Bobi [*] - odszedl 2 lata temu

[jolabuk5]

Dzis minal rok... Nie dam rady nic napisac ale wkleje chociaz zdjecia
.
Szczesliwe chwile, tak chce mojego kochanego Dzieciaczka pamietac:

Jaki podobny do mojej Calineczki Tylko ona gruba, a on szczuplutki.
Pamięć - to ostatnie, co możemy dać naszym Bliskim...

[Stomachari]

Smutna rocznica

[pibon]

Dzisiaj minelo 2 lata od smierci naszego ukochanego Bobiego. Wyjatkowy kocurek nazywany byl przez nas "wygrana na loterii". Przez te krotkie 5 i pol roku, ktore dane nam bylo spedzic razem, dawal nam kazdego dnia ogrom radosci.



A to jedno z jego pierwszych zdjec u nas. Luty 2014 r. - kilka dni po tym gdy wyszedl ze szpitalika i dochodzil do siebie.

Byl kotkiem uposledzonym od urodzenia (niedorozwoj mozdzku). Byl takze najwspanialszym kotem na swiecie, z wielka osobowoscia. Rezolutny i kochajacy.
Bardzo tesknimy Bobinku!
Jesli ktos waha sie, czy przygarnac zwierzaka z uposledzeniem (takim jak Bobi badz innym) to moge smialo powiedziec ze taki zwierzaczek odplaci sie Wam stokrotnie swoja miloscia.

[Stomachari]

[fili]

Przepiękny kocio
Żyje nadal w Waszych wspomnieniach...

[Myszorek]

Piekny kocurek, miał duzo szcze scia, ze to Ty go znalazłaś i sie nim zaopiekowałaś.

[Marciniunio]

Piękny kocio, tak mi przykro że już go nie ma, ale miał cudowne 5 lat z wami.

[Meteorolog1]

[Anna2016]

Cudny Kocio. Miał kochający domek

[Nul]

Tak ładnie o nim piszesz…

[jolabuk5]

Chore koty bardzo kochają. Jakby wiedziały, czuły, że dostały wyjątkową szansę...

[pibon]

Dziekuje Wam.
Tak, wlasnie te najbiedniejsze, chore zwierzaczki kochaja mocno i okazuja to najbardziej! U nas Bobi to bylo takie sloneczko i ulubiony temat rozmow. Bedac poza domem czlowiek chcial wracac do Bobiego, na sama mysl o nim usmiech pojawial sie na twarzy i humor sie poprawial. My po prostu mielismy takie wrazenie, ze mamy cos drogocennego, takie zrodlo nieustajacej radosci. A on zdobywal serca szturmem. Kto sie nie pojawil u nas w domu, temu Bobi zapadal w pamiec bo mial wielka osobowosc, taka rezolutnosc, niczego sie nie bal. I codziennie byly rozmowy o nim. Znajomi zawsze pytali: a co tam u Bobiego? Bo tez i zawsze bylo co opowiadac. Bob zawsze cos "zmalowal", tzn zrobil cos smiesznego, nieoczekiwanego albo niesamowitego. Na przyklad "rozmawial" z psem sasiadow, ogromnym czarnym mastifem. Oni sie uwielbiali, Bobek na werandzie, a pies kilka metrow od niego, przy ogrodzeniu, patrzyli sie na siebie i konwersowali. Tam nie bylo jakiejs agresji, widac bylo ze sie lubia! Bobcio byl wyjatkowym kocurkiem.