Diabelska ósemka - czyli jak koty zdecydowały za nas

[aguś]

Śliczna dziewczynka
A Malucci faktycznie już dwa lata u was
Ale pięknyyy jest na zdjęciach
W ogóle masz piękne koty

[Aleba]

Aguś
Dawno Cię nie widziałam na forum, myślałam, że już nie zaglądasz.
Rudzielec jest cudny i bardzo kochany. Ma najlepszy charakter z całej mojej bandy - bez problemów łyka lekarstwa, pozwala sobie czyścić uszy, smarować dziąsła i inne takie dziwne rzeczy wokół siebie robić. No i jest najbardziej przyjazny w stosunku do tymczasów - jak się pojawi jakiś nowy kot na horyzoncie, to pierwszy próbuje się z nim zakumplować i po pewnym czasie szaleje już z nim na całego. Ostatnio tak dokazywał z Sasanką i Narcyzem - ganianki odchodziły po całym domu. Jak je oddałam, biedny rudas chodził smutny i burkał, bo nie miał się z kim bawić...
Strasznie się cieszę, że jest u nas

[Sabina]

O matulu!!! Kropka jest boska!!!

Taki ma fajny strapiony pysiaczek

I taka farbą machnięta niechlujnie

Pofarciło sie dziewuszynie

[aguś]

A ja się ciesze ze jest u Was
Na miau mało bywam bo zaczełam pracę i czasu mi brakuje ostatnio bardzo.
Poza tym mam dość spore problemy z logowaniem tu
Ale zaglądam i czytam.
I się ciesze że rude futro takie fajne

[Aleba]

Wreszcie ruszyło się coś z jedzeniem.
W nocy dałam Kropci pół miseczki whiskasa - rano miseczkę zastałam pustą
Duże ufff... Teraz mogę zacząć przyzwyczająć ją do lepszego jedzonka.

[Sabina]

Twój kot kupował by whiskas

Grunt, że je!!
Jak brzuszek będzie miała syty to i bardziej wyluzowana będzie

Wypięknieje napewno jeszcze bardziej, bo chyba ma śliczne futerko?? Tak na zdjęciach wygląda puchacie

A czy ja dobrze rozumiem, że ona dołącza do stada... :twisted:

[Kicorek]

Śliczna jest, taka kolorowa
(moja psina, która pożegnaliśmy we wrześniu, też miała na imię Kropka)

[Aleba]

No i co? Nikogo nie ciekawi co u ślicznej tri?

A ja mam wieści dobre i trochę gorsze niestety też.
Z dobrych: Kropcia jest zdrowiutka, ładnie je, korzysta z kuwetki. Wczoraj została zaszczepiona i ostatecznie macnięta po brzuchu. Nie jest w ciąży!
Niestety, nadal bardzo się boi. Czas w łazience spędza za kiblem, w transporterku albo w kąciku na pralce. Wychodzi stamtąd tylko do kuwety i miseczki. Na widok mój albo TŻ prycha, próbując nas odstraszyć. Wzięta na kolana powoli się uspokaja, nawet podstawia łepek do głaskania, ugniata łapkami i mruczy. Ale puszczona wolno znowu się chowa i prycha na widok wyciągniętej ręki.
Oswajanie jej idzie strasznie powoli i dlatego na razie będzie mieszkać w łazience. Za bardzo boi się nas i za mało jest przebojowa, żeby ryzykować puszczenie jej na mieszkanie. Zresztą, najpierw muszę jej zrobić test na białaczkę.
No i łamiemy się z TŻ co z nią dalej. Zapadła nam mocno w serca, ale boję się czy dogadałaby się z moimi pozostałymi kotami, szczególnie ze skłonną do dominacji Blusią. Kropka nie wydaje się kotem zdolnym do walki o pozycję w stadzie - a nie chciałabym, żeby ceną za dom było w jej przypadku zepchnięcie do kąta. Jeśli tak miałoby być, to wolę ją oddać gdzieś, gdzie nie będzie na to narażona.

[Mimisia]

Ale ładna ta TRI!!! Jakie ma okrągłe pysio, uwielbam takie pyzulki
Szuka już domku? A, przepraszam, doczytałam, może zostanie u Was...No to było by niezłe stadko

[Kicorek]

Pewnie z czasem się przełamie

[Aleba]

Kropasek powoli się wyluzowuje.
Nadal najbezpieczniej czuje się w swoich kącikach - ale nie siedzi tam już czujnie przycupnięta, tylko zaczyna wygodnie się układać, zwijać w kłębuszek itp.
Dzisiaj wzięłam ją na kolana - na widok wyciągniętych rąk oczywiście było "phyyy", potem podniesiona z podłogi wbiła się pazurkami w moją rękę. Na kolanach chwilę siedziała cała napięta, sprawdzając co się będzie dziać - a potem wyciągnęła sie rozkosznie, zrobiła rogalik, oparła łepek o moją rękę i włączyła motorek
Słodka jest niesamowice

[Sabina]

Czyli jest szansa dla kropeczki ??
Ciężka praca takie oswajanie ale jaka satysfakcja z każdego postępu, co?
Cały czas trzymam strasznie kciuki...cudeńko z tej dziewczynki, też uwielbiam tri

[Kicorek]

No proszę, są postępy

[Aleba]

Szansa dla Kropki jest na pewno. Troszkę jeszcze trzeba nad nią popracować, ale będzie z niej cudny kolankowy kot domowy.
A w czyim domu - się okaże...

[Aleba]

Wczoraj odbyliśmy rodzinną wyprawę do weta.
Kropka w jednym transporterze, Malucci i Blusia w drugim, a do tego ja, TŻ i nasz wysłużony uniak jako siły transportowe
Malucci wzbudził w lecznicy zachwyt jakiejś pani (klientki), przybiegła z korytarza, żeby go wygłaskać i pokomplementować. Ponieważ rudy nie kocha takiego spoufalania się, zachwycony nie był - wcisnął nos pod pachę mojego TŻ i usilnie udawał, że wcale go tam nie ma
Blusia z kolei wywołała euforię mojej wetki, która nie mogła przestać się nią zachwycać. Bambaryła nie dała się wyjąć z transportera, więc zdjęłam górną pokrywę i badania oraz szczepienia dokonywaliśmy na kocie majestatycznie spoczywającym na miękkiej poduszce w dolnej połówce transportera. Minę miała wyniosłą i królewską i każdym ruchem i spojrzeniem dawała nam do zrozumienia jak bardzo jest niezadowolona z naszych zabiegów. W miarę macania przy badaniu wkurzenie koty rosło, futro się jeżyło - no sama muszę przyznać, że cudna jest w takim stanie, więc wcale się mojej wetce nie dziwię, że nie mogła przestać "ochać"
Koty na szczęście zdrowe, zostały zaszczepione.
Najbiedniejsza była wczoraj Kropcia, ale też dzielnie zniosła nasze zabiegi. No i wynik badania bardzo mnie ucieszył - nadal nie ma ciąży , test białaczkowy wyszedł negatywny, dzisiaj odbieram wyniki badań krwi - mam nadzieję, że wyjdą równie dobre. Udało mi się też umówić Kropę na sterylkę w ramach Ogólnopolskiego Dnia Sterylizacji. Muszę jeszcze tylko skołować kaskę na zabieg (trochę mnie ta wczorajsza wizyta wyżyłowała finansowo), ale jakoś damy radę.
No i w związku z dobrymi wynikami Kropci, wczoraj oficjalnie otworzyliśmy łazienkę. Kicia na razie niezbyt jest zainteresowana wychodzeniem, raczej przyjmuje wizyty moich futer. O dziwo, moje koty są bardzo pokojowo do niej nastawione - Malucci trochę burka, ale widać, że robi to profilaktycznie, Inka obwąchuje Kropkę i nawet próbuje ją lizać po łebku Onet i Blusia na razie trzymają duży dystans.
Z Kropką jest dziwinie - wzięta na moment do pokoju poleżała z nami na łóżku, ale zaraz potem zaszyła się w kąciku i tam siedziała prawie bez ruchu cały wieczór. Jest wyraźnie przestraszona, zupełnie nie interesuje jej nowe otoczenie, nie chce zwiedzać, nie chce nawet się dobrze schować - myślałam, że raczej zniknie nam pod łóżkiem, a ona cupnęła na wierzchu i tak leżała patrząc na wszystko przerażonymi oczami. Wyciągnięta ręka to dla niej nadal sygnał ataku - prycha i próbuje odstraszać. Wzięta na ręce cała się spina, żeby zaraz rozpływać się na kolanach w czasie głaskania - barankuje, ociera się (pewnego dnia wyśliniła mnie dokumentnie, tak się wycierała o mnie pyszczkiem), drepcze, ugniata i mruczy.
Długa chyba jeszcze droga przed nami. Ale będziemy próbować się zaprzyjaźnić.