At The DJ's - Shiri, Rajan [*] i Igra. Gość w dom...Kotik :)

Kciukolki i łapki są cały czas!

Na 90% mamy suchego FIPa - tak wynika z badań, na 90%

A Ryan jak się czuje??

Ryan czuje się, jak się czuje. W sumie nic się nie zmieniło. Jest lepiej niż było, ale nie jest tak dobrze, jak było jeszcze w zeszłym tygodniu.
Pani wet nie jest na 100% pewna wyniku. Wskazują na to wyniki i cały szereg objawów, które pojawiały się od listopada, kiedy Ryan miał pierwszy atak.
Gdyby ktoś miał jakiegokolwiek pomysła, co jeszcze możnaby zrobić z Ryanem, to czekamy na wskazówki.

Wynik:
1:400
Interpretacja:
Poziom przeciwciał wskazuje na aktualną lub przebytą infekcję na tle koronawirusa.
Wynik nie daje jednak informacji dotyczącej występowania FIP (ok. 50-60% kotów jest seropozytywnych).
W celu potwierdzenia diognozy FIP zaleca się wykonanie badań dodatkowych: elektroforeza białek, poziom AST, próba Rivalta.

Była robiona elektroforeza białek (w listopadzie 2010r.) i jej wynik, czyli stosunek albumin do globulin to 0,6.

Najgorsze jest to, że ja zaczęłam na niego inaczej patrzeć. Dopóki nie było wiadomo, co mu jest, traktowałam go normalnie, znaczy się jest chory i trzeba o niego dbać, chuchać i dmuchać, żeby niczego nie przeoczyć i pomóc mu w odpowiednim momencie. Teraz patrzę na niego, jak na skazańca i jestem przewrażliwiona na jego punkcie. Muszę to jakoś opanować, bo doprowadzę siebie i pozostałych domowników do szału.

Obecnie Ryan jest dosyć poskładany. Sierść posklejana. Błędny wzrok. Zbita ciałkowa postać. Na ziemi siedzi skurczony, a przednie łapki, jak mu się położą, tak leżą. Lekkie trudności z przełykaniem - tak jak człowiek z bolącym gardłem.

Chodzi na kuckach.

Danusiu, człowiek, jak niestety wszyscy wiemy :oops:

po prostu "szaleje" z rozpaczy :cry:

Ryanek musi czuć i napewno czuje, że jest kochany. Obecność, miłość i dbanie, by go nie bolało. Trzeba umieć zgodzić się z różnymi rozwiązaniami tej sytuacji :oops:

Ciągle wierzymy, że będzie dobrze. A właściwie, niech stanie się tak, by Ryanek nie cierpiał- by wyszedł z tego...
Cokolwiek czujemy w tej sytuacji- mamy do tego prawo. Zachowanie spokoju jest ogromnie ważne.

Kochany Ryanku, tak dzielnie o siebie walczyłeś, tak bardzo się starałeś, tyle zniosłeś...
Niestety, nie udało się.
Przepraszamy.

Brykaj szczęśliwie za Tęczowym Mostem.
Czekaj na nas.
Spotkamy się na pewno.

Ryan [*] - 16.09.2011r.

Słoneczko

[*]

Tak bardzo, bardzo mi przykro. :cry:

Łzy same cisną się do oczu, bo wiem, jak to strasznie boli.

Danusiu i Jarku - dziękujemy, za wszystko, co zrobiliście dla Ryan'a.
Niestety, czasami los bywa okrutny i zabiera nam to, co tak bardzo kochamy.
Ale będziemy pamiętać!

Ryan'ku - śpij spokojnie Kocurku. [*]

Dopiero dzisiaj wróciłam do netu i nie mogę uwierzyć, że Rayanka nie ma juz z Wami :cry:

Mimo jego choroby nie spodziewałam się, że tak szybko skończy się jego życie :cry:

Ta cholerna choroba znowu kochanemu futerku nie dała żadnych szans :cry:

Mija kolejny dzień bez Ptysia

Jego podusia jest tak beznadziejnie pusta, ale wciąż pełna Jego futerka, bo tak trudno się pożegnać.
Nikt nie przybiega na dźwięk talerzyków w kuchni.
Nikt nie kopie w kuwecie tak, że nawet sąsiedzi wiedzą, że nadszedł kuwetkowy czas.
Nikt nie domaga się wyjścia na balkon.
Nikt nie wtula się w kolana domagając się delikatnych pieszczot.
Nikt nie mruczy do ucha.
Nikt nie śpi na głowie.

Ryanku, mamy nadzieję, że jesteś tak szczęśliwy, jak my bez Ciebie nieszczęśliwi...

Dziękuję Wam za wszystkie ciepłe słowa i wysłuchiwanie moich żali...

Nie pisałam wcześniej. Nie chciałam jątrzyć rany. Ale mam nadzieję, że wiesz Danusiu co myślę i co czuję. Nasz Dr powiedziała mi, że zrobiliście wszystko co było realne i zdroworozsądkowe, jeśli czegoś zabrakło, to z winy wetów lokalnych. Daliście Ptysiowi to, czego nigdy nie miał - prawdziwy dom, ogrom miłości, kocich przyjaciół. Był naprawdę szczęśliwym kotem. I ja Wam za to właśnie dziękuję.

Rajanku, [*] od dochodzącej niani...

Ja też się popłakałam, jak usłyszałam wiadomość o jego odejściu i teraz też mam łzy w oczach. Nie ma słów właściwych, które ukoją ból. Jedynie śwadomość, że Ryanek już nie cierpi. Kiedyś wszystkich nas to czeka. To jedyne, co jest pewne. Jak ważna jest miłość i najbliżsi (niekoniecznie rodzina) w takich chwilach, to naprawdę, ja wiem... :cry:

At The DJ's - Shiri, Rajan [*] i Igra. Gość w dom...Kotik :)

Kto przegląda forum