Fundusz Immunologiczny im. kotki Rozalki/marzec str. 77

tak myślimy i takie propozycje podziału kiedyś padały

KANDYDACI NA STYCZEŃ:

Pokrzywka - Kocia Mama Łódź
viewtopic.php?f=1&t=105858&p=5431550#p5431550
www.kociamama.pl

Milka - andzelika1952
viewtopic.php?f=13&t=105605

Felis Felix
http://www.kocieadopcje.com/content/view/333/258/

Azyl w Konstancinie
http://101kotow.pl/

czekam na Wasze propozycje...pamiętajmy - chodzi o koty z problemami z odpornością.
do 15.01 otwarta jest lista kandydatów a później, jak zawsze :-)

będę męczyć o głosy!

Właśnie odebrałam PW z linkiem do wątku i……….

Jestem w ogromnym, naprawdę ogromnym SZOKU !!!

Nie miałam pojęcia o istnieniu takiego wątku
i takich wspaniałych inicjatyw.
Nie miałam też pojęcia, że znalazła się spośród tylu forumowiczów
taka cudowna duszyczka, o wielkim serduszku, która zgłosiła Taszunię.

:1luvu:

To po prostu niesamowite. :!:

Niesamowite, że jest tyle wielkich, ogromniastych serduszek,
które obchodzi los moich kociaków.

Ja naprawdę nie zdawałam sobie sprawy – nie wiedziałam
i nie wiem co powiedzieć…. :oops:

Od jakiegoś czasu nie lubię ludzi.
Zwłaszcza w mieście w którym mieszkam, ogrom krzywd, bezduszności
i obojętności wobec cierpienia naszych futrzanych braci mnie
przytłacza. :cry:

Znajomi twierdzą, że jestem nadwrażliwa i że za bardzo się przejmuję,
że nie powinnam „bawić” się w współodczówanie każdej krzywdy,
bo świata nie zmienię a przy okazji się wykończę.
Ale jak można inaczej?
Jak można nie pochylić się nad cierpiącym zwierzakiem,
przejść obojętnie obok głodnego… i nie myśleć o nim?
No to chyba nie ja jestem nienormalna. :roll:

Wy przywracacie mi wiarę w ludzi.
W to, że wcale nie jestem sama i że może nie jest nas wielu,
ale są w tym naszym pseudo cywilizowanym kraju ludzie,
którzy widzą.
Widzą więcej niż czubek własnego nosa.

Strasznie się rozpisałam,
ale tyle myśli chodzi mi po głowie…
Bo jestem po prostu bardzo, bardzo wdzięczna
i tak się rozczuliłam, że się normalnie zaraz poryczę noo
– dla odmiany ze szczęścia. :placz:

Oj gdyby te moje kociki wiedziały, że tyle osób je kocha…
Patrzę teraz w te wielkie pomarańczowe oczy Taszy – na taki ogrom
miłości, który do niej płynie, musi, normalnie musi ją wyleczyć. :!:

Przecież nie może być inaczej.
Tyle pozytywnej energii musi zadziałać. :!:

Bardzo, bardzo Wam dziękuję

:1luvu:

no i co mam powiedzieć.... :-)

pewnie, wszystkim nie pomożesz ale KOMUŚ pomożesz. Świata nie zbawisz. Ale kocie życie uratujesz, pomożesz.
Wielkie ukłony dla tych, którzy pomagają, bo wiedzą , że warto. Dla Ciebie Safii :-)

Wszystkim nie pomożesz, ale małe cuda możemy zrobić sami.
Wszystkich kotów nie uratuję, nie dam domu. Nikt nie da.
Ale dwa swoje uratowałam :-)

i kilku pomogę. I jest nas dużo więcej, takich którzy robią dużo więcej :-)

cieszę się, że możemy pomóc :-)

To tak jak w tej przypowieści o starcu, który wrzucał meduzy do morza

każde jedno uratowane życie ma znaczenie

każda nawet najmniejsza pomoc ma znaczenie

Wiadomo nie pomożemy wszystkim, wszystkich nie przygarniemy, robimy tyle ile możemy, na ile nas stać. Możemy z czystym sumieniem spojrzeć na swoją twarz w lustrze... że pomogłam, nie ominęłam, nie odwróciłam głowy i nie poszłam dalej...

Moja kaska będzie w tym miesiącu nieco później - nie mam dostępu do bezpiecznego netu ( w domu remont i net odłaczony, z pracy nie mogę się wbić na konto (jakieś zabezpieczenia). Do 15_go powinnam zdążyć.