Riddick i reszta.

[Agn]

Dziękuję.

Teraz Stado jest wreszcie zupełne.
I te sapiące dźwięki, które towarzyszyły mi ciągle, mimo tego, że Ziutka odeszła, mają znowu swoje właściwe źródło.

[gisha]

Agus, tak się ciesze ze jestes szczęsliwa!
Duzo radosci z suni Wam zyczę.

[ariel]

Aguś, gratuluję .
Suńka cudności.

[elawiska]

I tak było trzeba - SZYBKO

Nasz aparat też dzisiaj umarł, konkretnie ładoawarka....

[Fredziolina]

Agus jaka sliczną macie psiunię
Ucałuj ją w sam środek nosia
Gratulujemy!!!!!

[goska_bs]

Anieszko ciesze sie

[Gretta]

Jaka śliczna sunia gratuluję

[Agn]

Jestem szczęśliwa.
Dziękuję Wam za to, że dzielicie moja radość. W nocy Tila sapie w moje ucho, jak się rozbudza zaczyna mnie podszczypywać.
[No bo oczywiście jak każdy amstaff, śpi w łóżku.]
Śpi z nami jeszcze z jednego powodu - Starka. Niestety, kocica jest strasznie agresywna. Po wczorajszym starciu mam rany cięte i kłute. Na szczęście Tila jest cała, nie draśnięta. Starka jest strasznie zaborcza, głównie o mnie. Tila jest mniejsza od niej, więc kocica znalazła sobie łatwy obiekt nienawiści. Musiałam ja zamknąć do klatki, bo jej złość denerwuje inne koty. Kiedy Starka siedzi w klatce, reszta Stada pięknie integruje się z Tilą - zwłaszcza Dydek nie zawiódł pokładanego w nim zaufania. Nawet Orzech jest bardzo zainteresowany szczekającym maleństwem.

Bardzo mi żal Starki - już nawet miałam przez chwile myśl, że może uda mi sie ją zatrzymać... ale czegoś takiego u kota jeszcze nie widziałam. Ona nie ucieka, ona z furią atakuje, poluje i tylko czeka na moment mojej nieuwagi.
Wypuszczona z klatki, ociera się o moje nogi i natychmiast biegnie namierzać cel.

[bechet]

Cholera, przykro mi
Ale dlaczego? Zazdrość? Jakieś przykre wspomnienia związane z psami?

[Agn]

Cholera, przykro mi
Ale dlaczego? Zazdrość? Jakieś przykre wspomnienia związane z psami?

Podejrzewam, że wszystko na raz.
Starka jest typowym kotem `z ulicy`. Musiała być kiedyś domowa, ale też musiała długo mieszkać na zewnątrz. Ona od początku była niestabilna emocjonalnie - potrafiła mnie ugryźć, gdy zbyt szybko sięgałam coś blisko niej. Nie gryzła jednak mocno - ma bardzo starte zęby, w nie najlepszym stanie. Potrafiła też rzucić się z pazurami na nogę [oczywiście moją], gdy przestawałam ją głaskać i odchodziłam.

Próba odstraszenia jej od Tili jakimś `psik`, odsunięciem ręką itp, nie daje rezultatu. Wczoraj zaatakowała mnie, gdy próbowałam ją odsunąć [delikatnie] od jedzącej Tili. Oczywiście dałam Starce powąchać, co Tila ma w misce, wyjęłam troszkę psich chrupek i położyłam przed Starką, ale to nie o to chodziło. Kocica pełzła coraz bliżej, więc ja przytrzymałam. Chwilę tak wytrzymała sycząc i zawodząc, a potem był atak.

Siedzi teraz w klatce, patrzy na mnie błagalnie i miauczy bezgłośnie... Nigdy nie robiłam `zwrota` do Fundacji, starałam się aby koty, które zatrzymywały sie u nas, czy po jakimś zabiegu, czy wzięte z Fundacji na leczenie, trafiały od nas już do swoich domów. Tak było z Psotką. Tak jest z Lafumą, Białasem...
Jest mi źle z tym, że nie umiem sobie poradzić.

[mokkunia]

ale czegoś takiego u kota jeszcze nie widziałam. Ona nie ucieka, ona z furią atakuje, poluje i tylko czeka na moment mojej nieuwagi.Wypuszczona z klatki, ociera się o moje nogi i natychmiast biegnie namierzać cel.

Jakbym czytała to co u nas wyprawia ex Tiffanie, zwana teraz Helgą Mortadelą. Do człowieka jest słodka, kolankowa, przytulasta, moje koty najchętniej by pozagryzała. Rzuca się agresywanie, syczy, drze się, poluje. Bije, drapie. Zachowuje się jak dzika kotka i to wkurzona. Nie wiem co to będzie dalej. Tłumaczę sobie, że Helga jest taka, bo ma dziecko (6 tyg. Freya) które jeszcze ją pociumkuje no i chyba Helga dostała już rujki. Że może jak mała pójdzie do adopcji, a Helga pod nóż to wszystko się zmieni. No i żyjemy sobie nadzieją teraz

[Agn]

Mokkuniu, Starka jest po sterylce i to od dawna...
Do kotów też była agresywna, ale nie aż tak. Tamta agresja mnie tak nie przerażała. To jest coś innego.

[bechet]

Kurcze, no nie wiem co poradzić
U nas z Kaszmirem było podobnie, tyle, ze nie mieliśmy w domu psa, więc nie było problemu. Ale już np. w lecznicy Kaszmir (siedzący oczywiście w transporterku) na widok psa, który choćby przechodził w poblizu i kompletnie nie zwracał na niego uwagi rzucał się przez kratki z furią na psa, i to z taką siłą, że cały transporter potrafił przesunąć o jakieś pół metra. Takie zachowanie nie minęło mu nawet w ostatnim okresie, kiedy był już bardzo, bardzo słaby.
Chciałabym Ci napisać, że wszystko się ułoży i kocica się przyzwyczai, ale jeśli ataki są aż tak agresywne, to moim zdaniem szanse na to są niewielkie Chyba, że przeczekacie, suńka podrośnie i kotka zacznie czuć respekt. Ale jeśli ona uważa, że atakując np. się broni, to raczej nie przestanie.
Nie wiem

[Agn]

Asiu, akcje z `chodzącym kontenerkiem` przerobiłam w przypadku Orzecha. Jak byłyśmy z nim z Lidką w lecznicy to musiałam kontener kurtką nakryć, bo bałyśmy sie, że Orzech go rozwali, żeby tylko rzucić się na psa. W domu - była przecież Ziutka - Orzech też na nią syczał, ale nigdy sie nie rzucił i po pewnym czasie mu przeszło...

W przypadku Starki agresja narasta.

[bechet]