Miau.PL

Witam.
Bez zbędnych ceregieli:
moja kotka ma 13 lat. Właśnie zdiagnozowano u niej chłoniaka, węzeł chłonny powiększony do 4,5cm, narośl na jelicie cienkim 5cm.
Jestem zrozpaczona, załamana, przerażona.
Bardzo się boję, wiem, że jest stara i w ogóle ale jednak. Mam ją od 7roku życia, jestem bardzo do niej przywiązana.
W zasadzie nie mam co więcej pisać. Nie widzę monitora.
Pozdrawiam i szczerze liczę na wsparcie.

Bardzo Ci współczuję Czy diagnoza jest ostateczna ?

Współczuję
Na Koci Łapci jest wątek eurydyki, udało im się wyciągnąć z chłoniaka psa Fendera, może znajdziesz tam podpowiedzi, co można zrobić?
Skąd jesteś? W Warszawie jest dr Jagielski, który leczył Fendera.

Dzisiaj powinnam z nią jechać ale nie mam auta, więc coś czuje że nie wyjdzie. Zadzwonię do weta, bo decyzja była taka:
"jest źle, ale to nie jest wyrok. Jeśli zacznie jeść po tych lekach [wczorajszy zastrzyk] to jest lepiej niż gorzej, jeśli nie ..." na szczęście zaczęła jeść, wskakuje na zlew z wodą (bo z miseczki nie pije), przyszła się do mnie łasić i obowiązkowo w nocy chciała otworzyć wszystkie szafki - zachowuje się normalnie, pomijając to co ma w brzuszku.
Zadzwonię do weta, powiem jak jest, jeśli będzie musiała być zawieziona to mama ją weźmie, niestety też busikiem, a tego chciałabym uniknąć.
Najgorsze jest to, że wygląda na zdrową, ma śliczny pyszczek (już nie osowiały), piękną sierść i się do mnie klei (już). Nerki, wątroba, śledziona - wszystko cacy... Krew niezła, pomijając anemię.
Wiecie co jest najgorsze. Że ja z mamą chcemy jej podnieść komfort życia, leczyć. ten który pomógł mamie mnie stworzyć - najchętniej by ją uśpił, bo i tak zdechnie i nie ma po co inwestować, "to tylko kot", nienawidzę go.

Nasza ukochana szylkretka przezyla od diagnozy chloniaka niecale 4 miesiace. Glownie na sterydach.
Bardzo, bardzo ci wspolczuje, trudne dni przed wami. Leczcie ja - my nie zalujemy ani jednego wywalczonego dnia z jej zycia. Moze ostatnich kilku
Odeszla 25 pazdziernika.

Jak chcesz, to pytaj.

zadzwoniłam do wetki.
przepisze je leki, nie muszę już przychodzić z Pusią.
Będzie brała leki i będzie jadła - trochę jeszcze pożyje.
Jeśli nie będzie chciała jeść...

Jaka cudna kicia! Współczuję i trzymam kciuki.
Dobrze że masz wsparcie w mamie.

wątek Fendera:
viewtopic.php?f=8&t=71109&hilit=Fender

Bardzo współczuję. Trzymam kciuki. Trzymaj się.

zdjęcie było robione jakiś już czas temu.
boli mnie serce i fizycznie i psychicznie. Pusia się łasi, mówi do mnie a ja tylko płaczę.
Jest tu jakiś wątek pt "jak przygotować się na najgorsze"?
wolę założyć naj naj najczarniejszy scenariusz, żeby się potem miło rozczarować

Napisałam ci PW.

Jakie leki dostaje Pusia?

jeszcze nie wiem, dostanie je dzisiaj koło 18, moja mama po nie pojedzie bo ja niestety muszę łączyć studia dzienne z pracą, choć najchętniej rzuciłabym to w cholerę i siedziała z nią całymi dniami, tak, żeby się nacieszyć, napatrzeć

gburiavonfuria pisze:zdjęcie było robione jakiś już czas temu.
boli mnie serce i fizycznie i psychicznie. Pusia się łasi, mówi do mnie a ja tylko płaczę.
Jest tu jakiś wątek pt "jak przygotować się na najgorsze"?
wolę założyć naj naj najczarniejszy scenariusz, żeby się potem miło rozczarować

Twoja wiara w wyzdrowienie kici mogłaby jej pomóc. Jeśli zaczniesz się z Pusią żegnać "na wszelki wypadek", ona to wyczuje. Głupio się czuję pisząc to, bo rozumiem, przez co przechodzisz. Ale trzymaj się, także dla niej.

właśnie zaobserwowałam jej wydalanie. Rozwolnienie, dziwny kolor, dziwny smrodek... próbuję dodzwonić się do weta

Gburiavonfuria - zauważyłam, jesteś z Warszawy, więc myślę, że powinnaś się skontaktować z onkologiem, doktorem Jagielskim. Bardzo Cię do tego namawiam. Jest naprawdę bardzo dobrym lekarzem, właśnie się u niego leczymy.

U mojego psa wstępną diagnozą był chłoniak, ale przed biopsją dostawał sterydy i biopsja nic nie wykazała. Kończymy leczenie sterydowe i zobaczymy co dalej. Jeszcze miesiąc temu też żegnaliśmy się z psiskiem, więc wiem co czujesz .

ja ją leczę u dr. D. Gutkowskiej w Klinice Natolińskiej.
właśnie do niej zadzwoniłam, opisałam sprawę kupy, sprawę, że podchodzi do miski /wyraża zainteresowanie jedzeniem/ ale nie bardzo je...
Powiedziała, że po sterydach jeśli nie zacznie jeść do weekendu... to powinnam się oswajać z myślą o eutanazji.
A chemii mi nie polecała właśnie dlatego, że już ma swoje lata i jest bardzo agresywna