Miau.PL

Witam,
piszę ponieważ wczoraj dokociłam swoją 3 letnią kocicę 10 tyg. maluchem. Ona jest po sterylce a maluch to przesłodki rosyjski długowłosy kocurek.
Od wczorajszego popołudnia kocica warczy, wyje, prycha, na kotka, na mnie na TŻa. Zachowuje się tak nawet jak poczuje zapach malucha. Odizolowaliśmy je na noc, ja z kocica w jednym pokoju, TŻ z maluchem w drugim. W nocy budziły mnie wrzaski kotki, warczenie. Rano troszkę się uspokoiła i dała nawet pogłaskać, zaczęła mruczeć. Po takim obrocie sytuacji postanowiliśmy pod kontrolą wypuścić malucha do mieszkania. Kocica weszła do pawlacza i z góry wszytsko obserwowała wydając dźwięki kota obdzieranego ze skóry. Nagle dostała takiego szału, że zaczęła sie miotać w pawlaczu jak w jakimś amoku, wyskoczyła na dół, sterroryzowała mnie i narzeczonego, czasem się tak zachowywała u weta, podobne dźwięki, syczenie, stulone uszy i irokez. No więc znów separacja, ja z jednym kotem w jednym pokoju, TŻ z drugim.

Nie wiem czy na razie lepiej je rozdzielić, bo po dzisiejszym ,,występie'' mojej kochanej kotki zaczęłam się jej bać, boję się, że nie utrzymam jej na rękach albo, że po prostu zrobi mi krzywdę. Miałam kiedyś taką sytuację u weta, tak mnie ugryzła, że skończyło się szyciem palca. Na co dzień kocica jest przytulanką, pieszczochą dlatego dziwię się, że aż tak emocjonalnie reaguje.
Odmawia jedzenia, pieszczot, nawet nie można koło niej przejść. Raz miauczy głosem pełnym żalu, wtedy podchodzę, miziam,mówię spokojnie a ona zaraz zaczyna wyć głosem furiatki.

Przeczytałam już tyle tematów o trudnym dokoceniu i mam nadzieję, że się uda. Nie przypuszczałam, że będzie to aż tak ciężkie. Płakać mi się chce, żal mi mojej kici, patrzy na mnie oczami pełnymi żalu, jednocześnie odmawia jakiegokolwiek kontaktu i wywołuje u mnie strach.

Spokojnie, to 1 doba, najtrudniejsza - z reguły po 4-5 dniach się normuje.
Pomysł z dokoceniem jest dobry. Kotka jedynaczka na początku może mieć focha - jakbyś przyprowadziła do domu drugiego TŻ-ta, pierwszy też by nie był zadowolony .
Jeśli kotka tak nerwowo reaguje, to lepiej rozdzielić towarzystwo i przenosić wzajemnie zapachy - na rękach, szmatkach itp. Za jakiś czas ciekawość weźmie górę - wtedy pozwolić na kontakt, jak się zacznie awantura, znowu rozdzielić. I tak kilka dni
No i dopieszczać rezydentkę, niech się czuje ważna i kochana . Musi się teraz dostosować do trudnej sytuacji, niech ma w Tobie oparcie

Strasznie chciałabym ją przytulić, wymiziać, ale chyba muszę poczekać aż troszkę foch puści .

Uff no nic, trzeba zacisnąć zęby, uruchomić pokłady cierpliwości, oby się udało.
Dziękuję za dobre słowo, ja chyba też potrzebuję wsparcia

alix76 pisze:Spokojnie, to 1 doba, najtrudniejsza - z reguły po 4-5 dniach się normuje.
Pomysł z dokoceniem jest dobry. Kotka jedynaczka na początku może mieć focha - jakbyś przyprowadziła do domu drugiego TŻ-ta, pierwszy też by nie był zadowolony .
Jeśli kotka tak nerwowo reaguje, to lepiej rozdzielić towarzystwo i przenosić wzajemnie zapachy - na rękach, szmatkach itp. Za jakiś czas ciekawość weźmie górę - wtedy pozwolić na kontakt, jak się zacznie awantura, znowu rozdzielić. I tak kilka dni
No i dopieszczać rezydentkę, niech się czuje ważna i kochana . Musi się teraz dostosować do trudnej sytuacji, niech ma w Tobie oparcie

Dokładnie tak jak pisze Alix. Tymczasowo zamknęłabym malucha w oddzielnym pomieszczeniu (choćby w łazience), głaskała naprzemiennie, wymieniała kocyki, pozwalała wąchać i burczeć przez szparę lub kratkę w drzwiach. Czasami zabrać malucha na chwilę na pokoje, a kotce pozwolić wejść do łazienki. Po kilku dniach spróbować zrobić "kontrolowane spotkanie".

A oprócz dopieszczania (koniecznie!) może by zafundować rezydentce coś łagodnego na uspokojenie (np. Kalm Aid) i zakupić Feliway'a (?)

Ariadna1986 pisze:Strasznie chciałabym ją przytulić, wymiziać, ale chyba muszę poczekać aż troszkę foch puści .

Uff no nic, trzeba zacisnąć zęby, uruchomić pokłady cierpliwości, oby się udało.
Dziękuję za dobre słowo, ja chyba też potrzebuję wsparcia

dołączę do grupy wsparcia przede wszystkim spokojnie i nie załamywać się (pierwsza doba jest chyba najtrudniejsza dla kotów i dla ludzi też ) będzie dobrze
też jestem na etapie dokocenia, chociaż układ trochę inny, i czasem się zastanawiam po jaką cholerą?!

Myślałam o Feliway'u, zobaczę czy u mnie w mieście jest dostępny, jeśli nie to zamówię w Zooplusie.
Wlaśnie zobaczyłam, że Borys (maluch) ma troszkę brudne uszka. Dobrze, że mam Oridermyl po mojej kocicy, bo chyba wygląda mi to na lekki atak świerzbowca.

Trzymajcie kciuki, jak się uda ( musi, nie biorę innej opcji pod uwagę) obfotografuję towarzycho i się pochwalę.

Ja zawsze w 3 dobie po przyjęciu nowego tymczasa ma ostry spadek formy

Ja przerabiam to samo.. Wrzaski jakby ktoś kota obdzierał ze skóry są na porządku dziennym.. Dokacamy do 5-letniej schroniskowej kotki (nadal dziczka) ok 1,5 rocznego ślepaczka - wczoraj mieliśmy pierwsze spotkanie po wcześniejszej wymianie zapachów.. On jest niesamowicie spokojny, a ona histeryzuje jak tylko może

Kciuki wielkie

Mam nadzieję, że i Tobie i nam się uda

patkazal pisze: On jest niesamowicie spokojny, a ona histeryzuje jak tylko może )

U mnie dokładnie tak samo, maluch biega, podskakuje, nie bardzo reaguje na jej wrzaski, a ona jak traktoro-syrena.

Uda się, uda...
Nie ma innej możliwości. Za szybko koty przedstawiliście sobie. Powinny byc izolowane od początku i przenoszone zapachy. Dokładnie tak jak napisały dziewczyny. To jak z dzieći strszakami.Mało które jest zadowolone z berbecia w pieluchach.
Cierpliowści

ASK@ pisze:Uda się, uda...
Nie ma innej możliwości. Za szybko koty przedstawiliście sobie. Powinny byc izolowane od początku i przenoszone zapachy. Dokładnie tak jak napisały dziewczyny. To jak z dzieći strszakami.Mało które jest zadowolone z berbecia w pieluchach.
Cierpliowści

Przenosiłam zapachy już wcześniej, mój Borys urodził się kotom mojego Taty, więc za każdym razem jak byłam u niego to przywoziłam ściereczki ,,natarte'' Borysem, cudawianki wyczyniałam, dawalam do wąchania, tarłam nimi kanapę, ech .........

To jak ochłoniesz po dokoceniu, to pomyśl o sterylizacji kotów u Taty - jak widzisz na forum kociaków zatrzęsienie, gorzej z domami dla nich
No i relacjonuj postępy, my tu jak na szpilkach

Ariadna1986 pisze:

ASK@ pisze:Uda się, uda...
Nie ma innej możliwości. Za szybko koty przedstawiliście sobie. Powinny byc izolowane od początku i przenoszone zapachy. Dokładnie tak jak napisały dziewczyny. To jak z dzieći strszakami.Mało które jest zadowolone z berbecia w pieluchach.
Cierpliowści

Przenosiłam zapachy już wcześniej, mój Borys urodził się kotom mojego Taty, więc za każdym razem jak byłam u niego to przywoziłam ściereczki ,,natarte'' Borysem, cudawianki wyczyniałam, dawalam do wąchania, tarłam nimi kanapę, ech .........

Co innego przenosić tylko zapachy a co innego mieć dzieciaka u siebie. To całkiem inna wersja.

Myśle,ze pomyślicie o kastracji kotów.Taty też.

[/quote]Co innego przenosić tylko zapachy a co innego mieć dzieciaka u siebie. To całkiem inna wersja.

Myśle,ze pomyślicie o kastracji kotów.Taty też.[/quote]


Moja jest po sterylce, koty Taty, też już po. Ojciec został wykastrowany po pokryciu matki a ona miała sterylkę jak tylko lekarz pozwolił. Cały miot znalazł szczęśliwe domki.
Bez obaw, moja rodzina jest mocno uświadomiona w tych kwestiach, nawet zabieraliśmy wsiowe kotki sąsiadów na akcje sterylizacyjne.

za dokocenie,a tak na początku się zastanawiałam co za"rosyjski niebieski długowłosy"