PILNY PROBLEM stałe załatwianie się poza kuwetą
Napisane: Sob kwi 30, 2011 18:36Witam!
Mam duży problem ze swoją kotką. Na jesieni w zeszłym roku zaczęła robić siku poza kuwetą. Miała wtedy błędnie zdiagnozowane struwity (nasza wina, oddaliśmy do badania mocz z poprzedniego dnia i struwity się wytrąciły). Po kuracji poprawa - zaczęła robić siku do kuwety, ale z widocznym strachem - za każdym razem wyskakiwała z niej wystraszona i biegała po domu. Zdarzało jej się robić kupę od czasu do czasu poza kuwetą. Po jakimś czasie znów zaczęły się incydenty z sikaniem poza kuwetą. Z nerwami i przeciągłym miauczeniem przed oddaniem moczu. W grudniu lub na początku stycznia ponownie trafiliśmy do weta. Dostała dosyć intensywną kurację antybiotykową i przeciwbólową i znów chwilowa poprawa - załatwiała się przez jakiś czas do kuwety, ale ze strachem i nerwami...
Później już było tylko gorzej. Zaczęła nie tylko oddawać mocz, ale również robić kupę poza kuwetą. Za każdym razem. W dodatku załatwianie się jest dla niej źródłem stresu. Wstrzymuje mocz i kupę tak długo jak tylko może. Robi siku raz na dobę, czasem nawet raz na półtorej doby. Miauczy i jest zdenerwowana przed załatwianiem się, szuka miejsca. Po załatwieniu się (poza kuwetą) nie boi się, nie ucieka (tak jak przy załatwianiu się do kuwety), normalnie "zakopuje". W lutym zrobiliśmy dokładne badanie moczu z pobraniem bezpośrednio z pęcherza. Wyszło, że nie ma żadnych struwitów ani bakterii, za to liczne leukocyty. Czyli to idiopatyczne zapalenie pęcherza. Wspólnie z naszą weterynarz doszliśmy do wniosku, że przyczyna tkwi w psychice. Wetka przepisała amitryptylinę. Podawałam Celince przez miesiąc (0,5 tabl./dobę) i nie było żadnych zmian w jej zachowaniu. Nadal załatwia się poza kuwetą, najmniejszych skutków ubocznych, które mogłyby wystąpić (np. więcej spania, apatia) też nie odnotowałam.
Jestem w kropce. Nie wiem co robić
Czy ktoś miał podobny problem? Albo pomysły co zrobić?
W dodatku przeprowadziliśmy się do Gdyni i bardzo proszę o polecenie dobrego weterynarza, który miał do czynienia z podobnymi przypadkami. A może ktoś z Was zna kociego behawiorystę? Myślę, że to sprawa psychiki. Boję się, że to zachowanie może jej się utrwalić.
Mam duży problem ze swoją kotką. Na jesieni w zeszłym roku zaczęła robić siku poza kuwetą. Miała wtedy błędnie zdiagnozowane struwity (nasza wina, oddaliśmy do badania mocz z poprzedniego dnia i struwity się wytrąciły). Po kuracji poprawa - zaczęła robić siku do kuwety, ale z widocznym strachem - za każdym razem wyskakiwała z niej wystraszona i biegała po domu. Zdarzało jej się robić kupę od czasu do czasu poza kuwetą. Po jakimś czasie znów zaczęły się incydenty z sikaniem poza kuwetą. Z nerwami i przeciągłym miauczeniem przed oddaniem moczu. W grudniu lub na początku stycznia ponownie trafiliśmy do weta. Dostała dosyć intensywną kurację antybiotykową i przeciwbólową i znów chwilowa poprawa - załatwiała się przez jakiś czas do kuwety, ale ze strachem i nerwami...
Później już było tylko gorzej. Zaczęła nie tylko oddawać mocz, ale również robić kupę poza kuwetą. Za każdym razem. W dodatku załatwianie się jest dla niej źródłem stresu. Wstrzymuje mocz i kupę tak długo jak tylko może. Robi siku raz na dobę, czasem nawet raz na półtorej doby. Miauczy i jest zdenerwowana przed załatwianiem się, szuka miejsca. Po załatwieniu się (poza kuwetą) nie boi się, nie ucieka (tak jak przy załatwianiu się do kuwety), normalnie "zakopuje". W lutym zrobiliśmy dokładne badanie moczu z pobraniem bezpośrednio z pęcherza. Wyszło, że nie ma żadnych struwitów ani bakterii, za to liczne leukocyty. Czyli to idiopatyczne zapalenie pęcherza. Wspólnie z naszą weterynarz doszliśmy do wniosku, że przyczyna tkwi w psychice. Wetka przepisała amitryptylinę. Podawałam Celince przez miesiąc (0,5 tabl./dobę) i nie było żadnych zmian w jej zachowaniu. Nadal załatwia się poza kuwetą, najmniejszych skutków ubocznych, które mogłyby wystąpić (np. więcej spania, apatia) też nie odnotowałam.
Jestem w kropce. Nie wiem co robić
Czy ktoś miał podobny problem? Albo pomysły co zrobić?W dodatku przeprowadziliśmy się do Gdyni i bardzo proszę o polecenie dobrego weterynarza, który miał do czynienia z podobnymi przypadkami. A może ktoś z Was zna kociego behawiorystę? Myślę, że to sprawa psychiki. Boję się, że to zachowanie może jej się utrwalić.
