Miau.PL

Maja, której już nie ma.

Nie zostało nic, zaledwie kilka zdjęć. Był kotek i nie ma kotka.
Mała Maja 6 tygodni, tyle tylko dostała.
Nie rozumiem tylko za co cierpiała, raptem 6 tygodni życia. A plany były inne
Miała znaleźć dom i miała żyć długo i szczęśliwie.
Nie wiem jak radzą sobie osoby stykające się nacodzień ze śmiercią niewinnej istoty.
Co Ona zrobiła, że los dał jej tylko 6 tygodnia głównie cierpienia.
Znalazła ją siostrzenica pod autem , nie wiadomo skąd się tam wzięła i jak długo nawoływała pomocy. W końcu znalazły ją dzieci i wylądowała u mnie. Byliśmy u weterynarza, została odrobaczona, odpchlona, mieliśmy wyleczyć uszka i szukać domu. 2 dni zabaw, spania, jedzenia to wszystko co dostała. I nastała przeklęta niedziela, zaczęło się od wymiotów, zrobiła się taka apatyczna. A ja czuję się winna gdybym wiedziła, że choroba potrafi tak szybko zniszczyć radosnego kociaka w kilka godzin to poszłabym ją uśpić od razu żeby nie cierpiała. Myślałam że dotrwa do rana a rano widok wiotkiego ciałka, za każdym oddechem myślałam że to ostatni. Byliśmy z nią i co z tego i tak nie rozumiem za co i dlaczego właśnie Ona.
Zresztą nawet nie wiem po co piszę chyba żeby został ślad żyła, była i będzie w mojej pamięci. Została pochowana z myszką którą mój kot nie chciał się już bawić a Ona potrafiła ją podrzucać, bawić się i powarkiwać gdy ktoś przechodził obok żeby oznajmić że to jest jej. Odeszła dzisiaj o godz. 6.27
Teraz pozostał tylko strach o mojego Kocurka jest szczepiony, weterynarz twierdzi że nawet jeśli to była pp a On jest zaszczepiony to powinien dać radę w razie zachorowania. Daję mu scanomune od dzisiaj przez najbliższy tydzień. Mam tylko nadzieję że jemu nic się nie stanie.
To Maja

bardzo mi przykro

scanomune jest drogie szalenie,jeśli nie masz wykupionego całego opakowania,to przerzuć się na ludzki beta-glukan firmy laboratoria natury.polecam,w jednej kapsułce jest 250mg beta glukanu.to proszek bez smaku i zapachu,który można łatwo podzielić i dosypać np do jedzonka.

Śliczne maleństwo.
Rozumiem Twój smutek i strach o rezydenta.

Przynajmniej mała nie umierała na ulicy pod kołami samochodu, wśród obojętnych ludzi.
Dzięki Tobie zaznała choć trochę kocięcej radości w życiu.

Bardzo mi przykro, że nie udało się Majce pomóc:(
Może pomyśl, że ty przynajmniej jej dałaś miłość i radość przez te ostatnie dni życie. Pewnie wielu ludzi przeszło obok niej obojętnie.
U ciebie przynajmniej mogła się choć trochę poczuć szczęśliwa Myślę, że nawet gdybyś wiedziała że odejdzie to i tak nie umiałabyś jej uśpić. Tak już niestety ten świat jest skonstruowany, że cierpią słabi i niewinni Łączę się z tobą w bólu.

Mała, 6 tyg. cała biała koteczka z dwoma małymi czarnymi plamkami na łepku. Odeszła w czwartek, 3 czerwca 2004. Nawet nie zdążyłem dac jej imienia. Była u mnie 3 dni.

Normalnie jakaś masakra ostatnio z tymi odejściami:( Szkoda, że jej nie nazwałeś:( Przykro mi

Gdyby źli ludzie na tym świecie tak samo masowo ginęli jak kotki to przynajmniej świat byłby lepszy, a tak ...

Dla maleńkiej [*]
Nie sztuką jest pomagać jak zawsze i wszystko układa się po naszej myśli. Miałam tego pecha, że pierwsze kocie maluchy - ok. 5-cio tygodniowe, które zabrałam do domu na tymczas, miały panleukopenię. Widoku umierających kociaków nie zapomnę nigdy. Lekarze nie pomogli, więc jak widziałam, że zaczyna gasnąć ostatni z nich, to już do weta nie pojechałam, siedziałam nad nim i wyłam z rozpaczy, pytając po co mi to było i obiecując, że jak wyzdrowieje to znajdę mu najlepszy dom pod słońcem. Dziś, po roku od tamtych wydarzeń, mam dorodnego, 5-cio kilogramowego kocura. To ten ostatni, który umierał - został u mnie, dla niego warto było.
Potem przeżyłam jeszcze niejedną śmierć - kocią i psią i pewnie jeszcze niejedna przede mną. Ale też przeżywałam kolejne "zmartwychwstania". Dlatego już oduczyłam się myśleć kategoriami : czy warto. Zawsze warto, nawet jeżeli kończy się to dla nas klęską.