Poznajcie Yoszka. Joszko szuka domu (strona 79).

[Amanda_0net]

Korciaczki, aż się poryczałam ze szczęścia,,, Dziewczyny, to dzięki WAM
on jest w swoim wymarzonym domku, DZIĘKUJEMY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Przyłączam się do tego ryku, ale to wszystko ze wzruszenia.
Wspaniałe wieści.
Szczęśliwego życia w Twoim Prawdziwym domu Joszku

[Kociara82]

tu macie swieta racje. Nieraz ludzie znajduja swoje drugie polowki na drugim krancu swiata i sa szczesliwi tam, tak wiec nie wazne gdzie trafi kot/pies, wazne, by tam dla niego bylo serce

A cos mi sie wydaje ze ze wszystkich swoich kotow najbardziej przywiazalyscie sie do Josia

Co do Kory... Akurat nie mialam okazji poznac jej z "tej gorszej strony", na pewno ma jakies wady, jak kazdy z nas, bo idealow nie ma, jednak mimo to uwazam, ze jest niemal chodzaca dobrocia.

[magu]

oooo... warto czasem nie spać i buszować na forum... tak się cieszę, że Josiu ma już swoje miejsce na ziemi

[izydorka]

Świetnie, że koteczek znalazł domek, ale ja się najbardziej cieszę, że będzie kot NA STAŁE
To super wiadomość

[Petka]

Przeczytałam wczorajszą relację i aż mi się łezka w oku zakręciła.
Szczęśliwy kot w swoim domu. Czegóż chcieć więcej...

[kinga w.]

Doczytałam dziś do końca historię zwariowanego Yoszka. Korciaczki, gratulacje. Następny mały drań ma swoje miejsce na świecie.

[Myszeńk@]

Najbardziej we wszystkich historiach lubię DOBRE ZAKOŃCZENIA

Joszku

[Satyr77]

No proszę człowieka trochę nie ma a tu takie zakończenie muszę nadrobić zaległości.

Za Josia w nowym domku

[ann0106]

jak ten czas szybko leci
a tu Josiu w nowym domku już.
kciuki wielkie

[Dama Ya]

A my oglądamy album Fotografa Strykowskiego...


Foto: Strykowski ; http://www.strykowski.net/zdjeciafotografiezimowe.php

A ja polecam wam dziewczyny taką galerię: http://www.arturtabor.pl/

[Mała1]

strasznie sie ciesza ,ze macie go blisko
i ze taki luzak z niego został przez was wychowany

ech-super miałby sie u was nowy kot na stałe
....ale przyznam-zal by mi było waszego znikniecia z tymczasowania

[gosiaa]

Świetnie, że koteczek znalazł domek, ale ja się najbardziej cieszę, że będzie kot NA STAŁE
To super wiadomość

Też się cieszę ale i ogromnie szkoda, że tracimy taki wspaniały DT, jak sobie pomyślę o kotach, które zostały uratowane przez Korciaczki, o kotach których by pewnie już nie było, albo w najlepszym przypadku dalej tkwiły by w kącie schroniskowego boksu, a teraz dzięki Korciaczkom mają wspaniałe domy, no to może być żal...

[Myszolandia]

Umowa podpisana. Pozostaje już tylko napisać...

Josiu ma dom !

[Myszolandia]

ALE CUDO,jak zwykle zresztą

[Myszolandia]

Z Josiem absolutnie się nie żegnamy - Joszki był, jest i będzie. Teraz jest w nowym domku, ale wieści będziemy mieć na bieżąco. Proszę się nie martwić, tutaj, na wątku - jest cała jego historia, będzie jej kontynuacja. Jak nie domek będzie pisał, to pisać bedziemy oczywiście my

Byłyśmy dzisiaj z mamą u niego, między innymi, a właściwie głównie dlatego, by podpisać umowę adopcyjną.
Przynieśliśmy ze sobą kaczusię, bo wcześniej o niej zapomniałyśmy. Po Joszku wyraźnie było widać, że ją rozpoznał, a w chwili, gdy ją ujrzał w rękach jedej z nas, prędko porzucił piłeczkę, którą wówczas się bawił, i podbiegł po kaczusię. Wziął w ząbki i wskoczył z nią na kanapę. Ten to jest agent. Po za innymi kocimi zabawkami, wszelkiego rodzaju wędkami i myszkami i piłeczkami, domek, zainspirowany filmikiem o mordowaniu pingiwna, postanowił sprawić Josiowi niespodziankę i załatwił mu podobnego! Mniejszego i bardziej pingwiniastego, z zdaje się z Pepsi. Joszkowi pingwin straszliwe się podoba i tarzał się nawet przy nas z nim po podłodze. Raz nawet, zabrawszy pluszka - swoje mniejsze niemalże odbicie lustrzane w ząbki, wskoczył z nim na kanapę, objął go łapkami i tak sobie leżał z wzorkiem dla niego typowym: "Nie zabierajcie mi mojego pingwina!"

Ogólnie jest wesoły i całkiem śmiały. Spodziewałyśmy się raczej chwilowego powrotu Joszka-Pędzi Wiatra i wycieracza kurzów. Myślałyśmy, że będzie pęłzał, czołgał się, chował. Tymczasem jest zupełnie odwrotnie. Joś się przytula, Joś galotuje i się wesoło bawi. Joś skacze. Joś się turla. Joś się myje na środku dywanu. Ugniata, mruczy, wskakuje na kolana.

Noce spędza, jak opowiadał domek, bardzo spokojnie. Tę noc spędził z tatą, tata powiedział, że ten to ma siłę mruczenia. Joszko porządnie się rozmruczał, przez moment nawet lizał pana w nos. Generalnie jednak śpi z mniejszymi domownikami - Klaudią i Rafałem. Raz u niego, raz u niej.

U nas bardzo lubił przesiadywać na kolanach człowieka siedzącego przy komputerze. W swoim domku też już przesiaduje. Wykorzystuje każdą chwilę, każdy moment, gdy ktoś siedzi przy komputerze, momentalnie się przysiadając. Rozkłada się na kolanach, żywo ugniata. Lekcji jeszcze dzisiaj nie obrabiał, ale może - jak zażartowała mama, nowa pańcia - zwyczajnie nie lubi chemii...

Ostatnią sceną, jaka ukazała się naszym oczom tuż przed wyjściem, był Joszko śpiący na kolanach syna, Rafała. Zamknięte oczy, spokój i zapewne jedna jego myśl: "Jestem u siebie"

On wie, że jest w domu. On to już wie.

CO za historia aż łza się kręci z radochy