Miau.PL

Od 3 dni mam pod swoją opieką piękną, białą koteczkę z czarnym ogonkiem( ok. 1,5 roku, wysterylizowana). Przebywała w domu ale z jeszcze jednym kotem- dużym, rudym kocurkiem. Spotkałam ją u weterynarza ze swoim opiekunem. Była niesamowicie wystraszona, zestresowana. Po krótkiej rozmowie z właścicielem okazało się, że taki stan koteczki wynika z tego ,że nie jest tolerowana przez kocurka i ciągle przez niego atakowana.Właściciel chciał sie jej pozbyć (była u niego ok1,5 miesiąca- tak mówił) . Sierść kotki w tylniej części i na łapkach bardzo odbiega od normalnego stanu, nie ma puchu. Koteczka jest odizolowana od moich kotów i pod opieka lekarza.Badamy teraz zeskrobinę. Podejrzewam ,że mogła być karcona . Jest apatyczna, nie wykazuje chęci do zabawy, brana na ręce kuli się, główkę opuszcza nisko, jakby chciała ja schować. Proszę o pomoc,jak można jej pomóc, by znowu zaufała człowiekowi. Staram sie jak mogę, pochodzę do niej bardzo spokojnie, głaskam po główce, ale ona cały dzień siedzi i tylko do jedzenia podchodzi. Może ktos miał podobne doświadczenia i może dać mi cenne wsazówki.

Potrzeba przede wszystkim czasu. Koteczka przecież nie wie, co ją spotka w nowym domu i póki nie przekona się, że nikt jej więcej nie skrzywdzi, to będzie wystraszona. Może powinna być jakiś czas izolowana w mniejszym pomieszczeniu, żeby tam czuła się bezpieczniej?

Ne udzielę Ci żadnej rady,ale wydaje mi się,że po prostu trzeba dać jej trochę czasu.Fajnie,że się nią zaopiekowałaś.

Dzięki za slowa otuchy.Koteczka jest sama w małym pokoiku, gdzie ma spokój, jedzonko i kuwetkę. Myślę,że jak poczuje miłośc, odzyska chęć do życia.

nuka29 pisze:Dzięki za slowa otuchy.Koteczka jest sama w małym pokoiku, gdzie ma spokój, jedzonko i kuwetkę. Myślę,że jak poczuje miłośc, odzyska chęć do życia.

Też tak myślę.
I witaj na forum!

Nie można się tylko narzucać kotce z pieszczotami, trzeba powolutku i po trochu dawkować, ona powinna przyzwyczaić się do nowego otoczenia i zaufać człowiekowi, bo przecież nie uwierzy na słowo, tylko musi przekonać się doświadczalnie.
Też właśnie oswajam koteczkę, tyle że dzikunkę.
viewtopic.php?f=1&t=121595

Moja kotka - rezydentka podobnie odreagowała pojawienie się w domu kocura. Okaż jej dużo zainteresowania, miłości, czułości - to pomaga . U mnie pomogły też krople Bacha.

Dziękuję za informację o kroplach Bacha. Poczytałam trochę, ale czy te krople można gdzies kupić, czy to jest specjalna mieszanka dla danego kotka? Stawiam na forum pierwsze kroki i jeszcze nie wiem, jak wstawić zdjęcie koteczki o któej pisze.

Mam kotkę na DT, która też na początku bardzo się nas bała. Jak chcieliśmy ją pogłaskać, to albo uciekała, albo chowała się w sobie. Podejrzewam, że miała wcześniej przykre doświadczenie z człowiekiem. Po jakimś czasie coraz bardziej pozwalała się głaskać, bardzo chętna była do zabawy, więc się bawiliśmy z nią dużo. Ale wszystkiego było tyle ile mała pozwalała. Nie narzucaliśmy się.
Myślę, że Twoja kotka też po jakimś czasie zrozumie, że nic jej nie grozi

Ja tą kicię też mam na DT. Nie mogę jej zatrzymać, bo mam juz kilka w domu. Z najmłodszą moją koteczką(4 miesiące) przywitała sie ,więc to dobry znak. Boję sie jednak o starsze kotki i dlatego muszę ja izolowac. Kicia jest śliczna. Nazwałam ja ŚNIEŻYNKA. Boję sie o jej zdrowie. Jej sierść nie jest w najlepszym stanie. Za parę dni będą wyniki, czy to grzybek, czy cos innego. Może to wynik stresu?.Może lepiej nie gdybać i poczekać na wyniki. Mimo ,że jestem z kotami od wielu lat, z dzikunkami również, to takiego przypadku nie miałam. Musiała być skrzywdzona przez człowieka. Mój dom- to juz jej trzecie miejsce a ma ok1,5 roku.

forumowa Ryśka dobiera kropelki Bacha do konkretnego kota:)
witaj na forum:)

Dziękuję za odpowiedz i mile przyjęcie na forum Mam nadzieję,że uda mi sie wstawić zdjęcie kici. Ostatnie moje obserwacje: prawie wcale nie pije wody ani mleka. Nadal większośc czasu spędza w jednym miejscu i nie jest zainteresowana jakąkolwiek zabawą

nuka29 pisze:Dzięki za slowa otuchy.Koteczka jest sama w małym pokoiku, gdzie ma spokój, jedzonko i kuwetkę. Myślę,że jak poczuje miłośc, odzyska chęć do życia.

Jestem o tym przekonana

Radziłabym zastosować Feliwaya:

Feliway - Sekret szczęśliwych kotów.

Kot czując się bezpiecznie w swoim otoczeniu pociera głową o meble, narożniki ścian, dolną część zasłon, pozostawiając na nich substancje zwane feromonami policzkowymi. Feromony te przekazują informację o dobrym samopoczuciu, spokoju i braku stresu. Gdy w otoczeniu kota nastąpią zmiany (jak wizyta u lekarza weterynarii, powrót z hospitalizacji, przeprowadzka, nowi lokatorzy, przemeblowanie), lub gdy kot jest przestraszony, pojawić się może stan zaniepokojenia i obawy. Stan taki może wyrażać się zmianami w zachowaniu, takimi jak znaczenie moczem, drapanie w pozycji pionowej, utrata apetytu, niechęć do zabawy i kontaktu. W takich sytuacjach Feliway może być bezpiecznie stosowany do przywrócenia naturalnej równowagi. Feliway dyfuzor imituje feromony policzkowe kota wywołując stan dobrego samopoczucia i uspokojenia.

Skład: Syntetyczne feromony policzkowe – frakcja F3 2%, wypełniacz do 100g

Zastosowanie: Feliway dyfuzor umożliwia reakcję w problematycznych sytuacjach w celu ich kontrolowania i unikania.
Reakcja na niepokój wyrażony jako:
# znaczenie moczem,
# utrata apetytu,
# niechęć do kontaktu (ludzie, inne zwierzęta)
# drapanie w pozycji pionowej
# niechęć do zabawy

W następujących sytuacjach:
# przeprowadzka: nowy dom
# wizyty u lekarza weterynarii i powrót z hospitalizacji,
# nowi członkowie rodziny: ludzie lub zwierzęta,
# adopcja: nowy właściciel
# przemeblowanie
# domki letniskowe
# przepełnienie: wiele kotów w domu
Feliway wkład uzupełniający powinien być używany wyłącznie z dyfuzorem Feliway! Feliway dyfuzor jest przystosowany wyłącznie do stosowania wewnątrz pomieszczeń.

Skoro nie chce pić to nie za dobrze,bo kicia się odwadnia i nie służy to jej nerkom.
Spróbuj może zalać jej saszetkę mokrego jedzonka odrobiną wody i zrobić z tego zupkę.Na większość kociastych to działa,sama tak robiłam gdy moja Zuzka pić nie chciała i się udało.
Jeśli to nie zadziała to radziłabym wybrać się do weta i pewnie podać kroplówkę,bo nie można dopuścić by kota się odwodniła.

Co do zachowania to u jednych kotów przerabia się to dłużej u innych krócej.Znalazłam w grudniu kotkę,która pierwsze 2 dni dawała się dotykać,bo była tak wygłodzona i przemarznięta,że było jej to obojętne.Gdy temperatura doszła do siebie kotka zrobiła się bojaźliwa i ciągle siedziała pod łóżkiem.Powiedziałam sobie,że nic na siłę.Położyłam jej tam poduszeczkę i kocyk,a ona tam czuła się najbezpieczniejsza.Chodziłam kilka razy dziennie i kładłam się na podłodze,by do niej mówić i przyzwyczajać ją do głosu.Po kilku dniach dała się pogłaskać na spokój,po paru następnych wystawiła brzucha.Do niedawna miała jeszcze jakieś lęki podczas gwałtowniejszych ruchów ręką czy nogą,ale powoli jej przechodzi i nawet nauczyła się bawić.Wszystko to kwestia czasu i cierpliwości,której Ci życzę.Ona musi się sama przekonać,że nic jej nie grozi-na słowo nie uwierzy niestety.
Kciuki za koteńkę

nuka29 pisze:Dziękuję za odpowiedz i mile przyjęcie na forum Mam nadzieję,że uda mi sie wstawić zdjęcie kici. Ostatnie moje obserwacje: prawie wcale nie pije wody ani mleka. Nadal większośc czasu spędza w jednym miejscu i nie jest zainteresowana jakąkolwiek zabawą

Koty nie powinny dostawać mleka. Najlepiej, żeby koteńka miała dostęp do świeżej wody.
Wybrałaś już karmę?