~~~~~Schron. w Milanówku vol II~~~~nowy rok..nowe nadzieje..

Rany, ale nowości i zmian :ok:

A jakby tak Gabi do Zuzi..?

Cezary

pewnie już jutro będzie Panem domu :wink:

Drapaki wspaniałe!!! :ok:

Jacy Wy jesteście kochani, że "nawet" takim Sobotkiem się zajęliście, co większość ludzi, by tylko z półuśmiechem rzuciła "o jeż!" i poszła dalej :-)

Wielkie kciuki za Sobotka :ok:

Potwierdzam: Zuzia z drapaczka bardzo zadowolona. Pod koniec zasypiała na półeczce drapaczka :ok:

Gabunia troszkę jeszcze nieśmiała do drapaczka. Bardzo ją interesował, patrzyła na niego z widocznym zaciekawieniem. Ale bała się jeszcze skorzystać. W sumie miała też dużo przeżyć tego dnia i jej przyjaciel Cezary pojechał do domu, więc jest osamotniona.

Za to chyba daje się więcej głaskać. Nadal czasem prycha, ale po kilku minutach głaskania troszkę (nie za dużo, ale jednak) się rozluźnia.

Tri w sobotę była jeszcze w szpitaliku po sterylce, więc nie wiemy jeszcze jak się czuje. Dowiem się w tygodniu, mam nadzieję. Oby wszystko było dobrze! :ok:

Dzika Banda korzystała ze słońca (rano i przed południem było go jeszcze całkiem sporo). My w tytm czasie przeglądaliśmy kociarnię i kombinowaliśmy co by tym kluskom ulepszyć. Na razie faza "burzy mózgów", ale też na pewno będą miały dużo frajd.

A z jeżykiem - Sobotkiem - to cała przygoda. Na przekór wiatrom, deszczom, drzewnym labiryntom :mrgreen:

. Ale się udało. :ok:

Rokowań nie mogą określić stuprocentowo jeszcze, ale mówią, że raczej będzie żył. Dziś miał więcej energii i duży apetyt. Doktor oczyścił rankę i ponoć widać już oczko! :ok:

Na pocieszenie - miłość nie zna granic

http://www.fakt.pl/Zbudowal-zonie-gniaz ... 612,1.html

Szalony Kot pisze:A jakby tak Gabi do Zuzi..?

Myśleliśmy o tym i nawet tak zrobiliśmy. Na próbę przenieśliśmy Zuzię do Gabi. Zuzia była tym wyraźnie wkurzona. Syczała na Gabi i wściekała się. Gabcia była bardzo zestresowana, głównie nami i nie chcieliśmy zostawiać panien razem bez opieki. Zuzia wróciła sama do swojej izolatki.

Ech, a mogło być tak pięknie...
A jak Tri wróci, to może jakoś się to poukłada?

Drapaki świetne, a Zuzia na drapaku wygląda jak królewna :mrgreen:

Tylko żeby królewicz wreszcie ją uratował

Monia dała czadu z tymi drapakami !

Super są

Tylko chyba budki trzeba będzie zakrywać przy leczonych kotach, bo kto je z nich wyciągnie ?

Jak tylko będę w schronie.. a będę po 21.05 to zrobię zdjęcia i uaktualnię pierwszą stronę, bo jakoś tak mam wrażenie, że to co się na niej dzieje mocno odbiega od stanu faktycznego.
No i mam nadzieję, że się wreszcie z Adą poznam

A wiadomo co z jeżem?

Jeżyk przeżył i z tego, co wiem dochodzi do siebie.

Dziś do schroniska przyjechał nowy lokator. Kocurek, bez oczka, prawie ślepy. Na szczęście "prawie", bo na oczko, które mu zostało troszkę widzi. Efekt jest taki, że natychmiast wskoczył na półkę, odkrył miski z jedzeniem, odwiedził kuwetę i namierzył... wyjście z izolatki

Prawdopodobnie w nadchodzącym tygodniu będzie miał wizytę u okulisty

Mam nadzieję, że uda się przynajmiej zachować ten stan.

Jest niesamowicie przyjacielski - ociera się, mruczy, barankuje, krąży wokół człowieka, ociera się, mruczy... Pozwala się brać na ręce.

Poniżej zdjęcia (miałam tylko komórkę, więc jakość raczej średnia). Na drugim widać tą ciemną szparkę na oczku, przez którą kocurek widzi. Wiem, że radość wydaje się niestosowna reakcją, ale jak tu się nie ucieszyć, kiedy ślepy kot zadziera łepek i zagląda Ci w oczy...

A wczoraj do nowego domku pojechała Gabi!
Adopcję prowadziła Ada, mam nadzieję, że sama napisze więcej

Mam nadzieję, że Gaba szyko się oswoi :ok:

Teraz jej "rezydencję" zajmuje Zuzia.

Strasznie lubię, że u Was te adopcje tak szybko idą :ok:

Gabunia się otworzyła w nowym domku

Pierwszego dnia co prawda się schowała, nie chciała jeść pić, wystraszyła opiekunów, że się odwodni czy coś. Ale następnego dnia zjadła wołowinkę i skorzystała z kuwetki.
I uwaga, uwaga: dziś wieczorem dostałam sms-a, iż panna się przy ludziach w tym samym pomieszczeniu (bo na razie ma jeden pokój na oswojenie sytuacji) na luzaka cała wylizała.

Znaczy zmyła z siebie schroniskowy zapach :ok:

A szczerze mówiąc strasznie się bałam tej adopcji, że Gabi się zestresuje jeszcze bardziej, że wpadnie w depresję czy coś. Najwyraźniej bardzo brakowało jej domu!

Ojej, jakie dobre wieści! :1luvu:

~Schron. w Milanówku vol IInowy rok..nowe nadzieje..

Kto przegląda forum