Czarne Diabły Tasmańskie VII - wynędzniała Opieńka :(

I bingo! Musik w DS! Dojechał dzielnie, czekała na niego zemocjonowana Rodzina

Gratki!

Super

Musik przysłał filmik, z łapami w górze, drapany pod brodą i po brzuchu :1luvu:

alix76 pisze:Musik przysłał filmik, z łapami w górze, drapany pod brodą i po brzuchu

"Haende hoch" mu zrobili :?:

Taaa, padł na plecy od razu

Musik się nie czaił, poszedł spać z młodszym Dzieckiem. Dziecko zachwycone, Mama tym bardziej

Na kolanach mam Bandido a na biurku Benka :lol:

Benek się robi namolny :lol:

Krokiet dostojnie sypia na hamaku :wink:

. Kinio obrasta futerkiem

Ufff, miałam intensywny tydzień a dziś podróż z kotem -udaną, kot (nie mój) ma dom :ok:

Moje dojadają puszkę i zastanawiają się, czy im foch minął :twisted:

To i ja się podzielę refleksją, bo nie mam własnego wątku.

I cóż - wreszcie nadszedł ten dzień i młody przeniósł się do swojego domu. To znaczy sami go zawieźliśmy, żeby sobie mieszkanie obejrzeć. No niby dobrze, bo dom akurat taki, o jaki mi chodziło. Ludzie młodzi, ale nie aż tak bardzo, wydają się bardzo sympatyczni i przejęci, i rozumiejący. Od dziecka ze zwierzętami, mają jedną kotkę, już ponad 5 lat. Mieszkanie 2 pok., a więc nie jakiś wielki dom, w którym kot się zaszyje i tyle go widzieli - no i bez ryzyka, że ktoś wpadnie na pomysł wypuszczania "do ogródka". I państwo stwierdzili, że jaki charakter ma, taki ma i nie ma sprawy. Ogólnie niby ideał.
Srebrny też podczas wizyty PA wspiął się na wyżyny, leżał na kolanach, dawał się głaskać i brać na ręce itd. (przy poprzedniej pani schował się pod komodę). Tak, tak, wredna alix - srebrny też portafi!!! (Choć, nie ukrywam, nadal są probemy, by go dotknąć tak "z biegu"). Więc mam poczucie, że i kot akceptację wykazał. Tak też zresztą było z Wtorkiem.
Zresztą i po przyjściu do nowego domu od razu wyjęłam srebrnego z transportera na kolana swoje, a potem po kolei państwa. Siedział z godzinę i dawał się głaskać - biedny przestraszony

Dopiero po naszym wyjściu uciekł i się zakamuflował - pewnie państwo stwierdzili, że nie mogą cały dzień siedzieć z kotem na kolanach.
Koty udawały, że się nie widzą. Bez żadnego fuczenia. Kotka wreszcie uciekła się schować pod kołdrę, więc raczej nie jest agresywna i pewnie będzie dobrze. Srebrny koty kocha.

Ale zawsze w takiej sytuacji mam syndrom opuszczonego gniazda i niby wciąż tyle nas, ale jakoś ubyło.
I mam wrażenie, że w takich sytuacjach koty patrzą na nas podejrzliwie, bo znów wyszliśmy z kotem, a wróciliśmy bez. :wink:

Trzymajcie kciuki, by wszystko się szybko dotarło.

Jestem pod wrażeniem postępów srebrnego

i super, że udało mu się znaleźć takich wyrozumiałych ludzi ... teraz wszystko w jego łapach :ok:

A syndrom opuszczonego gniazda i poczucie straty - jest zawsze. I niepokój, czy dobrze wybrałam, czy kot się dobrze czuje ... nieuniknione ...

No i popołudniu, dzięki uprzejmości ZuzCat przywiozłam sobie to viewtopic.php?f=1&t=158978&p=10477216#p10477154. Nie planowałam, tym bardziej, ze ani ja ani CDT nie lubimy smarkaczy. No ale to jedna smarkula, w wieku może jeszcze nie wkurzającym i już niewkurzającym? Zobaczymy ...

Tfutfu, idzie nieźle. Bandido umiarkowanie sfoszony, Zidane sam nie wie, czy się foszyć czy tropić nowe :twisted:

a grubaski ZAFASCYNOWANE

. Krokiet nawet zstąpił ze swych wyżyn na obserwacje nowego zjawiska :lol:

.
Nowa polatała po domu, posiedziała pod łóżkiem a teraz wlazła do budki drapaka i drzemie :wink:

. Na wszelki wypadek wstawiam do pokoju kuwetę, żeby dziecku nie utrudniać :wink:

Czarne Diabły Tasmańskie VII - wynędzniała Opieńka :(

Kto przegląda forum