[*]MISZKA ze schroniska Wawa-szuka swojego Domu!-ZA TM

zaznaczę

Właśnie-prosimy o nowe wieści o Miszce...

I ja czekam

dalej nic

Matko, co się dzieje?

prosimy chociaż o info, że żyje i ma się w miarę ok...

Miszka się przeprowadziła. W dodatku przeprowadziła razem ze mną, niestety dość daleko od wszelkiej cywilizacji, ale to było jedyne miejsce, gdzie mogłyśmy się podziać, bo przeprowadzka była dość niefajna i szybka.

Przepraszam za tak długie o niej milczenie, ale nie było u mnie zbyt fajnie i niezbyt wiedziałam, jak to się wszystko potoczy. Miszka akurat w tym wszystkim była najmniejszym problemem, ale i tak na 90% będzie moim ostatnim tymczasem przez dłuższy czas. Już po Puśku planowałam nieco większą przerwę, a po tym, co ostatnio się u mnie dzieje raczej nie chcę ewentualnych kolejnych problemów przechodzić z kotem na karku.

Byłyśmy na kontroli u tutejszego weta, bo jednak odległość rzecz straszna. Wszystko w porządku poza niewielkim grzybkiem. Ponieważ na wszelkie kłucie Miszka reaguje tak, że lepiej nie mówić (nie pytajcie o pobrania krwi, to walka na śmierć i życie), to grzybka smarujemy Imaverolem.
Dziewczyna je dużo, powoli udaje mi się ją przekonać także do mokrego (którego z początku w ogóle jeść nie chciała), po prostu mocno rozbełtowuję je z wodą. Przytyła, ale trzyma linię, ładnie wygląda.
Nie katarzymy już, za to jest lekkie zapalenie spojówek, dostajemy krople.

Przy braniu sterydu i przy kroplach gotowa jest mi odgryźć ręce i wydrapać oczy, chociaż robię to już naprawdę szybko i z niemałą wprawą. Za te całe ceregiele też wybitnie mnie nie lubi, co okazuje w ulubiony sposób - wystawia brzuch do głaskania, a jak się skuszę, to się przeciąga rozkosznie.... po czym wbija w moją rękę czterema łapami i zębiskami.
Jest fajna, chociaż zdecydowanie w karesach preferuje innych mieszkańców, ja jestem w ostateczności.
Chociaż wczoraj był przełom, ustaliłyśmy, że nawet mi wolno drapać ją pod bródką. Od biedy, jak nikt nie patrzy.

Mam zdjęcia, postaram się wrzucić...
Z plusów - dostałam pracę, więc moja pierwsza pensja pewnie pójdzie na odzyskanie telefonu.

To nas przetrzymałaś :wink:

Dzięki za wieści!

Ale najważniejsze, że wszystko idzie w dobrym kierunku

Jesli za "dobry kierunek" uznamy częstotliwość tego, jak udaje jej się mnie zwieść, że naprawdę ma dobre intencje...

Fajnie dziewczyna mruczy i jest już niemal całkowicie czyściutka, pilnie się myje. Ma takie puchate futerko lekko...
A współmieszkańcy pytają, czy to na pewno kotka, bo jest duża jak kocur :mrgreen:

Widocznie taki typ, mała - duża zadziora

A jak ona się w ogóle czuje?
I jak w nowej pracy ?

W nowej pracy o tyle dobrze, że niemal zawsze mogę ją wykonywać zdalnie z domu, mamy więc wiele czasu razem.

Dziś stwierdziłam, że skoro "mała" tak ładnie i grzecznie leży obok, to może tylko jej odchylę lekko łepek i szybciutko zakroplę kropelki... no i to był błąd, bo po tym przypadła do kanapy machając ogonem i patrząc na rękę wzrokiem nienawiści. Nawet obok nie mogłam położyć, bo już pazury i zęby same się wyciągały...
Ona w ogóle niezbyt mnie lubi, dzisiaj przy podawaniu sterydu miałam koncert kocich warków, mruków i zgrzytów.
Przy tym jest pamiętliwa i jak jej daję leki, to już wszystkie do końca - nie ma opcji po pewnym czasie, bo dziewczyna się chowa na dłuższy czas i burczy. Muszę też pamiętać, by przy podawaniu leku nie mieć twarzy zbyt nachylonej - jak raz mi zasunęła z łapy, to okulary pofrunęły...

I czegoś ode mnie oczekuje przy misce. Jeszcze nie rozgryzłam o co chodzi. Ma dwa rodzaje suchego, które stoi cały czas, do tego staram się pomalutku podrzucać jej różne mokre (bo ona mokrego to niezbyt lubi). Dziś metodą eksperymentów odkryłam, że optymalnym sposobem podawania mokrego jest najpierw dać kotu wylizać galaretkę, potem dolać wodę i zmieszać z kilkoma chrupkami. Kot szczęśliwy i grucha.
Ona w ogóle przy jedzeniu grucha najbardziej - i się ociera o wszystko. Najbardziej lubi o miski, wcale nie o ręce - i tym sposobem raz wysypała prawie całe suche w radosnym roztrącaniu łebkiem, a innym razem nagle odskoczyłą jak oparzona, bo zmoczyła pół łba ocierając się o miskę z wodą.

Po czym doskoczyła z powrotem, żeby mi zasunąć z łapy.

No i ma swój stały numer, czyli nagłe dopadnięcie miski przy sypaniu suchego - takie baranki zawsze kończą się rozsypaniem karmy wszędzie dookoła. A królewna z podłogi nie je, tylko miska wchodzi w grę. Jak się wścieka to też pędzi do miski, boczki ładnie jej się zaokrągliły.

Poza tym bacznie obserwuje zmiany żwirku, dla tego jest w stanie poświęcić nawet jedzenie. Ale nie biegnie skorzystać zaraz po, tylko patrzy, czy równo służba sypie.

Grzyb brzydki. Oczko średnie. Charakter koszmarny :mrgreen:

Może spróbuj podawać jej surowe mięsko z ręki, aby to złe wspomnienie zastąpić czasami dobrymi

Charakterek stworzyło życie

Moja kotula na początku swojego życia też mi nieraz zasunęła,przy podawaniu gorzkich tabletek, ale teraz wie, że to dla jej dobra i pokornie łyka wszystko.

Czasami kupuję wątróbkę i w taki malutki kawałek do środka wkładam tabletkę i ona szama to

[*]MISZKA ze schroniska Wawa-szuka swojego Domu!-ZA TM

Kto przegląda forum