Miau.PL

Witam wszystkich, z góry przepraszam, jeśli umieściłam zły wątek w złym temacie lub odwrotnie... Jestem tu nowa, w ogóle na żadnym forum zwykle nie bywam. Ale mam problem z kociakiem, i tylko tu - myślę, że mam jakąś nadzieję.
Mama ma dwa koty. Ragdola Fryderyka i...dachowca Czarusia, własnej 'hodowli' - miot który 'wdarł się' przed sterylizacją kotki.
Czaruś jest dachowcem, ale długowłosym, zupełnie innym niż typowe, no taki, co gdzieś tam ma w genach persa [jego Babcia była pół perską]. Mniejsza o to. Czaruś ma cudowny charakter, jest miły, kochany i stety niestety ufa wszystkim.
W piątek, 1 sierpnia przyczołgał się do domu wyjąc. Tylne łapki i ogon bezwładne. Poza tym, żadnych ran. Pojechał do miejscowego weta, który niestety rtg nie posiada. Pojechałyśmy z mamą na prześwietlenie do najbliższego weta który rtg posiada. Nie 'rozciągnął' kota, zrobił zdjęcia jak luźno leży i stwierdził, że nic nie jest złamane. Naszym wetom zdjęcie się nie podobało więc pojechałam z kocurem do Wrocławia do InterVetu. Tam po 'rozciągnięciu' kota i zrobieniu pierwszego zdjęcia od razy było wiadome - th11 i th12 złamane. Ten taki 'kanał' przez który przechodzi rdzeń, był baaaardzo zwężony. Nie dawali 100 % że rdzeń jest przerwany ale 90%. Mówili, że za późno na operacje. Na grzbiecie wystąpiła miejscowa martwica, wyniki krwi wątroby nie za fajne i wysoka temperatura. Dostawał leki jakieś przeciwbólowe i sterydowe, przeciwobrzękowe, i podobno wyniki wątroby jakie są - to przez to i ogólnie pourazowe. Dziś tj 7 sierpnia byłyśmy u naszej wetki, powiedziała, że nic się nie zmieni na lepsze ALE... minimalnie ma lepsze czucie w tylnych łapkach Czucie głębokie, jak się ściśnie przy pazurkach to łapkę wyrywa. Kał oddaje sam, siusia niestety tylko kiedy go 'wyciskamy'. Temperatura spadła do 39. Martwica...zniknęła...strup odpadł a pod spodem różowiutka, zdrowa skórka. Łapki ciepłe, ogon nagle stał się jeszcze bardziej ciepły. Czaruś dziś nas gryzł i się wściekał, że go ciągle gdzieś męczymy [wyciągnie z koszyka, mycie, wyciskanie].
Jeśli wątroba wróci 'do normy', temperatura będzie ok, a martwica się nie pokaże - ale kot będzie siusiał tylko przy wyciskaniu pęcherza no i będzie praktycznie leżał - warto go trzymać przy życiu i robić wszystko, żeby żył? Mama zajmuje się moim niepełnosprawnym bratem więc jestem gotowa zabrać Czarka do siebie, pomimo 3 kotków ze schroniska. Ale czy są szanse, że pożyje kilka lat w miarę szczęśliwy ?

dodam tylko ze kocur ma rowno rok i jest w dobrej formie, myje sie, lapie muchy, tarza sie i przytula do trawy, ma duuuzy apetyt, czuje sie swietnie..

Ja bym o niego walczyła.Sama się ostatnio opiekowałam bezdomnym kotkiem po wypadku, nie był w tak poważnym stanie jak Wasz kitek. Na początku po wypadku nie chodził, jadł z ręki itp.Ale udało się , może nie do końca, ale kot jest szczęśliwy i zadowolony z siebie.Powodzenia

Iwaka - dziękuję!to właśnie chciałam bardzo usłyszeć...

ps. czy ma tu ktoś na forum większe doświadczenie z takimi 'niepełnosprawnymi' kotkami? jak to się przekłada na życie? na co warto zwrócić uwagę?

Walczcie o niego.

Poczytaj sobie ten wątek ,jaka może być poprawa

viewtopic.php?f=1&t=163399

Cholera, że też akurat do interwetu trafiliście
Trzeba było jechac do Niedzielskiego, albo do Biezyńskiego, przynajmniej się znają na ortopedii. Albo Wrzoska- to neurolog.

Moim zdaniem to tak- mimo upływu czasu pokazać fotę komuś "znawszemu". Pewnie faktycznie na operację za późno, ale bym była za wprowadzeniem leków- to musi wet zdecydować, ale norma to cocarboksylaza, wit B, nivalin etc.

Wet, który mówi, że już się nie poprawi, chociaż jest częściowe czucie i panowanie nad fizjologią (kał) - BREDZI. Tzn, nie ma możliwości przewidzieć, czy i jaka nastąpi poprawa, wet to nie jasnowidz, pewność ma się tylko w przypadku całkowitego zerwana rdzenia. Jeśl jest czucie- tzn że jakaś ciągłość musi być.

Poprawiac się może przez następne tygodnie i miesiące.
Koniecznie dopytajcie kompetentnego weta o leki. I o to jak ćwiczyć!!! Bardzo ważne, żeby nie dopuścic do przykurczów w łapkach, żeby nie było, że kot czucie i władzę w łapach odzyska, a nie będzie mógł chodzić przez deformacje nóg (owszem, widziałam taki przypadek).

Dla przykładu- jedna z moich podopiecznych "zdrowiała" ok 7 miesięcy od stanu całkowietgo porażenia wiotkiego do pełnej sprawności.
W tej chwili mam pod opieką kicię, które jest leczona od ponad 2 miesięcy, z bardzo dobrym skutkiem (rokowania były słabe,a kicia w pełni kontroluje wypróżnianie i już chodzi).

EDIT.
A gdyby nawet się nie udało, to koty niepełnosprawne żyją normalnie, tylko wymagają opieki np przy siusianiu. Potrafia się wspinać, szaleć, bawić itd. W razie konieczności mogą nosić pieluchy.
Owszem, mam takiego psa (od ponad 7 lat) i kota (trzeci rok).

Dziś przejełam od mamy Czarka, mama wzięła moją maluszkę, która była ze mną u mamy kilka razy i czuje się jak u siebie - drapie kanape, biega, skacze, wspina się po meblach i udaje że nie wie, że na stół się nie wchodzi Jej tam nawet chyba lepiej, ona bardziej do ludzi a tam dom pełen. Zostały mi dwa kociaki, które są cichsze, spokojniejsze i za ludźmi średnio - oprócz nas, domowników.
Byliśmy u weta, naszego, tutejszego, nauczyłam się go 'wyciskać', sprawa nie wygląda źle, jeszcze muszę nabrać wprawy bo robie to bardzo powoli, dopiero pod koniec pościskałam coś mocniej. Wetka zadowolona więc mi też kamień z serca.
Kocur ma się świetnie, myje się, bawi, miauczy, ostatnio zaczął się sam przewracać na drugi bok, śpi po swojemu - głowa w lewo, grzbiet w prawo a nogi w niebie - jak to chyba większość kotów Rusza nóżkami ! Podkurcza ciągle, ciągle widać w nich jakieś ruchy. Ogon niestety totalnie bezwładny. Grunt, że ma siłę, gada, gryzie jak się go wyciska, bo nie lubi, a gdy daje się go na trawę to się czołga, tarza, wącha kwiatki a potem śpi.
Na dniach zamierzam skontaktować się z wetem Niedzielskim, bo zależy mi na tym, aby pokazał jak ćwiczyć. Co do zdjęcia - konsultowałam już z 6 wetami, oraz z naszą która prowadzi nasz przypadek od początku. Wg każdego operacja, która powinna BYĆ zrobiona, mogłaby ale nie ma pewności czy by coś dała, ale to czy większe czucie wróci samoistnie - nie wiadomo. Ale jest to możliwe. Tak czy inaczej, późno na operację i rokowania kiepskie.
Zobaczymy co powie wet. Niedzielski, na pewno i jemu zdjęcie pokaże. Grunt, żeby go ćwiczyć, i fajnie że rusza nóżkami bo to zawsze coś tam sam 'poćwiczy'...
No i ostatnia sprawa - czekamy aż dojdzie do siebie na tyle, żeby można go byo wykastrować... Wysikiwanie kocura w domu, to śmierdząca sprawa

czy koty mają depresję? Kocur jest strasznie zgryźliwy, ciągle buczy i warczy, gryzie mnie po rękach, dotknąć go nie można, chyba że się go głaska...

Moze on tak reaguje na przeprowadzkę?
Daj mu trochę czasu

ale zaczal byc agresywny jeszcze u mamy

Walcz o niego , dobrze ze ma czucie Głębokie , a wet nie wspomina o operacji ? A te jego zachowanie może mieć związek z przepełnianym pęcherzem , do końca go odsikujesz,odkupkujesz , u mnie tak reaguje tak Wincenty ( złamany kręgosłup, bezwład tylnych łap i jest kilka razy dziennie odsikiwany i odkupkywany ) ale mimo tego kalectwa dokazuje jak każdy zdrowy kot, tak jak Bartuś , Noemi i Gaja ...
Na stres dobrze działa feliway a najlepiej obroża z kocimi feromonami .
czy dostaje Niwalin , ten lek jest drogi ale bardzo skuteczny u kilku moich ten lek pomógł .

Kiedy dotarłam do kliniki w której w końcu zrobili porządne rtg i w końcu okazało się, że ma złamany kręgosłup - na operację było już za późno..
Dziś jestem pewna na 100% że odsikałam go do końca, kupkę robi sam. 2-3 razy dziennie, normalną. Dziś bawił się na dworze, łapał muchy i dżdżownice, a gdy robiłam za Jego wózek inwalidzki to łaził po całej posesji i wąchał stare kąty - był przeszczęśliwy aż mruczał Więc po dzisiejszym znowu jestem dobrej myśli! Chociaż jak przed chwilą wzięłam go na wieczorne odsikiwanie to już buczał i krzyczał...