Kardamon i przyjaciele - hanelkowo zaprasza :)

ASK@ pisze:Witaj

Mam słoik
Wrzucam do niego igły. Odcięte końcówki od insulinówek i te, które służą do mierzenia cukru.
Kiedy słoik jest pełny, oddaję zawartość do utylizacji odpadów medycznych.

Do niedawna zużywałam ich siedem sztuk na dobę. Sześć dla Sośka i jedną dla Barbarki. 210 strzykawek w ciągu miesiąca, z czego 180 wbijam w tyłek kundla. Plus jeszcze te z insuliną krótkodziałającą przy wysokim poziomie cukru. Tych do pomiaru cukru zużywam do bólu. Do bólu sośkowego ucha. Zazwyczaj co godzinę, jak tylko jestem w domu. Często całodobowo. Nie wiem jak on to znosi.
Kiedy przychodzę do domu, przychodzi się witać i merda ogonem, ale gdy go dotknę, ogon się podkula... Ale wciąż ufa. Wciąż pozwala

To jest zbiór igieł z dwóch miesięcy

Wielki, wielki stres miałam przed przyjazdem Misi. Spróbowałyśmy jeszcze jedną insulinę. Był ostry maraton pomiarowy, ale udało się doprowadzić do tego, że insulina dwa razy na dobę. Ale i tak Misia miała ciężko. Gamonia trzeba karmić. Misia napisała, że bywało ciężko. Wierzcie mi, to bardzo dzielna kobieta.

Alu, trudno teraz zrobić zdjęcie Soserowi. Nie jest w dobrej formie. Wstawiam zrobione jakiś czas temu. Nie jestem pewna czy nie publikowałam go w starym wątku. Tak wygląda Soś, gdy go katuje. Bodzinek przychodzi go przytulić i pocieszyć w niedoli

Kochany, biedny Soś :cry:

Dorosły człowiek jakoś zrozumie, ale dziecko i zwierz, tych najbardziej żal

No, właśnie. I to ciężko znieść. Chyba trzeba by cały pozostały czas poświęcić na sprawianie przyjemności

Dziś dzień podziękowań

Mania2 - ślicznie dziękuję za poratowanie w sytuacji rozpaczliwej i danie dt Malwiniankom

iwona66 - wielkie dzięki za danie jeszcze trochę czasu dziewczynkom i gościnę w magicznym domu

Wczoraj Malwinka i Zosia wyprowadziły się od iwona66 do kolejnego dt z opcją ds. Bardzo poważną opcją. Zobaczymy
To była już ich szósta zmiana adresu. Najpierw Lucyna (spoza forum); potem ja, bo dt wyjechał na wakacje. Powrót do Lucyny, potem znowu ja, bo dt pozmieniało się mocno w życiu. Potem Mania2. Potem iwona66. Wczoraj kolejna przeprowadzka. Mam nadzieję, że ostatnia.
Dziewczynki bardzo się zżyły ze sobą w czasie tych wędrówek.
Malwinka zniosła podróż z godnością, Zosia całą drogę płakała. Zrobiła siusiu w transporterze. Na miejscu dalej płakała, potem upchnęła się za pralką. Malwinka spokojniejsza, przeszła się po mieszkaniu, poczym zaszyła się za tapczanem. Słodkie, kochane kruszyny. Trzymajcie kciuki, żeby już nigdzie nie musiały się przenosić. I za szczęśliwe życie