Miau.PL

Witam,
Z góry przepraszam jeżeli temat jest nie w tym dziale ale niestety rzadko u Was bywam.
Pilnie potrzebuję porady od Was Kotoluby
Otóż, moja kotka ma ok 1.5 roku. Od kilku miesięcy pojawiają się u niej problemy z oczami.
Opiszę może sytuację:
Lewe oko zaczęło łzawić ok 3 miesiące temu. Na początku wyglądało to jak uraz mechaniczny (kopniak lub uraz po walce) Oko a dokładnie spojówka zaczęła się zaczerwieniać, pojawiły się pękające naczynka na dnie oka. Interwencja była od razu gdy zauważyłam, że oko jest lekko zaczerwienione. Wet stwierdził, że uraz mechaniczny i przepisał krople. Niestety krople pomogły tylko przy zahamowaniu sączenia się łez z oka i "papraniu" się oka.Mimo sytuacji wet nie podjął innego leczenia niż kropelkowego. Kotka straciła oko, jest ono czerwone, zamętniałe i nie reaguje na bodźce świetlne.
Od dwóch tyg ta sama sytuacja zaczyna się z drugim okiem, tyle, że postępuje dwa razy szybciej. Oko wygląda tak jak to drugie po 3 miesiącach. Po wizycie u weta, diagnoza jest taka, że kotka niby genetycznie ślepnie.
Robię co mogę, krople oba oczka, przemywam, trzymam w ciepełku (po wyjściu na mróz oczy robią się bardziej czerwone i kotka chwilowo traci zupełnie wzrok). Stała się kotem niewychodzącym.
Mogę jeszcze dodać, że kotka ma od jakiegoś czasu spore łaknienie i pragnienie. Zazwyczaj jedna saszetka karmy starczała jej na dzień, teraz zjada 1,5 i nadal jest głodna, jednak staram się ograniczać jedzenie. Wody ma do oporu, wypija ok 200 - 300ml wody dziennie ( miseczka 0,5l ale nie nalewana na full).
Proszę o jakieś wskazówki, bo mój wet to chyba jakiś konował, bo działa jako jedyny w promieniu 50km i praktycznie większość zwierząt z okolicznych mieścin się u niego leczy.
Kocham moją kocinę, jak jeszcze wychodziła na dwór to potrafiła czekać na mnie 500m od domu i wracać ze mną do domu po pracy gaworząc i mrucząc przy okazji z podniesioną kitą a teraz tylko siedzi w oknie i wygląda. Żal mi mojej skarbeńki.

Moja pierwsza myśl w związku z tym piciem, jedzeniem i ślepnięciem, to cukrzyca.
Trzeba by zrobić badania krwi... ale z tego, co piszesz, chyba będziesz musiała jechać do innej lecznicy...

Na badania krwi nie mam co liczyć, bo podobno sprzęt niesprawny. Jestem w kropce totalnej.... nie wiem co mam już robić.
Cieszę się jedynie z tego, że to nie jest zaraźliwe, bo kotka przebywa z kocurkiem 3 miesięcznym i on jest zdrowy jak ryba. Fakt, że po adopcji z DT miał problemy z oczami i początkowe objawy KK ale na szczęście weterynarz dobrze go zdiagnozował i leczenie przebiegło pomyślnie.
Moja biedna kicia, teraz siedzi ze mną na kolanach i tylko zerka na mnie chorymi oczkami prosząc o drapanko w wąsach.
A ja biedna nawet nie mam jak jej pomóc.

Bez badań nie ruszysz do przodu.

Jaskra?
I jeśli u jednego weta sprzęt jest niesprawny, to trzeba iść do innego i tyle.

Tyle, tyle.... ja jak nie ma w okolicy dobrego?
Mieszkam na takim zadupiu za przeproszeniem, że w okolicy nie ma innego weta a przychodnie w promieniu 50km są tak dobrze, że ludzie wolą już leczyć zwierzęta u niego.
Pytałam, dzwoniłam i słyszałam opinie. Może spróbuję skontaktować się ze zgierskim Medorem. Leczyłam u nich ON-ka, bo sytuacja była podobna do kici, tylko, że u niego padły stawy. Po pół roku szukania, leczenia i wkładania kasy w leki i wizyty, jedynie oni mi pomogli w poprawnym doborze leków. Tutaj nie chodzi o pieniądze de facto tylko o poprawność diagnozy, by kotka się więcej nie nacierpiała i przyjęła chemii niż to potrzebne, tak jak było w przypadku psa. Mama nadzieję, że odezwą się wkrótce i będziemy mogli ustalić wizytę.

Ludzie tu jeżdżą z kotami z Poznania do Wrocławia np. na badania, więc nie ma co smęcić, że 50 km to daleko.
Jak się chce, żeby zwierzak był dobrze zdiagnozowany i leczony, to trzeba się czasem wysilić zamiast czekać, aż będzie za późno na wszystko.

Tak czytam o tej jaskrze i to chyba jest strzał w dziesiątkę.
Objawy praktycznie identyczne.

No to trzeba przynajmniej zmierzyć ciśnienie śródgałkowe.
I dokładne badanie krwi zrobić - z profilem nerkowym - bo jaskra często jest efektem innych schorzeń.
I zrobić to szybko.

Ja to rozumiem, kocham moje zwierzęta, nie należę do osób, które biorą bo jest małe i śliczne.
Moja kicia to znajda, nawet chyba kiedyś pisałam o jej oswojeniu na Waszym forum.
Swojego czasu prowadziłam DT dla psów, jednak z kotami miałam mało doczynienia (jedna koteczka, inwalidka (niedowład tylnich nóg - wózek a do tego brak paznokci - genetyczne zniekształcenie łap). Żyje do tej pory jako 15 letnia babcia adoptowana przez moją rodzinę.

Czekam na odpowiedź Medoru jak wcześniej pisałam. Jeżeli jest choć cień szansy jak nie na wyleczenie to chociaż na ulżenie cierpienia kotki wydam całą wypłatę i wezmę nadgodziny by tylko dać kici szansę na możliwość lepszego funkcjonowania.

Zgierz, zdaje się, jest niedaleko Łodzi, a tam jest co najmniej kilka dobrych lecznic znanych na forum.
O ile pamiętam, centrum Dr. Zeidla przy jakimś Tesco jest dobre i ma kilku wetów chętnie i dobrze leczących koty.
Spytaj na łódzkim wątku schroniskowym, oni są na bieżąco.

Boże nawet nie wiecie jakie to jest uczucie, gdy kot patrzy na Was a Wy wiecie, że i tak Was nie widzi a jedynym rozpoznalnikiem i metodą kontaktu jest głos i dotyk
Wcześniej kiwłam głową i kot z podłogi lądował u mnie na kolanach albo w łóżku a teraz.... Musi wszystko obwąchać zanim się spokojnie ułoży, każdy stuk i puk w domu powoduje niepewności i zerwanie się ze snu.... czy z relaksacyjnego masażu kocim stylem.

A czy może masz link do takiego wątku bo powiem Ci szczerze, że z kompem i netem to ja za pan brat nie bardzo.... taki wiek.