2 ~
Albuminy 43,0 g/l 27 39 H
GGT 4,0 U/l 0 10 ~
Z badań wyszło ze miał Toksoplazmę kiedyś. Był więc przeleczony przez miesiąc antybiotykiem zgodnie z procedurą. Toksoplazmowa również może dawać objawy ze strony układu nerwowego.
Niestety ponieważ na tym etapie kot był tak bólowy, że nie dało się pobrać tyle materiału i zabrakło na oznaczeniu poziomu sodu. Potas wyszedł na granicy. Leczymy antybiotykiem, mamu zając się tym sodem aby sprawdzić tego Addisona ale zaraz mamy wizytę u Pani Neurolog a jeszcze w miedzy czasie .. zrobiłam kotu echo serca aby wykluczyć kardiomiopatie tak na wszelki wypadek – to powrót do tej pierwszej wizyty. Echo wychozdiz dobrze.
Maj 2018 r.
Idziemy do neurologa na tamtym etapie kot jest bardzo słaby przelewa się przez ręce. Waży tylko 2800 kg. Pani doktor neurolog bardzo troskliwa b. miła bada kotka, stwierdza zanik mięśni i ciężki stan ogólny, Podejrzewa FIP lub chorobę spichrzeniową. Daje małą nadzieję. I również słyszy nieregularny rym serca na (echo wcześniej nie wyszedł) wiec opisuje jako zanikający.
Kot dostaje przeciwbolowo aby nie cierpieć lek Gabapentin. Na wszelki wypadek Pani Doktor daje mi fiolkę Dexavenu 4 mg w razie nagłej sytuacji. I Kontrola za miesiąc.
Czewiec 2018
Po Gabapentin kot zaczyna jeść więcej i przytył niestety ma czasem napady neurologiczne ale go nie boli i przytył wazy 3500 kg to taka normalna waga dla kotków tajskich. Pni doktor zadowolona i mówi ze Fip spada na razie nam na koniec listy chorób.
Lipiec 2018
Idę do kolejnego neurologa bo to że leczę kotka tylko przeciwbólowo nie daje mi spokoju. Niestety Pan doktor ze smutną mina obstawia FIP bezwysiękowy ,że najbardziej prawdopodobny. Mówi, że przy FIP nie pociągnie długo bez sterydów. W celu upenienia się mówi, że mam do rozważenia rezonans magnetyczny mózgowia oraz badanie płynu mózgowo -rdzeniowego w kierunku FIP
Wobec powyższego lecimy na tym Gabapentinie.
Sierpień 2018 r. Kot ma kryzys pomimo Gabapetin nie chodzi nie wstaje, nie podnosi nawet główki, jestem załamana myślę ze koniec niedługi. Przypominam sobie o fiolce Dexavenu 4 mg która miałam na awaryjną sytuację. Dzwonię na ratunek do mojej Pani doktor Ochoty (pierwsza wizyta) kot dostaje zastrzyk. Na drugi dzień poprawa zaczyna chodzić nawet czasem biega.

Wrzesień 2018
Marlon dostaje steryd po, którym czuję się lepiej robimy badania krwi aby go ratować.
GGT 3,0 U/l 0 10 ~
Wapń 13,4 mg/dl 8,0 11,1 H
Fosfor 4,6 mg/dl 3,0 6,8 ~
Magnez 2,8 mg/dl 2,1 3,2 ~
Cholesterol całkowity 304,0 mg/dl 77,4 201,2 H
LDH 127,0 U/l 161 1051 L
Kinaza kreatynowa 116,0 U/l 49 688 ~
Triglicerydy 92,0 mg/dl 17,7 159,4 ~
Sód 134,7 mmol/l 143,6 156,5 L
Potas 5,57 mmol/l 4,1 5,6 ~
Chlorki 91,7 mmol/l 101,5 118,4 L
Globuliny 49,0 g/l 27 45 H
Test na obecność FIP Dodatni ( + )
Wartość dodatnia na FIP.
Znowu mamy niski sód. Potas na granicy. Przy takich wynikach zaczyna choroba Addisona być już brana pod uwagę
Pani Doktor zapisuję mnie na konsultację z Profesorem
Paździenik 2018
Pan Profesor, bardzo miły życzliwy człowiek przegląda całą dokumentację medyczną. Mowi też że wartość dodatnia FIP jaka wyszła z badań nie jest miarodajna bo nie daje nam obrazu, że kot jest chory na FIP a stwierdza jedynie, że kot miał styczność z koronawirusem.
Profesor zwraca też uwagę na wyższy w wynikach Wapń 9,9 mg/dl 8,0 11,1 ~ co może świadczyć o problemach z tarczycą oraz na podniesione T4 31,3 ng/ml 10 - 30 H w wynikach z kwietnia 2018 r.
Kot ma zalecony lek Cortineff a po zakończeniu działania sterydu miałam mu podać jeszcze Encortolon – czyli leki podawane przy chorobie Addisona i kontrola krwi za dwa tygodnie. Po 2 dniu brania lek Cortineff kot zaczyna się myc samodzielnie.
Wyniki wychodzą lepsze:
Sód 144,7 mmol/l 143,6 156,5 ~
Potas 5,62 mmol/l 4,1 5,6 H
Wapń 12,2 mg/dl 8,0 11,1 H
T4 53,1 ng/ml 10 30 H
Proporcje sody z potasem się wyrównały T4 pogorszyło się od kwietnia – wskazuje to na dodatkowy problem z tarczycą.
Kolejne badania aktualne z 21.10.2018 r.
Morfologia
Leukocyty 10,80 G/l 6,0 18,0 ~
Erytrocyty 9,02 T/l 6,5 10,0 ~
Hemoglobina 9,60 mmol/l 6,21 9,31 H
Hematokryt 0,46 l/l 0,30 0,45 H
MCV 51 fl 39 55 ~
MCH 1,07 fmol 0,81 1,05 H
MCHC 21,0 mmol/l 18,6 22,3 ~
RDW 19 % 14 31 ~
Płytki krwi 275 G/l 200 600 ~
MPV 17 fl 14 18 ~
Rozmaz manualny wg Schillinga:
Kwasochłonne 4 % 2 12 ~
Segmentowane 78 % 35 75 H
Limfocyty 17 % 20 55 L
Monocyty 1 % 0 4 ~
Obraz krwinek czerwonych: Bez zmian
Wapń 10,5 mg/dl 8,0 11,1 ~
Sód 150,4 mmol/l 143,6 156,5 ~
Potas 4,63 mmol/l 4,1 5,6 ~
T4 46,3 ng/ml 10 30 H
Wyrównały się proporcje miedzy sodem a potasem Wszystko to wskazuje, że ma on chorobę Addisona. Stymulacji ACTH już nie robiłam bo nie chce kota męczyć. Obecnie kot zachowuje się jak zupełnie zdrowy. Myje się bawi tak jak przed chorobą. Wszystko wróciło do normy. Jest radosny i cudowny. Obecnie leczony jeszcze na tarczycę. Co 3 tygodnie monitorujemy jego badania aby trzymać odpowiednią dawkę leku i nie doprawdzić do zespołu Cushinga polekowego
Postanowiłam opisać tutaj tę historię ponieważ z racji tego, że choroba Addisona jest bardzo rzadka u kotów nie jest brana pod uwagę. Mój kot miał to szczęście, że miał objawy neurologiczne oraz to, ze trafił na trzech wspaniałych lekarzy. Pierwszy na Bemowie, który podał trafną diagnozę, druga Pani moja Doktor, która z oddaniem ratowała kota nawet w nocy o północy, wysłuchała też serduszko – które zapewne biło inaczej od namiaru potasu oraz wspaniały Pan Profesor doskonały specjalista, który zanalizował dokumentację medyczną i podjął właściwe leczenie.
Moi Kochani jeśli Wasz kot nagle osłabł i jest z nim coś nie tak, nie je oraz ma zaburzenia w Jonogramie ma nawet nie wielką rozbieżność w proporcjach pomiędzy sodem a potasem to warto rozważyć diagnostykę w kierunku choroby Addisona nawet jak lekarze będą to kwestionować, że to u kotów rzadkość. U mojego wartości były tylko na granicy norm. Gdybym posłuchała wtedy doktora z Bemowa. To kot by nie cierpiał tyle miesięcy.
Ostatnio edytowano Pt lis 23, 2018 7:27 przez mimimiu2, łącznie edytowano 2 razy

mimimiu2

 
Posty: 14
Od: Wto lis 20, 2018 13:43

Post » Wto lis 20, 2018 14:20 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

co słychać u Misia teraz ?

mimimiu2

 
Posty: 14
Od: Wto lis 20, 2018 13:43

Post » Wto lis 20, 2018 19:50 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Miś czuje się bardzo dobrze :)
Świetnie mu zrobiło odstawienie encortolonu i suplementacja witamin i minerałów.

Ciekawe który wet zdiagnozował u Twojego kocurka ch. addisona, bo właśnie w klinice Bemowo robiliśmy badanie stymulacji ACTH (mało która lecznica ma odczynniki do tego i dlatego tam trafiliśmy z polecenia naszej wetki, gdy zadzwoniłam przed przyjazdem i rozmawiałam z lekarzem to bardzo usilnie się dopytywał czy naprawdę o kociaka chodzi a nie szczeniaka ;)) i było sporo (pozytywnego) zamieszania, wetki mówiły że nigdy nie robiły tego badania u kota (tylko u psów), szukały na cito dawkowania i sposobu wykonania tego testu u kociaka, lekarze przychodzili oglądać Misia jako jakieś dziwo ;) i kazali pogratulować naszej wetce intuicji że na to wpadła.
Wetki wypytywały się dokładnie o objawy, diagnostykę dotychczasową - widać było że są bardzo zainteresowane przypadkiem i zdobyciem wiedzy, ale i że w tym momencie przypadek ch. addisona u kota był dla nich czymś bardzo nietypowym.

Bardzo się cieszę że Twój kocurek ma już diagnozę. To podstawa.
Nie wiem czy masz weta prowadzącego który zna się na tej chorobie, ale szczerze radzę być pod opieką takowego (choćby do konsultacji - niekoniecznie prowadzenia stale - ale niech zna kocurka, niech da wytyczne i będzie do kontaktu z Twoim wetem w razie potrzeby), bo to tak wymagające dziadostwo że taki lekarz jest na wagę złota, szczególnie zanim sytuacja się ustabilizuje a Ty poznasz chorobę i się jej nauczysz.
Ja w Warszawie znam dwóch takich wetów.
Nasza wetka - doktor Kasia Mostowska z Chmielnej oraz dr. Gójska z Multiwetu.

Misiu miał rozjechane wszystkie hormony w czasie diagnostyki i stabilizowania - było podejrzenie że to przysadka siadła.
Okazało się że wszystkie pozostałe gruczoły dokrewne szalały wtórnie do nieczynności nadnerczy. Wszystko się samo unormowało gdy tylko organizm się ustabilizował.

Twój kocurek też się przeciągał? Hmm...

Podstępność ch. addisona polega na tym że objawy często narastają i się wycofują, wyniki raz są gorsze, raz lepsze, nie zawsze ten sód jest niski.
Ale niski sód u kota który nie chlusta wymiotami na prawo i lewo (choć wymioty mogą być objawem addisona) to bezwzględne wskazanie do diagnostyki w tym kierunku.

Blue

 
Posty: 23418
Od: Pt lut 08, 2002 19:26

Post » Śro lis 21, 2018 8:38 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Bardzo się cieszę, że Miś czuję się dobrze. :-) Bo już troszkę się zmaga z ta chorobą z tego co zerknęłam w jego wątku. Zaczynam uważnie czytać wątek Misia od samego początku, bo dużo się u niego działu
Tak mój kotek się przeciągał i do dosyć często. Chyba ze miał objawy mocno bólowe to nie ruszał się już wcale.
Na początku jego choroby jak jeszcze nie wiedziałam co to to natrafiłam na taki blog w sieci historia kotka… z chorobą Addisona nie wiem czy to było może o Misiu ? czy jeszcze o innym kotku ? Kociak z bloga był biało bury. Niestety nigdzie nie mogę znaleźć tego bloga – zniknął lub zniknęła domena, na której był zamieszczony. Pamietam jednak,że pierszym objawem jaki tam był opisany u tamtego kotka bylo właśnie przeciąganie. U mojego doszło jeszcze takie dziwne wyginanie łapek przednich tak jakby obejmował miskę ( zauwazyłam to przy jedzeniu) - to piewsze objawy. Myłałam ze chroni jedzenie przed innym kotem. A to były już pierwsze objawy potem nastąpiły przykurcze i falowanie skóry, jeczenie, ból przy dotyku, paraliz.
Jeśli chodzi o diagnostykę Marlona na Bemowie to podejrzenie, że może to być choroba Addisona wysnuł - doktor Tomasz Wróblewski. Niestety szkoda, że nie zostaliśmy wdedy tam na Bemowie.
Przez to wszystko Marlonik 6 miesiecy dluzej cierpiał.
Zgodnie z zaleceniem doktora zrobiliśmy testy na FIV i Felv (wyszły ujemne). Potem poszliśmy na konsultacje specjalistyczne do neurologów. Diagnozy neurologów zbiły nas z tropu choroby Addisona. Bardzo dziękuję za nazwiska wetów z doświadczeniem na pewno będą przydatne. Marlon jest obecnie pod opieką Profesora Pana Romana Lechowskiego (był na konsultacji na zapisy z polecenia mojej wetki u Profesora w lecznicy Och-Wet na Pruszkowskiej) Tam przyjmuję również moja a właściwie (nasza moja i Marlona) wet Pani doktor Małgorzata Piekut. – też tu jeździmy z innej dzielnicy.
Pisałaś też w wątku Misia, że miał on problem z sierścią? Marlon w ostatnim tygodniu wydrapał sobie sierść na karku i rana słabo się goi. Mam nadzieję, że nie jest to odczyn po lekach tak jak u Misia. Najważniejsze jednak jest dla mnie to, ze biega jak normalny zdrowy kot i znowu życie jest dla niego radością.
W grudniu mamy zrobić kolejny jonogram i T4. I Zobaczymy co dalej. Będę pisać na bieżąco jak jego wyniki i zdrowie. Mam kilka filmów i zdjęć z okresu choroby to jak się nauczę obsługi forum też tu dodam.
Planuję też wybrać na Bemowo do dr. Wróblewskiego i dac mu znać, że miał nosa co do tego Addisona bo doktor o tym nie wie.
Bardzo dziękuję Blue, że tak szybko mi odpisałaś.

mimimiu2

 
Posty: 14
Od: Wto lis 20, 2018 13:43

Post » Śro lis 21, 2018 8:49 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Tak sobie myślę, że może choroba Addisona nie jest tak rzadka u kotów, tylko przecietnemu lekarzowi nie przychodzi do głowy, że to może być to. No bo "Addison u kotów nie występuje". To co pisze mimimiu2 jest tego przykładem.
A i dostęp do takiej diagnostyki poza dużymi miastami jest utrudniony.
Nasze wątki:Czarno Widzę i Szarość nie radość, a tu nas zobaczysz #cats.on_tour

Obrazek

haaszek

Avatar użytkownika
 
Posty: 2745
Od: Pt cze 23, 2006 18:43

Post » Śro lis 21, 2018 9:32 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Też mam takie obawy,że z racji tego,iż ta choroba u kotów rzadko występuje wogóle nie jest brana pod uwagę. Moze często koty umierają a choroba nie postastaje zdiagnowowa. Akurat zarówno Miś jak i Marlonik, mieli objawy neurologiczne a ile może być kotków, które nie mają tych objawów - tylko słabną po prostu. I nie dostały leku na czas :-( Dlatego zdecytowałam się napisać tego posta aby brać tę chorobę pod uwagę jeśli kot ma niski sód - warto. Gdybym posłuchała doktora Wróblewkiego na Bemowie odrazu, moj kot nie cierpiał by tak długo. Nie twierdzę,że każdy kot który ma niski sód ma Adissona ale warto to sprawdzić i drążyć temat. Nie dać się spławić,że Fip bezwysiękowy. Po za tym Marlonik miał nietypowe objawy dla Adisona bo miał zaparcia a u psów występuje biegunka. Pojawił się też zanikający nieregularny rym serca - zapewne od większego potasu. Choroba u Marlonika wystąpiła nagle z dnia na dzień . U Marlonika te zachwiane proporcje pomiedzy sodem i potasem nie odbiegaly tak bardzo od normy - miały wartości graniczne. Tylko doświadczony wet może to wychwycić. Więc jeśli zwierze słabnie, jest apatyczne i przy tym ma niski poziom sodu, wysoki potasu to warto drążyć temat.

mimimiu2

 
Posty: 14
Od: Wto lis 20, 2018 13:43

Post » Śro lis 21, 2018 10:27 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Ja jestem pewna że wiele przypadków pozostaje niezdiagnozowanych.
Ta choroba ma różne nasilenia -(bywa że pozornie zupełnie zdrowy kot w chwili silnego stresu dla organizmu nagle umiera albo wpada w kryzys, bywa że choruje miesiącami) i różny przebieg - w zależności od nasilenia niedoczynności, rodzaju, wrażliwości organizmu - mogą to być objawy neurologiczne, behawioralne, nawracające i ustępujące wymioty (kto takie koty bada pod kątem ch. addisona? a niski sód nawet jeśli ktoś oznaczy tłumaczony jest wymiotami, w dodatku on nie zawsze jest wyraźnie niski), kardiologiczne, bardzo często koty chore na addisona są diagnozowane jako mające niewydolność nerek (chociaż ich wysoki poziom mocznika i kreatyniny nie ma związku z niewydolnością nerek) a poprawę samopoczucia (czasem dramatyczną) pod wpływem kroplówek interpretuje się jako potwierdzenie diagnozy. A to tylko efekt uzupełnienia poziomu sodu i podniesienie ciśnienia.
Koty z powodu towarzyszącej często ch. addisona hipoglikemii bywają leczone na padaczkę.
Jako że koty chore często mają nieprawidłowy poziom hormonów tarczycy bywa że są pod tym kątem leczone - a to tylko sprawa wtórna.
Podobnie jak częsta niedokrwistość.

Każdy kot choruje po swojemu i mam wrażenie że tylko od wiedzy i intuicji weta zależy czy pójdzie tą drogą w diagnostyce. Bo objawy są totalnie rozstrzelone w swoim obrazie.

A cena za brak diagnozy może być bardzo wysoka.
Poza wpływem choroby na organizm tak ogólnie - to wisi nad takim kotem ryzyko przełomu nadnerczowego, gdy w sytuacji jakiegoś stresu dla organizmu (i stres jako taki typu jazda do weta czy mały remont w domu, i wszelkie choroby, nadmierne zmęczenie intensywną zabawą, szczepienie etc) wszystko się wali i kot jest nagle w stanie zagrożenia życia. Bez prawidłowego postępowania wtedy - marnie z nim :(

Blue

 
Posty: 23418
Od: Pt lut 08, 2002 19:26

Post » Śro lis 21, 2018 10:36 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Wspaniale i konkretnie Blue to wszystko opisałaś. Podziwiam Cię też za ogromną wiedzę w temacie tej choroby. O tym,że w wyniku stresu może nastąpić przełom to nie miałam pojęcia. Faktycznie wdedy trzeba szybko reagować i mieć doświadczonego weta.

mimimiu2

 
Posty: 14
Od: Wto lis 20, 2018 13:43

Post » Śro lis 21, 2018 12:10 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Nie wiedziałaś o przełomie nadnerczowym? 8O
Co tak naprawdę wiesz o tej chorobie? Co wet Ci powiedział, na co masz zwracać uwagę?
Bardzo ważna jest wiedza o tej chorobie, o jej przebiegu, przyczynach, sposobach na ustabilizowanie stanu.

Przełom nadnerczowy to tak naprawdę najważniejsza sprawa gdy posiada się kota z tą chorobą.
To największe zagrożenie.
Trzeba wiedzieć na jakie objawy być wyczulonym, trzeba wiedzieć jak mu zapobiegać, trzeba wiedzieć co robić gdyby do niego doszło (bo dojść zawsze może).
Idealnie jest mieć spisane zasady postępowania w przypadku gdy do przełomu dojdzie z informacją od weta o chorobie i jego pieczątką - bo gdyby doszło do kryzysu w środku nocy i traficie do przypadkowego weta by ratować życie, to ten może nie mieć pojęcia o chorobie, może nie wiedzieć co robić, może też uznać że coś sobie wymyśliłaś (bo koty na to nie chorują) i mieć własny pomysł na leczenie.
A to nie jest czas na eksperymenty, każda minuta się liczy.

Warto też mieć w domu odpowiednie leki - np. steryd w iniekcji, bo gdy kot zacznie z jakiegoś powodu wymiotować - to ani mu tabletki nie podasz a stres wywołany złym samopoczuciem i wymiotami może raz dwa doprowadzić do kryzysu i wtedy trzeba od razu podać lek w zastrzyku.
Trzeba też mieć glukozę do iniekcji i sól fizjologiczną.
Gdyby zaczęło się coś bardzo źle nagle dziać - trzeba kotu w miarę możliwości podać steryd, kroplówkę (sól plus trochę glukozy) i dopiero wtedy ruszać do weta.

Gdy już stan kota się ustabilizuje, poznasz jego organizm i jego reakcje - wtedy ryzyko takich jazd jest bardzo małe, ale warto być na nie gotowym. Kilka kryzysów zaliczyliśmy (przełom tylko raz taki prawdziwy). Nie wszystko przewidzisz.
Ale warto wiedzieć że przed przewidywanym większym stresem (np. jazda do weta) kot powinien mieć zwiększoną dawkę Cortneffu i być może Encortolonu.
Bo to ile kot dostaje na codzień, to jedno.
A ile potrzebuje w sytuacji nagłego silnego stresu - to zupełnie co innego.

Jeśli chcesz to możemy się kiedyś spotkać i pogadać, powiem Ci co wiem :)

Blue

 
Posty: 23418
Od: Pt lut 08, 2002 19:26

Post » Śro lis 21, 2018 13:40 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Oj ojoj ale mnie przeraziłaś z tym przełomem. Myślałam, że ten przełom nadnerczowy może nastąpić tylko w sytuacji kiedy kot nie jest na lekach. Jeszcze ostatnio nie będąc świadoma zagrożenia, stres mu zafundowałam w postaci opieki nad psem znajomych, który był u nas przez 2 tygodnie). Na szczęście się nic nie stało i szczeniak już wyjechał. Jak znajdziesz chwilkę to z przyjemnością się spotkam :-) Dostosuję oczywiście termin wg Twoich potrzeb :)

mimimiu2

 
Posty: 14
Od: Wto lis 20, 2018 13:43

Post » Śro lis 21, 2018 14:32 Re: Jestem Miś, kochany, słodki Miś :)

Przy prowadzeniu kota z ch. addisona na co dzień podaje się najmniejszą możliwą dawkę sterydów danemu kotu potrzebnych która mu wystarcza do codziennego zdrowego funkcjonowania - plus malutki zapasik na drobne emocje i wysiłki :) Jest to dawka suplementacyjna. Nie tak idealnie dostosowana do sytuacji jak przy zdrowych nadnerczach się to dzieje, ale na tyle zbliżona na ile się da- dlatego podaje się je kilka razy dziennie.

Ale czasem dzieje się coś nieprzewidzianego. Sąsiad za ścianą wyje wiertarką od rana, a kot się tego panicznie boi, zjadą się goście i kot jest zestresowany bo zwykle aż tyle się nie dzieje, kot ma sraczkę bo się struł albo dostanie zapalenia pęcherza czy infekcji.
Wtedy wszystko staje na głowie bo zapotrzebowanie na hormony sterydowe gwałtownie wzrasta.
Wiedząc że coś się kroi można kotu zawczasu podać większą dawkę.
Ale może być i tak że jakaś sprawa rozwinie się po tajniacku - nie będzie Cię w domu czy kot rozchoruje się w nocy albo wszystko rozjedzie się po szczepieniu.
Trzeba być na to gotowym.
Mając pewną wiedzę można sporo zdziałać w zastępstwie niewydolnych nadnerczy - ale po prostu czasem się nie uda, dlatego zawsze jest ryzyko przełomu i trzeba być tego świadomym, ale na spokojnie, bo u ustabilizowanego kota nie jest on wielkim ryzykiem.
Jednak biorąc go pod uwagę i będąc przygotowanym - nawet dla własnego spokoju dużo to znaczy.

Jak wrócę do domu to się jakoś zgadamy co do spotkania :)

Blue

 
Posty: 23418
Od: Pt lut 08, 2002 19:26

[poprzednia][następna]



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Google [Bot], jacek1982, Szymkowa i 234 gości