Fundacja PJD, Vegas ma swój dom! :-)

Martwi mnie ta Betka... w gruncie rzeczy, to niespełna 2 tygodnie, może jeszcze się uspokoi... na pewno feliway będzie dobrym pomysłem. W każdym razie trzymam kciuki :ok:

Od czterech dni próbowałam złapać Puma i dzisiaj udało się... nie przyszedł na karmienie, ale karmicielka tak długo krążyła ze mną po osiedlu, aż się znalazł. Był tak słaby, że pozwolił jej się wsadzić do transporterka. Niezainteresowany jedzeniem... Oczy ma zapadnięte, waży 1/3 tego, co dawniej. Przełożyłam go do klatki wystawowej, po dwóch godzinach zdecydował się ułożyć w transporterku, na kocyku. Jest w bardzo złym stanie. Jutro rano obowiązkowo lecznica. Ciężko mi, bo spodziewam się najgorszego, a wiem, że wszystko będzie dla niego stresujące. Obawiam się, że to nerki.

W wątku gagofitoosnych pisałam o Pumie, kiedy jeszcze był silny, dwa lata temu...:

"Puma złapaliśmy na kastrację, kiedy łapaliśmy Mamelkową rodzinę. Wielki, potężny, piękny i silny. Ideał. Budził respekt do tego stopnia, że z klatki łapki do transporterka przekładaliśmy go na dworze - bo gdyby uciekł w mieszkaniu pewnie łapalibyśmy go przez kolejny tydzień.
W lecznicy biedak niestety swoje przeszedł, okazało się też, że ma kompletnie zepsute zęby. Całkiem możliwe, że zabieg usunięcia zębów przyniósł korzyści wielokrotnie większe, niż sama kastracja - jeszcze chwila, a Pum nie mógłby jeść.
...
Kiedy go wypuszczałam, bałam się, że już więcej go nie zobaczę. I faktycznie przez dłuższy czas nie udawało mi się go spotkać, chociaż rozglądałam się uważnie. Przestał pojawiać się przy okienku, w którym wcześniej mieszkał z Mamelką i dzieciakami.
Pewnego dnia... Jarek wrócił do domu, mówiąc, że chyba widział wielką kotkę w ciąży, podobną do Puma. Mnie udało się ją zobaczyć następnego dnia. Potem szybciutko kontakt z karmicielką - czekałam na nią, kiedy szła karmić koty, by dowiedzieć się, co to za nowa, bura kotka. I wtedy... okazało się, że wielka bura kotka, to nasz... Pum... który, korzystając z tego, że nic go w pyszczku nie boli, postanowił się utuczyć niemożebnie :lol:

Od tamtego dnia widuję go regularnie."

Taki to był kot... a teraz jest cieniem kota.

Bardzo mi przykro

Szkoda tego wspaniałego kota.

Zdjęcia nie oddają jego stanu, bo on jest "puchaty", chudych kosteczek nie widać...

Proszę pomóżcie - potrzebujemy pieniędzy, by zrobić Pumowi badania...
Fundacja na Rzecz Ochrony Zwierząt Pod Jednym Dachem
Konto: 29 1050 1445 1000 0090 3004 7683 (ING Bank Śląski S.A.)
Liczy się każda złotówka!

Pum w lecznicy - zawieźliśmy go rano, około 15 mam dzwonić - powinny już być wyniki badania krwi. Rano z nim rozmawiałam, pozwolił mi sobie wyczyścić oczy, mruczał, kiedy go głaskałam. Nie cieszy mnie to - to tylko świadczy o tym, jak bardzo źle się czuje.

Koteczka czarno-biała już po kastracji, odbiorę ją razem z Pumem.

i jak z Pumem :?:

Jego Wysokość odszedł około 20:00. :cry:

Mój pierwszy obrazek z Pumem to opowieść ryśki, która wróciła do domu strasznie podekscytowana i opowiadała mi o dużym kocurze, który ustawił się przy okienku piwnicznym, przed którym leżało jedzenie od karmiciela i zaczął nawoływać. Po chwili z okienka wyszła kotka z małymi i zaczęły jeść, ewidentnie ochraniane przez Puma, który tak się ustawił, by być między ryśką a nimi, oddzielając ich. Potem łapanie, pokazowa demolka lecznicy, sterylizacja, powrót na rewir i chwilowe zniknięcie. Wreszcie powrót w pełnej krasie - wielki kot, ze wspaniałym futrem, król okolicy. I teraz, przeganiany przez dzieci, pokładający się w trawie bez siły, złapany do rąk, zgaszony, cierpiący.

Strasznie nam smutno.

ojej strasznie to smutne

To strasznie bolesne, bardzo Wam współczuję... i temu wspaniałemu kotu

Ile razy wracaliśmy nocą do domu, tyle razy jechaliśmy powoli, bo było wiadomo, że gdzieś jest Pum, tylko akurat go nie widać... Chyba zawsze będziemy go już wypatrywać.

ryśka pisze:Ile razy wracaliśmy nocą do domu, tyle razy jechaliśmy powoli, bo było wiadomo, że gdzieś jest Pum, tylko akurat go nie widać... Chyba zawsze będziemy go już wypatrywać.

Może wróci... w innym wcieleniu? Jedno jest pewne, jego już nic nie boli, już nic mu nie dolega, już nie cierpi... wiem, że to marne pocieszenie, ale czasem trzeba się pocieszać byle czym, jak się da, byle nie zwariować, byle się nie poddać, byle nadal widzieć sens w tym, co się robi... ech, trudno coś mądrego napisać :1luvu:

Biedny Pum.

Najważniejsze, że w ostatnich chwilach miał troskliwą opiekę i życzliwe dusze przy sobie.

Ja mam trochę lepsze wiadomości, u nas coraz lepiej. Betka trochę wyluzowała, już nie gania Snake'a, tylko stara się z nim bawić.

Zdziwiona jest bardzo, że Wąż ucieka, gdy ona podbiega do niego i trąca go łapką. Co z tego, że terroryzowała go przez ostanie 1,5 tygodnia?? Nie bądźmy drobiazgowi.

Wulkan energii z niej, jest tak słodka i urocza, że wszystko jej wybaczamy, nawet wieszanie się na rolecie. Rozbrajająca jest-gdy zeszłam na dół, żeby ją zgonić z okna, to siedziała na sofie w pozycji "ja o żadnej rolecie nic nie wiem". A Snake korzysta z tego, że w końcu może rozprostować kości w czasie snu na materacu, bo Jarek ma nocki. Nawet zaczął mruczeć, gdy go pogłaskałam.

(Wąż, nie Jarek

)
Mała kronika filmowa:
Betka przytula misia: http://www.youtube.com/watch?v=mQcB1vUJIio
Jej wieczorny rozruch: http://www.youtube.com/watch?v=pxK-u9PK_50
Wąż również pełen życia i energii: http://www.youtube.com/watch?v=5KvQbVhUGW4
I oba Gady w akcji: http://www.youtube.com/watch?v=MtfWe-JAZ2Y

Żegnaj Pumciu

(*)(*)(*)

Ech, szkoda Puma

Foczko, fajne filmiki :lol:

Wąż wygląda na zrelaksowanego.

U mnie sajgon:
Loa kicha i chrząka

Frania dziś w nocy puściła pawia (nie wiem, dlaczego...), karma to nie smakuje chyba żadnemu

W dodatku wczoraj wieczór rozpoczęłam poważne, trzydniowe odrobaczanie maluchów przed szczepieniem. Niewiele brakowało, a mój palec znajdowałby się dziś w niższych partiach układu pokarmowego Zoe

ale śmietanka czyni cuda :1luvu:

A to zdjecia sprzed paru dni, których nie zdążyłam wstawić poprzednio - oczywiście młode już zdążyły urosnąć od tego czasu

:

Lila

Szafir

Frania

Imbir

Szafir

Zoe

Lila

Widać, kto jest prowodyrem

Loa

Nie mogę

Loa ma katar, Lila ma katar... choroba na literę "L"

Mam nadzieję, że to tylko chwilowy spadek odporności. Loę trzeba jednak wziąć w najbliższym czasie na wymaz z noska - jest ewidentnie zatkany i dość przypomina mi to dolegliwości Szansy :roll:

Fundacja PJD, Vegas ma swój dom! :-)

Kto przegląda forum