Milusia wreszcie w swoim domku na Śląsku:)

Dzisiaj znów Milusia spotkała się z Mikim i nie zauważyłam żadnej zmiany w ich kontaktach. Ciągle wygląda to tak samo, póki Miki siedzi na kolanach, to tak jakby dla niej nie istniał. Gdy stawiam go na ziemi, Milusia wyje jak lwica. Jednak jego nie atakuje, o ile nie zbliża się i za bardzo nie rusza :twisted:

Mam teraz chodzące odświeżacze powietrza, bo wszędzie unosi się zapach lawendy :lol:

W końcu się te kociska do czegoś przydały.

Kabanosiki są 'mniam' zdecydowanie

Obawiałam się, że Mila oleje TOTW, a tu takie zaskoczenie. Męska część też stwierdziła, że dobre, ale oni zjedliby wszystko, więc ich opinia nie jest zbyt miarodajna.

Paragon:
http://imageshack.us/photo/my-images/83 ... 400000.jpg

Dzisiaj Milusia nie za bardzo chciała pozować, może jutro nadrobimy ;D

Czekam w takim razie na foto, pewnie będzie pięknie się prezentować w tej lawendowej obróżce.
Wykosztowałaś się trochę na te kociaki, ale w miarę możliwości pomogę

Ciekawa jestem jak te feromony wpłyną na pannicę i Kubusia :?:

Zrobienie Milusi zdjęć aparatem w telefonie, przy sztucznym świetle, to zadanie praktycznie niemożliwe. Do tego Mila odmawiała pozowania. Także na razie tylko zdjęcia na szybko. Muszę od kogoś pożyczyć jakiś normalny aparat.

Ostatnio mnie panna zaskoczyła, patrzcie gdzie wlazła:

A tutaj z serii "drap mnie jeszcze":

Na "aż" tylu zdjęciach udało mi się uchwycić kotę:

Czas na sesję dobiegł końca:

Milusia jest przecudna, a w obróżce wygląda :1luvu:

W tej obróżce pysio wydaje się takie pucołowate

Ale jest śliczna :1luvu:

Piekna jest, taka niebezpieczna:) Haha :twisted:

Uroku osobistego nie można jej odmówić. Ma taki pyszczek inteligentny i głębokie spojrzenie. A już ta biała kreseczka idąca wzdłuż prawego oczka, nic tylko kochać.
Już kilka osób mnie pytało, czy jest rasowa. Pewnie te jej gabaryty tak przyciągają i piękne gęste futerko.

WeraW, nawet na zdjęciach widać jaka niebezpieczna :twisted:

Cały czas byłam pewna, że Milusia jest raczej kotką naziemną. Ostatnio przyłapałam ją na blacie w kuchni i zapytałam ją jak tu się wdrapała, całkiem przyjaznym tonem, nie podnosząc głosu. Gdybyście widziały jej reakcję, zerwała się jak oparzona i schowała pod szafę. Normalnie nigdy tam nie wchodzi, nawet na "kociego pogromcę" (odkurzacz) tak nie reaguje. Musiała być w jakiś sposób karana za wchodzenie na meble, czy blaty. Teraz przyjęłam strategię, że "nie widzę" Mili, gdy wchodzi gdzieś wyżej. Jak widać nawet na szafę zaczęła się zapuszczać

Biedna kotka :cry:

, musiała naprawdę mieć ciężkie życie .Alyss, jak dobrze, że na Ciebie trafiła :1luvu:

Też uważam, że dobrze zrobiłaś, że nie krzyczałaś za "blatowanie":) Mila miała ciężkie życie i to się teraz na niej odbija. Poza tym nikt nad nią wcześniej nie pracował. Ja moich nie gonię z blatów czy ze stołu. Szczerze mówiąc, jak zobaczyłam Stanisława na blacie w kuchni to byłam zachwycona, bo muslałam, że może jest jakis opóźniony skoro jeszcze tam go nie było. Ale i tak się potem okazało, że Taś nie wskakuje na blat z podlogi, tylko kombinuje.

A Mila to pewnie, że rasowa jest! No czyż można być bardziej rasowym? :ryk:

Biedna "malutka"

Jak bardzo ucierpiała jej psychika - to widać przy takich zachowaniach, nic dziwnego że broniła się atakując tak na wszelki wypadek, żeby nie być skrzywdzoną znowu.
Nie mogę się na nią napatrzeć - jest po prostu gwiazdą

WeraW ja też już nie gonię, początkowo ścigałam chłopaków, ale to walka z wiatrakami. Prościej wyrobić sobie nawyk mycia blatu przed używaniem :lol:

Zresztą Kuba bardzo skutecznie wybił mi z głowy jakiekolwiek pomysły "ułożenia" kota. Jego ulubionym zajęciem było i jest ściąganie firanek. Przeczytałam "mądre" rady w internecie, że kota kiedy robi coś niepożądanego należy wziąć za skórę na karku i najlepiej wynieść z pokoju, w którym coś nabroił, żeby pobył trochę w samotności :roll:

Może początkowo przynosiło to jakiś skutek. Jednak z czasem nauczył się, że ściągnięcie firanki = wyjście na korytarz. Ja głupia, z dużym opóźnieniem zdałam sobie sprawę, że dodatkowo na korytarzu jest jego karma, do której bardzo umiejętnie potrafił się dobrać. Pewnie bym na to nie wpadła, gdyby nie fakt, że Kuba, po zerwaniu firanki, sam biegł pod drzwi, nie mogąc się doczekać kary.

Z kotem nie wygrasz... :twisted:

Strasznie mi jej było żal, biedna tyle przeszła. Wyciągnęłam ją kabanosikiem i porządnie wymiziałam, żeby przekonać ją, że nie zrobiła nic złego. Jak sobie teraz pomyślę, że swobodnie biorę ją na ręce, jestem w stanie podać tabletkę, obciąć pazurki, czy wyczesać, to dopiero uświadamiam sobie jaki ogromny postęp zrobiła Milusia.

Bo się okazuje prawdą- jaki służący, taki kot:) Trochę pracy, cierpliwości, wody utlenionej i duuuuuużo miłości i nagle się okazuje, że nie taka mordercza Mila jak malują:)

Dotarła do mnie wpłata od WeraW i toz-police (50 zł). Bardzo dziękuję dziewczyny :1luvu:

Skoro obróżki już zakupione, to myślę, że najlepiej będzie jak spożytkuję je i rozliczę przy zamówieniu mokrego jedzonka dla Milusi

Suchego mamy zapas na razie, a zasoby saszetek nam się skończyły ;P

Właśnie może ktoś nam poleci jakieś saszetki, najlepiej z galaretką, bo puszki w formie mielonej są be!

W sklepie internetowym zooart jest fajna promocja opakowanie 10 saszetek felixa w galaretce za 15 zl.

Cioteczki kochane moze sie zlozymy i kupimy troche Milusi ?

Bardzo prosze :1luvu:

Milusia wreszcie w swoim domku na Śląsku:)

Kto przegląda forum