Najpierw myślę no nie... Potem patrzę, a one tak razem, przytulone, w takim jednym kłębuszku... I doopa, nie dałam rady ich wysiudać i spałam z podkurczonymi nieludzko nogami przez pół nocy. A obudziłam się śpiąc na brzuchu z Pyśką na plecach a Brunem balansującym na tyłku! Bosko 
Brusio się nieco zmienił... Jak tak patrzę na te fotki z Małgosią to myślę, że był taki... smukły... Bruno cały czas rośnie i domaga się jedzonka. Tyle, że na oko waży już ponad 4 kg. I podwozie mu się buja, jak biegnie do miski
Odkrył również swoją prawdziwą pasję - mizianie brzuszka! Godzinami leży na plecach, rozkraczony wystawia swoje sadełko na pieszczoty. Trochę się podśmiewamy z niego, bo bywa przekomiczny, ale za to jaki kochany! Jolu ta ścianka jest bardzo przez moje kotki lubiana, niestety jest mały problem... Bruno sam nie umie na nią wskoczyć. Zrozpaczony biega i płacze obserwowany przez pogardliwie patrzącą z góry Pysię. Wiec muszę pana kota na nią... podsadzać
Ostatnio dokonaliśmy małej zmiany - nowa, zakrywana kuweta. Po prostu obydwoje są kopaczami, więc rano miałam sajgon po nocnych wizytach w toalecie. Kuweta duża i komfortowa. Pysia, znana jako kot bez lęku, od razu weszła i załatwiła w niej swój biznes. Ale Brusio się bał. Pod wieczór biegał i pomiaukiwał i ewidentnie "coś" go cisnęło
Rafał podkleił otwierane drzwiczki kuwety na pozycję "otwarte". Nie minęło 10 min i nasz bojący dudek był w kibelku. A jak już raz czy dwa skorzystał, to usunęliśmy taśmę i zaczął normalnie wchodzić i wychodzić. Generalnie dobrze nam się żyje
Pozdrawiamy!
Można by myśleć, że z takim ładnym kotkiem to zero problemu. Gdyby nie to, że już mieliśmy naszą Pysię, to pewnie byłaby u nas razem z braciszkiem.
Doopka też taka zaczerwieniona, niefajnie. Zadzwoniłam do weta na konsultację i zrobiłam to co myślałam. Do operacji przystąpiłam ubrana jedynie w koszulkę i majtki, miska ciepłej wody pod prysznicem naszykowana. Wsadziłam pana kota doopką do tej miski, żeby odmoczyć niepożądany element. Biedak wywalił na mnie taaakie przestraszone gały, że kot ze szreka się chowa. Parę minut później było już po strachu, ciepła woda + gąbeczka załatwiła problem biednego grubasa. Wet powiedział, że trzeba kota troszkę odchudzić... Ale pupa już wygląda galancie, ani śladu po zaczerwienieniu, czyste i puszyste futerko wokół 
