Miau.PL

Było wcześniej pisane, ze ktoś ją chciał zabrać i spotkał się z odmową wydania...

Przylepka już bezpieczna.
Zaopiekowana.
Chorutka i biedniutka.
W uszkach mega świerzb - taki kilkuletni, zatwardziały, do czyszczenia i leczenia min 2 miesiące. Przy czyszczeniu i zakraplaniu trzeba ją było mocno trzymać bo tak się intensywnie drapała. Prawdopodobnie to on jest przyczyną przekrzywionej główki - ale to jest do potwierdzenia na później, na razie nie można było obejrzeć ucha.
W oczkach trzecia powieka i kk, glucik. Futerko wychodzi, ale to pewnie kwestia stresy, w pyszczku dramat - kamień taki, ze ząbki mają kolor ciemnobrązowy.
Stan i wygląd wskazaniem do testow - oba ujemne!
Wyniki morfologii - ok, choć bałysmy się o nerki.

Dlatego Przylepka wróciła jeszcze do izolatki, na podleczenie, potem pojedzie do dt.

Najwazniejsze, że jest już bezpieczna i zaopiekowana. W końcu.

A przy tym wszystkim ociera się o ręce, nadstawia do głaskania, podczas głaskania robi kółeczka wokół ręki. Mruczy, gdy leżała na stole to ugniatała po prostu stół.

Musi i będzie dobrze.

Tak się cieszę

Odkąd przeczytałam o niej pierwszy raz, ciągle o niej myślałam - takie kochane, śliczne biedactwo

Teraz musi był już tylko i wyłącznie lepiej

Super
Ja też długo myślałam o tej koteńce.
Cieszę się, że jest już bezpieczna.
Trzymam kciuki za powrót do zdrowia.

Teraz będzie już tylko lepiej .

Za zdrówko

Przylepciu, dopiero trafiłam na Twój wątek
Za zdrówko i za domek

Marzenia - udało Ci się .

Przylepka reaguje na leki i czuje sie lepiej.
Nadal jednak zostaje w izolatce.

co nowego u Przylepci? a u Fifi i Lafi?

Jak się czuje Przylepka

Przylepka dzisiaj po kontroli u wetki przyjechała do dt w Warszawie
Niunia zdecydowanie czuje się lepiej - oczka już ładne, antybiotyk skończony. W uszach o wiele mnie czyli mega świerzb taki do leczenia na min 2 miesiące
Jednak psychicznie to jest jeden wielki smutek i strach.... biedulka trzęsła się w transporterku. Psychiczna masakra... niestety.

Marzenia11 pisze:Jednak psychicznie to jest jeden wielki smutek i strach.... biedulka trzęsła się w transporterku. Psychiczna masakra... niestety.

No...trzeba było ją dłużej zostawić w schronie... po co wyciągać dzikiego, nierokującego kota...c`nie?
Przepraszam Marzenka.

ech.... jak sobie przypomnę jaki to był pełen energii kot... Wczoraj jechałam z dwiema kotkami - jedna domowa, rozglądała się w metrze, wierciła w transporterze, wychylała łepek ile się dało, aby się rozejrzeć, gadała, robiła awantury. I Przylepka - troszkę się rozglądała, ale głównie siedziała nieruchomo wpatrzona w jeden punkt. To taka buro-biała wersja Mikuni, więc liczę, ze tu też będzie dobrze, bo punkt wyjścia - mimo wszystko - dużo lepszy - Przylepka uwielbia głaskanie i tuli się do rąk.