Miau.PL

Problem ten dotknał juz kilka osób, postanowiłam zatem otworzyc nowy watek...
Ponizszy opis zachowań wklejam z watku Drotki

alahari pisze:

drotka pisze:a Dyziek 'naspeedowany' szaleje po całym mieszkaniu obijając się o różne sprzęty, bo po prostu na zakrętach się nie wyrabia...

Ha, mamy to samo x2 Odbijaja sie od wszystkiego, a co mało stabilne- przewraca sie z hukiem Odbijaja sie równiez od siebie, leja po mordach, jeden drugiego obejmuje i rzuca o podłoge Strach sie bać I te kwiki, a'la stado knurków Nawet solo wariują: szaleństwo w oczach, uszy po sobie, sierść zjezona, łapy rozcapierzone, wzrok robiegany i to wycie... Właśnie w tej chwili Kajtek ponownie oszalał
Już wcześniej były niemozliwe, ale miałam nadzieje, ze kastracja to załatwi. Niestety, jest gorzej Pomponików pozbawione zostały jakiś miesiąc temu
Co to jest Czy tego sie leczyc nie powinno? Może jakieś ziółka? Może koci psycholog...

RyuChanek i Betix pisze:U nas było ( i jest) to samo gdy wykastrowaliśmy naszych kawalerów, zupełnie zwariowali. Już sie zastanawiałam czy wetka zamiast pomponików nie wycięła mu czegoś innego. Ciekawe czemu tak jest

alahari pisze:To wcale nie jest smieszne Ja bardzo liczyłam na uspokojenie kociaków, a tymczasem... Życ sie z nimi czasem po prostu nie da Albo koty sie uspokoja, albo ja nerwowo nie wytrzymam Moze wydziele nowy watek- ciekawe czy bedzie wiecej "poszkodowanych" A może jest nadzieja...

Czy to typowe zachowania pokastracyjne (u nas minął miesiac o zabiegu, u Drotki też coś koło tego)? Czy to ostatnie "podrygi" przed kastratowym spierniczeniem Nie ukrywam, ze na to licze -wole mieć 2 pierniki niz 2 wariatów, którym niewiadomo co do łba strzeli
Jakie są wasze doświadczenia? Czy jest jakas nadzieja na (s)pokój czy czeka nas wojna stuletnia?

jesooo alahari nie strasz....
ja dzisiaj kota odpomponikowałam

alahari pisze:Czy to typowe zachowania pokastracyjne

Nie ma typowego zachowania pokastracyjnego. Niektóre kocury wtedy uspokajającą się (jak Toni, który zresztą zawsze był całkiem zrównoważony), inne odblokowują (jak Filek, który wcześniej strachulcował, po operacji zyskał na śmiałości i teraz normalnie rozrabia i goni się z resztą kociarni - albo i resztę kociarni, jak się ułoży).

Nie znam sposobu przewidzenia, jaka będzie reakcja na odłączenie dyktatu hormonów - bo o to chyba chodzi. U jednych kocurów pobudzają one do aktywności (chociaż zwykle wąsko ukierunkowanej) i rywalizacji, u innych blokują przede wszystkim spontaniczne zachowania... Naprawdę bywa różnie.

O rany... Wszedzie sie słyszy, ze kastraty sie uspokajają, a tu takie coś...
I noc w noc, 3-4 nad ranem, huczne zabawy urzadzają...
Żałuje...

alahari, ja mam nadzieję że jednak mój Gacuś troszkę się uspokoi... (no może przynajmniej rany na rękach zaleczę; ostatnio mój szef popatrzył na moje ręce i zapytał 'domyślnie': 'Masz kotka?'
bo już mi tylko egzorcyzmy zostaną..

Gacusiowa Mama pisze:(no może przynajmniej rany na rękach zaleczę; :

Na to to akurat pomógł 2-gi kot Najpierw miałam tylko Frodka- potwornie pastwił sie nade mną, atakował moje rece, nogi... Odkad jest Kajtek- prawie nie mam sladów

alahari pisze:

Gacusiowa Mama pisze:(no może przynajmniej rany na rękach zaleczę; :

Na to to akurat pomógł 2-gi kot Najpierw miałam tylko Frodka- potwornie pastwił sie nade mną, atakował moje rece, nogi... Odkad jest Kajtek- prawie nie mam sladów

dobra reklama

eve69 pisze:dobra reklama

Tiaa... ale bynajmniej 2 kotów naraz nie polecam Dla nich to swietne rozwiazanie, dla rąk opiekunów tez, ale dla nerwów- absolutnie One nie moga spokojnie spac w nocy- to najlepsza pora aby sie wziac za łby, robiac przy okazji tyle hałasu, ze sasiedzi przestali nam sie kłaniac, a my chodzimy na rzesach

taak bo generalnie noc to jest najlepsza pora do stawiania chałupki na baczność... drugi kot wcale nie jest do tego potrzebny....

a tak na marginesie, myślę o drugim kocie, i to bardzo konkretnie... (mam już kandydatkę), muszę tylko wszystkie za i przeciw rozważyć...

Gacusiowa Mama pisze:
a tak na marginesie, myślę o drugim kocie, i to bardzo konkretnie... (mam już kandydatkę), muszę tylko wszystkie za i przeciw rozważyć...

A sa jakies "przeciw"? Mialam u rodzicow jednego kota, teraz mieszkam z dwoma i wszystkim bym to zalecila gdybym mogla
Koty sa grzeczniejsze, mniej niszcza sprzety, mniej niszcza swoja Pania (psychicznie i fizycznie). Nie nudza sie, mozna je bez wyrzutow sumienia zostawiac na caly dzien albo i na dluzej... No i poza tym te obrazki, jak sie tluka, jak sie bawia, jak sie wzajemnie myja i jak razem spia... Cos pieknego

bimis tez "odzyl" po kastracji. wczesniej chodzil skolowany hormonami i nie bardzo wiedzial co ze soba zrobic. po kastracji znowu odezwal sie w nim psotny kociak... i do tej pory mu to nie przeszlo

Estraven pisze:Nie znam sposobu przewidzenia, jaka będzie reakcja na odłączenie dyktatu hormonów - bo o to chyba chodzi. U jednych kocurów pobudzają one do aktywności (chociaż zwykle wąsko ukierunkowanej) i rywalizacji, u innych blokują przede wszystkim spontaniczne zachowania... Naprawdę bywa różnie.

Dokładnie tak....
Nasz Szczęściarz przed kastracją szalał niczym tajfun... Po zabiegu szaleje tylko ciut mniej. Częściej zdarzaja siuę mu chwile, kiedy spokojnie sobie siedzi czy leży. Ale bywa tez tak jak dziś: energia go dosałownie roznosiła i szalał od 4 rano z małymi przerwami - zupełnie tak jak przed kastracją. Szczęściarz przed kastracją miał zupełnie nieoczekiwane zachowania: potrafił z rozpędu skoczyć na głowę śpiącej osobie lub tak skakac z drapaka by wylądować tuż obok twarzy któregoś z domowników. Teraz już tego nie robi.
Wczoraj po południu ganiał jak opętany, jakby go 100 furii na raz goniło.
A Kociś spokojny, nie szaleje w sposób podobny do kumpla. Czasem tez coś go strzeli i lubi sobie pobiegac po mieszkaniu radośnie przy tym podskakując i cicho pomiaukując. Szczęściarz tez pomiaukuje przy swoich szaleństwach ale dużo głośniej.
Trudno nam powiedzieć jaki był Kociś przed kastracją , ponieważ trafił do nas już wykastrowany.
Najczęściej kocury szaleją razem i razem odbywają gonitwy po mieszkaniu ale to już są normalne ich zabawy.
Ani Szczęściarz przed kastracją ani tym bardziej po - w końcu rezydent choć młodszy wiekiem, ani Kociś nie próbowali znaczyć moczem terenu.

alahari pisze:O rany... Wszedzie sie słyszy, ze kastraty sie uspokajają, a tu takie coś...

He? Uspokajaja sie o tyle, ze nie gwalca czego popadnie np. nogi od stolu i nie znacza mieszkania, to rozumiem, ale poza tym nie widze zadnych zmian. U mnie po kastracji kocurom ubyly jedynie jajka, charakter, temperament i zachowanie jest wciaz to samo. Bija, sie bawia, szaleja jak przedtem.
Nie wiem dlaczego koty mialy sie uspokajac po kastracji? Czyzby ze strachu ze mozna im cos jeszcze ciachnac?

Ja tam nie mam duzego doswiadczenia, ale Krzysiu - zdecydowanie zmienil sie w kota nakolankowego po kastracjil. Krowki to osobny temat - Telma jest juz po i szaleje 2 razy dziennie, ostatnio zdarza sie jej rowniez w nocy . Leeloo z kolei, ktora nawet rujki jeszcze nie miala, smiga przez caly dzien, zawodzac jesli nie ma sie z kim bawic. Obawiam sie, ze do przeprowadzki do nowego mieszkania strace lustrzane szafy bo ciagle na nie skacza....
Ale Telma, pol-kocurek, stala sie rowniez kotkiem nakolankowym i spi najchetniej przed kompem .

Beata pisze:Ja tam nie mam duzego doswiadczenia, ale Krzysiu - zdecydowanie zmienil sie w kota nakolankowego po kastracjil. .

JAAAA ????? TO O MNIE MOWA ??????? CZY TY WIESZ ILE JA WAŻĘ ?