Śródborów - Jokot w lesie

[ASK@]

niech szczęśliwa będzie

[Szalony Kot]

O rany, super! Oby dobrze zniosła przeprowadzkę, jest jedynaczką czy pojechała do innych kotów..?

[Agneska]

Jest jedynaczka, co jej wcale a wcale nie przeszkadza. Bo ona toleruje towarzystwo kotow, ale go nie potrzebuje. A jak potrzebuje ludzkiej czulosci, pokazala od razu, tulac sie, ocierajac i zagadujac do obydwojga nowych opiekunow juz w czasie naszego spotkania w nowym domu.

[Szalony Kot]

I super, tak mi się wydaje, że dla niej dobrze - przynajmniej nie będzie problemów z adaptacją, bo w końcu to już dorosły kot i różnie by mogło być

[Agneska]

Skoro ładowarek do baterii foto nie udało mi się odnaleźć, to poszłam jednak po prośbie, Hania66 zaoferowała swój aparat.
Dzięki temu udało mi się wczoraj zrobić kilka fotek.

Najpierw dzieciaki, które rosną jak na drożdżach, czyli Czarni Legioniści:


Maluchy Kruszynki: Anyżek, Arnika, Robinia i Meliska:


I ostatnia z maluchów Hobbitka:


hmmmm... zauważyłam, że ze wszystkich zabawek i obiektów do polowania jednak moje kapcie są najfajniejsze...

[Agneska]

A teraz mamusia Kruszynka. Dwa tygodnie po czyszczeniu oczodołu, goi się bardzo ładnie, a jak się całkiem zagoi, to bedzie śliczną jedno-zielonooką panną. Na zdjęciach widać, że futro jest jeszcze ciągle rude zamiast czarnego. Ale odkarmiamy się, to i futro musi się poprawić.


Słodka Anuszka, która kocha wszystkich ludzi i żadnego kota na świecie.


A na deser przepiękna Geira:

[Szalony Kot]

Kim jest Geira?
Co do maluchów - to Kruszynkowe trzeba mi rozpisać, kto jest kto

Dużo tego

[Agneska]

Dużo? No, co Ty... Wyobraź sobie samo sprzątanie kuwet.

Kruszynkowe to najdrobniejszy czarny Anyżek, czarna z białą plamką pod brodą Arnika, biało-czarne Robinka i Meliska.

A Geira to taka jedna. Ma ze trzy lata. Zdrowa, sterylizowana, testowana. Jakby to powiedzieć... Domu szuka.

[Agneska]

W międzyczasie jeszcze pokażę kto mi się wczoraj wpychał przed obiektyw.

Czesław

Wilczka

Venta

Kiore

Ostróżka

Konwalia

Lesio

Bolcia udomowiona

oraz pies Franciszek:


tak, tak, to nie pomyłka, to ten sam pies. Po szelkach do rozpoznania.

[Szalony Kot]

A Geira to taka jedna. Ma ze trzy lata. Zdrowa, sterylizowana, testowana. Jakby to powiedzieć... Domu szuka.

A charakter?

Co do Franciszka - kolezanka z biura, która go widziała, powiedziała, że dla niej to on bardzo sznaucerowaty. I widać to po obcięciu

[Agneska]

Geira ma cudny charakter. Kocha ludzi, kocha koty, kocha psy. Inne gatunki niesprawdzone. Lubi ocierać się o Franka, potrafi położyć się obok niego, wywalać brzuch i zachęcać do zabawy.
Z wrednymi kotami umie sobie poradzić, odpuści, odejdzie, ale sprowokowana potrafi się obronić.
Do spania służy łóżko, im bliżej głowy człowieka tym lepiej. Ulubiona miejscówka na drzemki - oparcie kanapy, ciepły dekoder, pracująca zmywarka do naczyń.
Zjada wszystko bardzo chętnie, nauczyła się stawać słupka przy lodówce, przy każdym dźwięku oznaczającym otwieranie tejże.

Ciocia Ula strzygąc Franka oznajmiła, że na sznaucerka go robimy.

[piotr568]

I takie cudo chcesz z rąk wypuścić

[Agneska]

I takie cudo chcesz z rąk wypuścić

Jak dla Ciebie, to nawet z dowozem.

[piotr568]

Rudego jeszcze nie miałem. Zamienię na Bila

[Agneska]

Piotruś, to panna Geira jest.