Miau.PL

Witam!
Czytałam już na forum o oswajaniu kotów, czytałam dużo, ale każdy opisywany przypadek kotka, wydał mi się inny - niż ten właśnie. Długo się zastanawiałam zanim wzięłam kotkę, jestem pewna swojej decyzji i chcę dla niej jak najlepiej.
To kotka wolnożyjąca, mieszkała sobie z innymi kotami na podwórku mojej babci, panie, które opiekowały się nią i innymi kotami zadbały o to, aby zwierzęta zostały wysterylizowane/wykastrowane. Kotka nie bała się ludzi, dawała się głaskać i słodko mruczała.
Jest kotką dorosłą (ok. 2 lata), wysterylizowaną i... przestraszoną. Jednak jej strach nie polega na tym, że przede mną ucieka, po prostu siedzi w jednym miejscu i się z niego nie rusza. Daje się głaskać, brać na ręce, nie prycha, nie syczy, nie miauczy. Po prostu siedzi - bez reakcji. Wydaje mi się tylko być bardzo smutna i zaczynam się zastanawiać, czy nie zrobiłam jej krzywdy zabierając ją z podwórka
Co prawda to jej pierwszy dzień u mnie - ale nie chciałabym sprawiać jej przykrości.
Proszę - poradźcie coś.

Jak to jest pierwszy dzien to nie ma co tragizowac. Ona musi sie oswoic z nowym otoczeniem, z Toba. Daj jej czas na to, w przypadku niektorych kotow moze to potrwac kilka tygodni, miesiecy. Trzeba uzbroic sie w cierpliwosc.

Spoko! Dobrze zrobilaś, że ją wzięłaś do domu! Bardzo dobrze! Kto wie, może to była decyzja na wagę życia tej kici..? Koty wolnożyjące statystycznie żyją o wiele krócej niż te, które mieszkają w domach i nie wychodzą.
Moja kotka, zabrana ze schroniska, długo się do nas przyzwyczajała, nie lubiła żeby ją brać na ręce, nie wskakiwała na kolana, nie garnęła się do człowieka. Mimo że w schronisku miała opinię kotki towarzyskiej.
To przyjdzie z czasem. Ona jest teraz zestresowana nowym miejscem, całkiem nowymi, nieznanymi jej zapachami.
Cierpliwości! Trzymam kciuki!

Wszyscy piszący wcześniej mają rację. bardzo się ciesze,że dałas koci dom.Powolutku wszystko się unormuje. Głaszcz ją ,przemawiaj, bądź obok.Nic na siłe i nic gwałtownie. Moze odpuść sobie odkurzanie i generalne porządki Dobrze by było,żeby kocia miała swoje stałe miejsce.Ograniczenie przestrzeni pomaga czesto takim kotom.Postawienie kartonu/budki gdzie może się schować plus kuweta i miski działają uspokajaco. Powoli przywyknie do odgłosów domu. Wszystko sie ułozy.
Nie wyrzucaj sobie i nie żałuj jej.Na pewno nie jest dla niej krzywdą,że trafiła do domu. Ona tylko się boi.

Mam kota Pikusia.7 lat zył na wolności.Pół roku mieszkał w szafie.Ale teraz jest pierwszym domownikiem. Tylko na ręce nie lubi ,ma jakieś traumatyczne przeżycia.

Bardzo dziękuję za słowa otuchy Jestem dobrej myśli.
Boję się jeszcze tego, że jutro będę musiała narazić ją na kolejny stres, jakim jest transport do kolejnego - nowego - miejsca. Jestem teraz w mieście rodzinnym, skąd zabrałam kotkę, a jutro będę zabierać ją do siebie - już na stałe. Mam nadzieję, że kicia jakoś to przetrzyma.

marmi pisze:Bardzo dziękuję za słowa otuchy Jestem dobrej myśli.
Boję się jeszcze tego, że jutro będę musiała narazić ją na kolejny stres, jakim jest transport do kolejnego - nowego - miejsca. Jestem teraz w mieście rodzinnym, skąd zabrałam kotkę, a jutro będę zabierać ją do siebie - już na stałe. Mam nadzieję, że kicia jakoś to przetrzyma.

Dobrze zabezpiecz kontener by nie wybiła kratki. Znam osobiście takie przypadki.Fakt, mam teraz obsesję na tym punkcie i okręcam drucikami ale już zdarzyło mi się ucieczka kota.

Jeszcze jeden stres i już będzie po wszystkim.W domu wypuść ja do jednego pokoju i zamknij drzwi. Wstaw wszystko co potrzebne.Niech oswoi się z zapachami i odgłosami. Daj jej i sobie czas.Nic na siłe.

W nocy zwiedzała, teraz śpi na parapecie. Tylko nie chce jeść i pić, nawet nocą nic nie ruszyła, kiedy mogła czuć się bezpiecznie (miseczki miała niedaleko kryjówki, w której wcześniej siedziała) - wiem, że to w nowym środowisku normalne, ale się martwię.

marmi pisze:W nocy zwiedzała, teraz śpi na parapecie. Tylko nie chce jeść i pić, nawet nocą nic nie ruszyła, kiedy mogła czuć się bezpiecznie (miseczki miała niedaleko kryjówki, w której wcześniej siedziała) - wiem, że to w nowym środowisku normalne, ale się martwię.

O, miałam podobny problem, co Ty. Otóż jestem właścicielką dopiero co adoptowanej kici. Jest ze mną od czwartku. Mój wątek tutaj: viewtopic.php?f=1&t=139498

Moja kicia początkowo nie chciała w ogóle nic jeść ani pić, mimo że miski stały blisko jej kryjówki. Był problem też z kuwetkowaniem. Mówiłam do niej spokojnie, by się nie stresowała. Starałam się również nie hałasować.
Trzeba po prostu zachować cierpliwość. W końcu się przełamie! W razie czego wymieniać jedzonko na świeże. Mojej gdy dosypałam świeższe chrupki, przemogła się i na początku skubnęła kilka. Potem napiła się wody, gdy jej delikatnie podstawiłam miseczkę. Teraz to już sama stara się podchodzić do mleczka, wody i jedzonka.

Trzymamy kciuki

asiula88, jak długo nic Ci nie jadła?
bo ja próbowałam już wszystkiego, miałam nadzieję, że w nocy coś przekąsi, a tu dalej nic.

Kicia dopiero podchrupała troszkę po około dobie od przywiezienia. Odważyła się skubnąć, gdy o dziwo delikatnie ją po łebku drapałam, widać było, że się wtedy rozluźniła, bo sama bała się jeść. Potem jakby odeszła blokada i zaczęła więcej jeść oraz pić. Teraz samodzielnie podchodzi do misek.

Próbowałaś saszetki wishasa i suche? koty z reguły takie świństwa lubią.Tak jak kitekaty czy tuńczyk.Zwykła wędlina, parówki...Co ona jadła wcześniej?To trzeba dać. Mleczko kocie,smietnaka cokolwiek byleby zaczęła jeść i pić.Chrupki przelicz to sie dowiesz czy nie skubnęła. Powolutku, daj jej czas.

A próbowałaś zachęcic ją do zabawy.Najlepiej wedka zdaje egzamin.Czasem to przełamuje opory.
Postaw gdzieś blisko szwedzki stół i daj jej spokojnie namyśleć się. Trzeba było podpytać karmicieli co dawali kotom.

Pytałam karmicielek, mówiły, że kotki jadły głównie drobiowe dania z puszki (takie z tesco), czasem wątróbki. Próbowałam z puszką z tesco, próbowałam z saszetką kitekata, a zaraz chyba pójdę gotować wątróbkę.

I jeszcze jedno, zauważyłam pod jej pyszczkiem (a pyszczek ma biały) taką jakby żółtą ślinę (ma nieprzyjemny zapach), która zabrudziła jej futerko. Delikatnie przemyłam wacikiem nasączonym przegotowaną wodą, ale w niedługim czasie "ślina" znów się pojawiła. Nie mam pojęcia co to może być, wczoraj kotka "nie śliniła" się.

Może być chora, osłabiona.Były przecież mrozy. Chyba wet by wam sie przydał by ją obejrzał i stwierdził,ze jest wszystko ok. Moze coś z ząbkami czy inne cholerstwo dlatego nie je.Lepiej wybierz sie do weta.

Oczywiście zabiorę ją do weta, jak już bezpiecznie dotransportujemy się na jej nowe miejsce zamieszkania Po ostatnim wytarciu pyszczka - już nie ślini, może to było chwilowe. Zaraz zabieram ją w podróż, napiszę później, jak ją zniosła.