Szeryf['], Kubus i inne - minął rok:(

Parę dni temu poczułam na ogrodzie kocura. Przy drzwiach też:( A czmychnął jakiś jak Jacek wjeżdżał samochodem.
No i wczoraj przyuważyłam drania.
Najpierw myślałam, że to Bibi, tylko jakiś taki naburmuszony. A to okazało się, że to ten obcy. Zupełnie jak Bibi tylko uszy takie jakby w bok i głowa tez trochę rozciągnięta.
Trza go będzie oswoić i wziąć na ciach, bo smrodzi obrzydliwie.

Zdrowia, spokoju ducha, radości.

Dzięki serdeczne.
Wszystkim zaglądającym też życzę spokojnych Świąt.

My wciąż nie potrafimy pogodzić się z nieobecnością Szeryfa.
Tika była tylko pół roku ale też jest ciężko:(
Posadziłam wreszcie wszystkim bratki miniaturki. Te takie fiołkowe. Trochę jeszcze zimno więc słabo kwitną ale może już niedługo.
TŻ był kiedyś u Szeryfa i twierdził, że go słyszał. Ale może to tylko sójka udawała kota:(

Oswajam klona Bibisia, bo wciąż okropnie perfumuje.
Miałam w takim pomieszczeniu gospodarczym mięso zostawione to się tez drań poczęstował. Na szczęście kawałek był dla niego zbyt duży. Zostało nam jeszcze na Święta.

SPOKOJNYCH ŚWIĄT :1luvu:

Dzisiaj mijają 4 miesiące jak Szeryf odszedł za TM. Jutro 3 jak nie ma Bazyla.

Mija rok.
A ja wciąż płaczę na samą myśl.

Od listopada choruje Miluś.
Zasikał i nie tylko mieszkanie. Dywany wyprane i pozwijane. Smrodek opanowany.
Ale leczenie idzie marnie. Na dodatek wyszedł sobie w bardzo słoneczny dzień i się przeziębił.
Ale ogólnie jest w przyzwoitej formie tylko chodzi gorzej.

Doszły dwie koteczki. Jedna zbierana z ulicy, a druga podrzucona.

Mija rok, a jakby to było wczoraj. 7 lutego minie 4 lata jak odeszła Casia. 7 marca minie rok jak nie ma Bazyla.

Pamiętam Szeryfku [*]

Kciuki za Milusia :ok:

Tak ,czas mija szybko ,ból pozostaje :cry:

Rzadko tu piszę. Jakoś tak się boję. Wiec o Dusi nie pisalam
Jakoś tak zaczęła chudnąć, więc na początku kwietnia zrobiliśmy badania. USG w miarę, krew biochemia też, ciśnienie w porządku. Ale coś jej bylo. Leukocytoza tylko była bardzo wysoka. Dostała antybiotyk. Zrobiliśmy powtórkę badań. Leukocytoza była niższa ale kreatynina niestety wyższa. Zrobiliśmy mocz z nakłucia. W piątek przyszły wyniki. Wszystkie proporcje jakoś się trzymały choć białko było podwyższone. Dusia już od jakichś dwóch tygodni nie jadła samodzielnie. W piątek dostała okruszek Mirtagenu na pobudzenie apetytu. Niestety już chyba nie zadziałał. Zwymiotowała tak brzydko. Jakby przetrawioną krew.
Kładła się w takich miejscach gdzie do tej pory się nie kładła. Widać było, że cierpiała. Dostała okruszek bunondolu. Nie chciałam do naszej wetki wieczorem jechać bo dziewczyna w ciąży. Myślałam, że doczekamy do rana, żeby do innej wetki pojechać.
No ale nie ma już mojej Dusieńki, najlepszej przyjaciółki. Umarła przed trzecią w nocy. Byłam z nią do końca.
Leży koło Szeryfka.
Nie wiem czemu tak się stało. Może to rzeczywiście raczysko było. Takie podejrzenie wetka miała po pierwszej analizie. Bo takie coś na noska się jej zrobiło.
Ale właściwie to coś prawie się wygoilo.
Nie wiem. Spróbuję jeszcze przeanalizować te wyniki.

Miluś trzyma się. Sikanie opanowaliśmy w ten sposób, że jest kilka razy dziennie stymulowany do sikania. Trochę wysikuje normalnie a resztę w papier toaletowy albo ligninę. Na szczęście z kupami jest ok.