Miau.PL

kotydwa12 pisze:Dziękuję. bardzo. teraz ćwiczę jak funkcjonować z dpdatkowym oprzyrządoețwaniem i dzisiaj byłam bardzo dzielna: kupilam kule, wykupilsm leki, zrobiłam zakupy, zapisałam się do poradni ortopedycznej. Nie wiem jak dłługo będę taka pełna werwy. Trzeba ćwiczyć.
I nauczyć się pisania z țelefpnu.

I poprosić o pomoc jak bedzie potrzebna.

Nie omieszkam.

Ojoj... może pazurkiem Ci wyryją rysunek na gipsie jakiś, dla pocieszenia, jak za młodości
Dużo zdrowia!

Ch.....a jasna Czyli moje życzenia ZDROWIA jakoś chyba w drugą stronę zadziałały
Ja też dzisiaj dowiedziałam się, że serduszko nawala i mam odpoczywać. Taaaaa, jakoś czarno to widzę, ale może sobie poradzę.
To jeszcze raz ponawiam APEL DO ŻYCIA O ZDROWIE dla Opiekunki , a kto może niech pomoże, jak coś będzie potrzeba

Donosimy, że Kropeczka pomału zawłaszcza sobie domowe zakamarki i zdobywa przychylność wszystkich lokatorów

Minę ma taką "moje nie oddam"
Jak jej relacje w stadzie? Z kim się dogaduje, jakie charaktery jej odpowiadają?

Relacje w stadzie to obserwacja i od niedzieli codzienne antagonizowanie się z innym kotkiem: w niedzielę z Polcią, w poniedziałek z Fifi, we wtorek z Szarusiem, dziś z Rudzikiem. Pyskowanie jest chyba mocno wulgarne, ale na tym starcia się kończą. No i stado nie wpuszcza Kropiszcza na moje łóżko, więc biedula śpi na kanapie. I nie budzi zachwytu innych kotków podjadanie z ich misek, bo Kropka ma naprawdę zdrowy apetyt; domownicy dostają po saszetce mokrego na śniadanie a Kropeczka dwie-trzy i tak jest przy każdym posiłku; rekordowa była sobota 11 saszetek kocina wsunęła, ale jeszcze parę dni i mam nadzieję, że do panienki dotrze, że głodu nie ma mimo licznego kototowarzystwa.
No i kotki wszystkie odkryły świetną zabawę postawi opiekunka kule to się podchodzi, trąca i one tak fajnie się przewracają.
Cholera trzyma się osobno, ale też do swego drapako-posłanka nie nie dopuszcza (żadnego kota).
I nie jest źle (oby nie zapeszyć).

O rany, w takim tempie to ona się będzie toczyć niedługo

Zachowanie typowe dla głodującego kiedyś kota (tak Romuś miał - rekord pochłonięcie 800 g puszki w 30 minut; poprzedni posiłek zjadł godzinę wcześńiej).

Niby wiem, ale z drugiej strony już od pewnego czasu u "opiekunki" było lepiej, żarcie regularnie, a jednak w kocie "siedzi"

Romusiowi syndrom głodowy minął po +- roku jak pamiętam.

11????!! Rany..

Szalony Kot pisze:Niby wiem, ale z drugiej strony już od pewnego czasu u "opiekunki" było lepiej, żarcie regularnie, a jednak w kocie "siedzi"

Przecież ona była w ds... Hmmm..

Przypuszczam, że to może być jak z zezem, dawniej okuliści mawiali "leczy się tyle czasu ile powstawał".

W DS była krótko, miesiąc i troszkę. Szczerze jak DS nieogarnięty, to może nawet nie zauważyć, że kot żre więcej niżby waga wskazywała