Świat według arlekinki. Uśmiech losu - Milly w domku.

te gify... :ryk:

Korciaczki pisze:te gify...

boskie

magicmada pisze:Od tego sznurka się zaczęło. Ale chyba go wydaliła naturalnie, bo by już jej nie było. To naprawdę był kawał sznurka.

Ten sznurek wydaliła u nas, po około 3 dniach pobytu. Była to dosyć długa czerwona wstążka, cieńka. Nagoniłyśmy się wtedy za Milenką.
Z tym gryzieniem to nie taka śmieszna sprawa, bo ona te sznurki/lub inne chce zjeść.
Gryzie, liże, zaczna wciągać... wyciągamy jej to z pyszczka, ale to dosyć nietypowe jak na kota zajęcie.
Chyba, że to normalne. Normalne...? :oops:

nie jest to normalne, moje nic z takich rzeczy nie jedza, zaden z tymczasow takze.

Etka pisze:nie jest to normalne, moje nic z takich rzeczy nie jedza, zaden z tymczasow takze.

Co z tym zrobić...?
Tak jak pisałyśmy, ciężko opisać to zachowanie, ale trzeba- bo to dość istotne.
Czasem wchodzimy do pokoju i widzimy Milenkę siedzącą przy szafie i żującą np. sznurek z bluzy.
Zmuszone też byłyśmy sznurki z żaluzji poskracać, bo Milly bardzo one kusiły. Zawsze kiedy tak robi- przypomina nam się ten płaczący poranek, o którym pisała magicmada. Wtedy to właście Milenkowa połknęła wstążkę.
I niestety podoba jej się również taśma klejąca, na szczęscie u nas mało się jej używa.
Może nam się to tylko wydaje, ale z drugiej strony Joanna Ka też to zaobserwowała w schronisku.

edit: Joanna Ka użyła dobrego słowa- Milly chce jeść te sznurki.

moje usiłują jeść i sznurki i gumki. A najlepsze są takie sznurki lekko naciągające się ...
dobrze , że są długie i na patyczku ( pozostałość po zabawce dla kotów), bo mogę im z pysków wyciągać :mrgreen: