Tercja, Tabisia i Yodzia...

[Gość]

Zauważyłam, że Tercja ma plamkę na gorsie w kolorze beżowym. Po dłuższej obserwacji wychodzi, że to ślad po ślinie. Koteczka często po myciu siebie bądź Tymka siedzi z wyciągniętym ozorkiem a w czasie mycia ślini się ponad normę.
I tak mam w domu dwa śliniaki: Tymon jak się rozanieli i Tercja przy myciu.
W niedzielę jadę po koty moich rodziców (2 koty). Ciekawe jak będzie wygladało ich wspólżycie.
Aż sie boję : 4 koty i 26m2

[Wima]

Ten gość to ja

[Wima]

Fajnie jest mieć cztery koty!!!
Zwłaszcza, że pomimo małego metrażu potrafią sie dobrze wkomponować i tylko wykładanie jedzenia na 4 miseczki i roznoszenie ich po zajmowanych kątach jest kłopotliwe. Roznoszenie, bo Tabisia jest w szoku i izoluje sie od innych śpiąc na górnych szafkach w kuchni lub w wersalce lub w szafie lub za ulubioną przez większość kotów szafką kuchenną dolną. Z kuwety też skorzysta jak się jej ja przyniesie pod 4 litery. Ale widzę postępy w zachowaniu, więc może i ona zacznie grasować po domu. Yoduś jak nie zauważy, ze Tercja lub Tymek patrzą na niego, poczyna sobie całkiem śmiało w domu. Tymuś wcale się towarzystwem nie przejmuje a Tercja chciałaby zawrzeć bliższą znajomość, co stresuje Yodę.
Jestem z Tercji dumna , jest spokojna, raczej zaciekawiona niż zaniepokojona i chyba dobrze się czuje w dużym stadzie.

[Wima]

Nie wiem, czy ktoś to zauważył, ale Tercja ma dom
Ten dom, to mój własny .
Trochę się boję, bo wakacje przeżyłam przy wydatnej pomocy dobrych ludzi, ale święta będą mnie zmuszały do podróży z dwoma kotami i bez samochodu, którego zwyczajnie nie mam. Ale..., będę kombinować w odpowiednim czasie.
Tercja zdała egzamin z życia z Tymkiem i innymi kotami, czyli kotami moich rodziców. A po tym, co przeszłyśmy razem, kiedy była dzika i chorowała, trudno mi było pogodzić się z myślą o oddaniu jej. Wzrusza mnie, gdy przychodzi na kolana, gdy myje Tymka, gdy śpią razem...
Pokochałam ja i jest moja
Dziękuję Mamuciku za wszystkie słowa zachęty i wsparcia

[Klaudia]

Tercjo szczęściara z Ciebie

[Kicorek]

Tercjo_spod_wanny - masz szczęście!
Bardzo się cieszę

[covu]

ale zajefajnie



no ja nie moge... kiciu niech ci sie wiedzie... lepszego domku i tak bys nie znalazla...

[Gość]

Wima - cieszę się, fajnie sie zakończyło .
A ja też sie dodatkowo dokociłam chyba na stałe - został u mnie pewien Maciuś, trzy super domki zupełnie bez niczyjej winy - dziwnie ( pewnie mackowe czary-mary ) nie wypaliły i tak Maciuś urósł u mnie już do rozmiarów dorosłego kota ( to 6 mieś mieszaneczka maincoona i dużej kotki dachowej ). W oczy patrzy gorąco, mruczy, buczy, uwodzi wszystkie moje kolezanki i wszelkie kotki - taki prawdziwy macho, ale w nocy okazuje sie, że czuje się dalej malutkim kociakiem i koniecznie musi spać ze mną buzia w buzię. I najlepiej w ciagu dnia, żebym była w zasiegu wzroku, bo inaczej pomiaukuje i muszę dac znac, gdzie jestem. Niedługo będzie zapewne dzwonił do mnie do pracy

Moja Mama spod wanny dalej się resocjalizuje - jest słodka, tylko jeszcze ciągle boi się mężczyzn. Tam , skąd ją wzięłam jest bardzo żle i ciagle koty są bite i zabijane właśnie przez facetów. Nie mozna ich namierzyć, bo to bohaterowie ( bloki eks wojskowych ) - złaza do piwnic, jak nikogo nie ma. Tacy odważni.

Mizianka dla Tercji i uśmiechy dla Wimy

[Wima]

Mam nadzieję, że Tercja też jest zadowolona.
A teraz poskarżę się na Yodę: w nocy otworzył lodówkę i zjadł kotlet z karczku na mój dzisiejszy obiad

[Gość]

Czyli prawdziwy facet

[Gość]

To nieszczęsne logowanie - to był mamucik do Wimy i Tercji

[Wima]

Cztery koty ( zwłaszcza nie przyzwyczajone do siebie) w domu powodują różne wydarzenia a to znika kotlet , a to telewizor nawiązuje bliski kontakt z podłogą , a to następują dzikie galopady przez mieszkanie i piszącą te słowa, a to spadają różne rzeczy ... Ogólnie jest dobrze: Tercja w miarę dobrze traktuje "intruzów" a Tymka kocha

[kocia mama Agatka]

Wima przesledzilam caly Wasz watek i nie moge wyjsc z podziwu jak swietnie poradzilas sobie z oswojeniem dzikiego kota. Dla mnie to wydaje sie wrecz niewyobrazalne a Ty tak swietnie sobie z tym poradzilas. Kto by pomyslal czytajac Twoje pierwsze posy ze kiedys tak bedzie? Strasznie sie ciesze, ze kicia zaprzyjaznila sie z Tymonkiem i tak sie kochaja jejku jakie to slodkie Ciesze sie tez ze postanowilas zatrzymac kicie na zawsze, u Ciebie ma najlepiej, nie znalazlby sie dla niej lepszy dom, w koncu to Ty ja oswoilas i pokazalas ze czlowieka nie trzeba sie bac a wrecz przeciwnie - kochac. Wima jestes wielka. Zycze wszystkiego co najlepsze dla Ciebie i koteczkow. Pozdrawiam.

[Wima]

Dzięki wielkie za dobre słowa, ale uwierz mi, że miałam kryzysy i wydawało mi się, że oswojenie nigdy nie nastąpi i co ja zrobie...
Dziczki nikt nie będzie chciał, ja sama miałam jeszcze parę ran gryzionych i drapanych i nie uśmiechało mi się spędzanie kilkunastu następnych lat z "diabłem tasmańskim". A o wypuszczeniu gdzieś nie było mowy
Zasługa moja w tym niewielka, ja czekałam, karmiłam, woziłam do weta, czekałam a ponieważ jak w dowcipie o żarówce i psychiatrze: " to żarówka musi chcieć sie zmienić"... zabieg przyniósł nieoczekiwane efekty. Sterylizacja wpłynęła w tak zaskakujący sposób na zmianę - złagodzenie charakteru koteczki, nastąpił taki przełom, że mi samej trudno było w tę zmianę uwierzyć.
Teraz jest kochaną koteczką, żarłaczem (trzeba limitować dostęp do jedzonka) i lizusem (Tymek) jednocześnie. A i ja dostąpie zaszczytu kolanek, baranka i innych wyrazów kociej sympatii.

[Wima]

Dawno nie pisałam o Tercji
A warto, bo Tercja już się bardzo socjalizowała.
Chociaż dalej nerwowo reaguje na dzwonek do drzwi lub domofon, za chwilę wychodzi z ukrycia, przygląda sie nowoprzybyłemu i po chwili strzela podkręcane baranki, łasi się i czule spogląda w oczy.
Śpi już nie tylko ze mną, ale i na mnie lub innych bliźnich, którzy na to pozwolą ( zabawnie wyglądała koleżanka w ciąży, która na chwilę położyła sie na kanapie i zaraz Tymek przytulił się do szyi a Tercja uwaliła się na nogach ).
Czuje się panią domu i ustawia pozostałe koty, te nowe.
A tak wygląda Tercja przyłapana na gorącym uczynku:
, podusia jeszcze ciepła, więc, czemu nie...
Tercja mój sukces pedagogiczny