Kotka w strasznym stanie [']- oby ten wątek był przestrogą!

Przeczytałam wątek,przykra s[prawa i żal koteczki

((

2 lata temu mój kotek był w b. złym stanie,pomoc zaoferowała mi dziewczyna - Kasia [anioł] a forum,skorzystałam na drugi dzień i dzięki niej mój Tuptuś żyje,bo dojechałyśmy na czas.

Nie rozumiem po co tyle zwlekania było w tym przypadku???

**Adopcje: 12 >>**

kiciuniu [*]

tak jak myślałam, przyszło mi dzisiaj tylko zmienić tytuł... :cry:

potwornie mi żal tej kotki... - jej cierpienia, samotnej walki z chorobą, długiego i bolesnego odchodzenia... :cry:

najgorsze jest to, że prawdopodobnie można było przynajmniej ulżyć jej w bólu - jeśli nie uratować jej życie...... :cry:

Nie mogę uwierzyć w to co czytam... :cry:

obrzydliwe...nie potrafię pojąć jak można tak postępować

i strasznie smutne

biedna Kotuniu, już nie musisz cierpieć

nie wierzę...po prostu, nie wierzę.. :crying:

biedna mała kcia :cry:

zaniechanie, nieudzielenie pomocy i znęcanie się
dlaczego????

dite pisze:zaniechanie, nieudzielenie pomocy i znęcanie się
dlaczego????

dokładnie-to jest właściwe określenie.

CoToMa pisze:Nie mogę uwierzyć w to co czytam...

ja też

kompletny brak odpowiedzialności

koteńko (')

A ja nie potrafię też zrozumieć postępowania weta z 30 letnim stażem, dlaczego nie powiedziała, że trzeba zrobić badania i próbowała leczyć po omacku ....

joluka pisze:tak jak myślałam, przyszło mi dzisiaj tylko zmienić tytuł...

potwornie mi żal tej kotki... - jej cierpienia, samotnej walki z chorobą, długiego i bolesnego odchodzenia...

najgorsze jest to, że prawdopodobnie można było przynajmniej ulżyć jej w bólu - jeśli nie uratować jej życie......

Straszne... po prostu straszne...

Koteńko [*]

Czytałam po cichutku wątek.Biedna koteńka :cry:

Nie to po prostu niemożliwe! To nie była zabawa w cholerną samarytankę, Doroto! Po co zgłosiłaś chęć pomocy?! Chciałaś zrobić dobry uczynek?! Tu chodziło o życie kota a nie o zabawę w pomaganie! Sorry ale nie obchodzą mnie (i myślę, że nikogo tutaj) Twoje prywatne sprawy typu siedzenie z dzieckiem w szpitalu czy niemożność wyjechania z parkingu (ratunku!) bo to nie jest żadne usprawiedliwienie. Jeżeli wiedziałaś, że nie masz czasu pomagać to trzeba było się nie zobowiązywać. Dobrze ktoś wcześniej napisał (przepraszam, przez nerwy nie pamiętam kto), że to co robiłaś to tylko udawanie, że pomagasz, stwarzanie pozorów. Ale po co?! Potrafisz to wyjaśnić? Nie wiem, potrzebowałaś się dowartościować, myślałaś, że usłyszysz oklaski jak trochę poudajesz? Kot nie był zabawką, przyjęłaś na siebie ogromną odpowiedzialność a zamiast niej zafundowałaś niewyobrażalne cierpienie kotusiowi, łzy i bezradność nam wszystkim. Pomaganie to nie zachcianka, a Ty chyba tak to potraktowałaś. Dlaczego nie przyjęłaś, nie słuchałaś w ogóle rad, wręcz prowadzenia za rękę? Dlaczego udawałaś, że to wszystko zrobisz..? Dlaczego przytakiwałaś jak nie miałaś zamiaru..? Dlaczego obiecałaś kotu pomoc? Dlaczego dałaś jej nadzieję....? Dlaczego stworzyłaś pozory nadziei....? Ktoś inny mógł po prostu działać.
Przepraszam za tak emocjonalny post ale w głowie mi się to nie mieści. Jeżeli wiem, że nie dam rady, nie podejmuje się - proste. W większości przypadków jednak się podejmuję dając wszystko co mogę.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Catnaperka pisze:Nie to po prostu niemożliwe! To nie była zabawa w cholerną samarytankę, Doroto! Po co zgłosiłaś chęć pomocy?! Chciałaś zrobić dobry uczynek?! Tu chodziło o życie kota a nie o zabawę w pomaganie! Sorry ale nie obchodzą mnie (i myślę, że nikogo tutaj) Twoje prywatne sprawy typu siedzenie z dzieckiem w szpitalu czy niemożność wyjechania z parkingu (ratunku!) bo to nie jest żadne usprawiedliwienie. Jeżeli wiedziałaś, że nie masz czasu pomagać to trzeba było się nie zobowiązywać. Dobrze ktoś wcześniej napisał (przepraszam, przez nerwy nie pamiętam kto), że to co robiłaś to tylko udawanie, że pomagasz, stwarzanie pozorów. Ale po co?! Potrafisz to wyjaśnić? Nie wiem, potrzebowałaś się dowartościować, myślałaś, że usłyszysz oklaski jak trochę poudajesz? Kot nie był zabawką, przyjęłaś na siebie ogromną odpowiedzialność a zamiast niej zafundowałaś niewyobrażalne cierpienie kotusiowi, łzy i bezradność nam wszystkim. Pomaganie to nie zachcianka, a Ty chyba tak to potraktowałaś. Dlaczego nie przyjęłaś, nie słuchałaś w ogóle rad, wręcz prowadzenia za rękę? Dlaczego udawałaś, że to wszystko zrobisz..? Dlaczego przytakiwałaś jak nie miałaś zamiaru..? Dlaczego obiecałaś kotu pomoc? Dlaczego dałaś jej nadzieję....? Dlaczego stworzyłaś pozory nadziei....? Ktoś inny mógł po prostu działać.
Przepraszam za tak emocjonalny post ale w głowie mi się to nie mieści. Jeżeli wiem, że nie dam rady, nie podejmuje się - proste. W większości przypadków jednak się podejmuję dając wszystko co mogę.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

1000 % racji :cry:

Święta nie jestem, ale też mi wszystko opadło. Co miałabym powiedzieć, to już zostało wypowiedziane.

Nemi pisze:A ja nie potrafię też zrozumieć postępowania weta z 30 letnim stażem, dlaczego nie powiedziała, że trzeba zrobić badania i próbowała leczyć po omacku ....

Dlatego, że wśród każdej profesji znajdują się konowały i ludzie pozbawieni pokory. Wielkość człowieka można poznać m.in. po tym, że jest w stanie przyznać się do błędu, niewiedzy, że będzie umiał prosić o pomoc i radę osoby bardziej doświadczonej, po prostu mądrzejszej w danym temacie. Szczególnie to cenne, jeżeli chodzi o czyjeś dobro. W tym przypadku chodziło o życie, czyli dobro najcenniejsze i największe.

Kiciuniu - biegaj już zdrowo po zielonych łakach. Nasze Zwierzaki Po Tamtej Stronie zajmą się Tobą jak będą umiały najlepiej. Już nie będziesz sama.. A my do Ciebie dołączymy w stosownym czasie.

Kotka w strasznym stanie [']- oby ten wątek był przestrogą!

Kto przegląda forum