Cm. Wolski - przygotowania do zimy.

alysia pisze:
bagheera pisze:...obrzucić pokrojonymi serduszkami i natrzeć bozitą

Chodzilo mi raczej o to, by zmylic koty w sensie wizualnym. Te male cwaniaczki juz wiedza ze klatka = cos niedobrego. Jakby ja zakamuflowac tak (galezie, stare wiazanki itd., by wygladala na przyjazny domek i do tego zwabic smakowitym zapachem, to moze oslabi to czujnosc kociastych i przyniesie oczekiwany skutek. Tak sobie glosno mysle.

myślę, że kamuflaż nic nie da. jak spadły pierwsze spore śniegi i nie były jeszcze mocno uklepane na ścieżce, to odśnieżyłam im w pocie czołą fragment 2 x 2 metry, żeby nie musiały jeść ze śniegu. wyobraź sobie, że żadne mądre, zapobiegliwe stworzonko nie postawiło nawet łapki na odśnieżonym kwadracie. a nuż to zapadnia? ;P

bagheera pisze:Zastanawiam się owszem, z czego one takie tłuste... zważywszy na to, że czasem karmione są co dwa dni. Może miała być ciężka zima? Kiedyś patrzyłam tylko jak Buba jadła - metodycznie, powoli, z rozmysłem wtrząchnęła chyba pół kilo mięsa, aż się dziwiłam gdzie to się w tym kocie zmieściło

może właśnie sekret w tym niecodziennym, rzadkim karmieniu? wszak radzą - chcesz schudnąć, jedz często, a mniejsze porcje ;P

Na zimę zmienia się metabolizm, bo tłuszcz chroni przed zimnem, a ponadto u nich jest gruby podszerstek dodający im objętości.

nie no, bez jaj.
ja nie wiem, jak to wygląda na Włochach, ale nasze wolskie koty dzielą się na różne typy, podstada i samotników. duża część kotów nie je w ogóle przy mnie, ani przy innych kotach. jeżeli, zakładając, że to jest realne, wydzielę tym śmiałym małe, dietetyczne porcyjki (co oczywiście nie jest realne, bo jak zwykle po parę sztuk rzuciłoby się na jedną porcyjkę i przy niej awanturowałyby się, a w międzyczasie Buba cichaczem pochłonęłaby pozostałe 6 porcji), to koty nieśmiałe, dzikie i później dochodzące nie zjedzą wcale, niczego.

poza tym, jeśli nie zostawię im zapasu w, dajmy na to, poniedziałek, to do środy będą siedzieć na czczo.

co do tej śmietany, to serio, nie ma co - nomen omen - bić piany, bo bywam na cmentarzu 1-2 razy w tygodniu, przekładając na mrozy, zaniosłam ją im całej zimy może ze 4-5 raza. a ona, będąc przesyconą tłuszczem, zamarza pozostając miękką i puszystawą - coś jak ludzkie lody. wiem, że niektórzy praktykują też polewanie karmy roztopionym smalcem, żeby choć na odrobinę dłużej zachować je w formie miękkiej. normalnie przy -15 po 10 minutach można już próbować podbić komuś oko taką mokrą karmą wyłuskaną z plastikowej miseczki.

serio, jedyną realną i godziwą opcją poprawy stanu przygrubawych kotów wolno żyjących jest podawanie karmy o wysokiej jakości, bezzbożowej, wysokobiałkowej, wysokomięsnej, z małym procentem węglowodanów. a tak po prawdzie to kto ma na to kasę? wiadomo, jakie są realia. nieraz koty "domowe", właścicielskie jedzą gówniane karmoidy typu kitekat, zaprawione ryżem/makaronem/kaszą...

zacytuję jeszcze bez pytania wypowiedź innej karmicielki:

Szczególnie w zimę organizm magazynuje tkankę tłuszczową, po to żeby mógł się ogrzać. Jak kot jest szczupły i nie ma dostępu do ciepłego pomieszczenia, ma marne szanse na przeżycie zimy. Kot nie może się ogrzać, co prowadzi do infekcji, a każda infekcja to gwóźdź do trumny dla kocich nerek. Poza tym to głównie węglowodany powodują tycie i cukrzycę u kotów (nadmiar jedzenia oczywiście też, ale to raczej nie dotyczy kotów bezdomnych). Tłuszcz jest w pierwszej kolejności wykorzystywany do produkcji energii, której kot w zimie potrzebuje dużo więcej. Dlatego kotów bezdomnych nie należy odchudzać (nawet jeśli wydaje się, że są za grube) i nie należy im ograniczać białka i tłuszczu.

to fakt, że cmentarniaki latem chudną.

no i spoko, nie urażam się, ale fakt, trochę się poirytowałam

I faktem jest, że nie wszystkie tak dobrze wyglądają

to na dobitkę dołożę fragment wiadomości od TWZ z wiosny - dotyczy najgrubszego kota z cmentarza, POTWORNEJ BUBY (umie nawet dożreć wymiociny innego kota):

Widzieliśmy dziś wyniki krwi z Buby: są idealne! Emotikon smile Buba podobno wciąż bardzo grzeczna. Czeka ją naprawa paszczy i pewnie będzie wypuszczona.
13 marca 2015 o 21:40

Buba!

nie mam jeszcze zdjęć, ale musicie uwierzyć mi na słowo - akcja naprawy Sępika była warta każdej złotówki na weta, każdej minuty na cmentarzu, mojego odmrożonego palucha u prawej nogi i wielu, wielu innych :ok:

teraz już 2 razy widziałam się z Sępem na cmentarzu i to zupełnie inny kot. wtedy - chodził za mną i płakał, błagał o jakieś jedzenie bez efektu gwoździ i żyletek. jak spróbował coś zjeść, to podskakiwał jak oparzony wyjąc w niebogłosy. serce mi się krajało. próbowałam go podkarmiać malusieńkimi kawałkami miękkiego mięska i to jakoś z bólem przełykał.

teraz Sępik jest jak mała sprężynka - skacze, biega jak fryga, rywalizuje z innymi, zjada jak rekin nawet większe kawały serduszek

jest wesolutki i zadowolony. no inny kot. :1luvu:

Teraz Sępik będzie tył przez najbliższe pól roku :ok:

A ja już kiedyś chciałam wyrazić swój zachwyt nad tymi kotami (i oczywiście nad opieką jaką mają), tylko nie chciałam nikogo urazić.
Mnie się strasznie spodobało, że są takie grubiutkie, śliczne, dokarmione :1luvu:

Po sterylizacjach też na pewno jest do tego większa skłonność, jak po menopauzie.
Ale widać po nich, że się o nie dba :ok:

jak nawet niektórzy "właściciele' nie dbają o swoje.
Mój domowy kot Baltazar też na zimę tyje a wiosną chudnie, choć dostęp do jedzonka ma non stop.

Fleur pisze:nie mam jeszcze zdjęć, ale musicie uwierzyć mi na słowo - akcja naprawy Sępika była warta każdej złotówki na weta, każdej minuty na cmentarzu, mojego odmrożonego palucha u prawej nogi i wielu, wielu innych

teraz już 2 razy widziałam się z Sępem na cmentarzu i to zupełnie inny kot. wtedy - chodził za mną i płakał, błagał o jakieś jedzenie bez efektu gwoździ i żyletek. jak spróbował coś zjeść, to podskakiwał jak oparzony wyjąc w niebogłosy. serce mi się krajało. próbowałam go podkarmiać malusieńkimi kawałkami miękkiego mięska i to jakoś z bólem przełykał.

teraz Sępik jest jak mała sprężynka - skacze, biega jak fryga, rywalizuje z innymi, zjada jak rekin nawet większe kawały serduszek jest wesolutki i zadowolony. no inny kot.

Tak, to wielka radość patrzeć jak chory kot odżył po leczeniu. A zęby potrafią nieźle dać się we znaki, ból niesamowity przy próbie jedzenia. Dobrze że te koty mają Was, że czuwacie i jak coś się złego dzieje to zaraz kot jest leczony. Pewnie, że nie da się wszystkiego monitorować tak jak w warunkach domowych, nie zawsze uda się pomóc (i to boli najbardziej), ale jesteście dla tych kotów balsamem na całe ich trudne życie. Szacun wielki!!

Szacun, Fleur, za wasze poświęcenie w łapaniu niełapalnego :201494

...a tak w ogóle, czy mi się wydawało, że Sępik to ona? :mrgreen:

Fleur pisze:nie mam jeszcze zdjęć, ale musicie uwierzyć mi na słowo - akcja naprawy Sępika była warta każdej złotówki na weta, każdej minuty na cmentarzu, mojego odmrożonego palucha u prawej nogi i wielu, wielu innych

teraz już 2 razy widziałam się z Sępem na cmentarzu i to zupełnie inny kot. wtedy - chodził za mną i płakał, błagał o jakieś jedzenie bez efektu gwoździ i żyletek. jak spróbował coś zjeść, to podskakiwał jak oparzony wyjąc w niebogłosy. serce mi się krajało. próbowałam go podkarmiać malusieńkimi kawałkami miękkiego mięska i to jakoś z bólem przełykał.

teraz Sępik jest jak mała sprężynka - skacze, biega jak fryga, rywalizuje z innymi, zjada jak rekin nawet większe kawały serduszek jest wesolutki i zadowolony. no inny kot.